Dagboek Kokje (bewerking en aanvulling in PDF) - Eindhoven: foto's

Dinsdag 29-5-1945.Wie gedacht had, dat we thans direct naar huis zouden gaan, heeft het glad mis gehad. We moesten namelijk eerstnaar Weert ! Welke idioot dat heeft uitgeknobbeld weten we niet, maar het is wel je reinste dwaasheid. In Weertzullen we eerst politiek worden onderzocht en vandaar gaan we dan naar huis. Hoelang dat duurt weet niemand.Later vernamen wij, dat men ons vanuit Brussel had verwacht en dat men in verband daarmee Weert alsdoorvoerstation had aangewezen. Nu wij van een andere kant kwamen, moesten we toch maar eerst naar Weert.In de vroege morgen reden de autobussen aan, die ons zouden vervoeren. In dit opzicht was de organisatie inEnschede uitstekend, al duurde het enige tijd voordat we gezeten waren. Vertrek 10.30.Aangezien verschillende IJsselbruggen vernield waren, moesten we hier en daar over hulpbruggen en een omwegmaken. Zo reden wij via Hengelo naar Zutphen en vandaar over de brug bij Deventer naar Arnhem. Wat ons directopvalt is, dat de secundaire wegen in Nederland, ondanks de oorlog, toch veel beter waren dan in Duitsland.In Velp stopt de colonne een ogenblik. We spreken met belangstellende toeschouwers, waar onder een motorrijderuit Putten. Ik krabbel snel een paar woorden op een briefkaart voor Zus en geef dat aan hem mee. Dit was, naar laterbleek, het eerste levensteken dat zij sedert maanden van mij ontving.Na dit oponthoud ging het door het geteisterde Arnhem en vandaar over de hulpbrug via het zeer gehavende Elstnaar Nijmegen, dat ook zwaar geleden heeft. Verder door Brabant naar Weert. Onderweg veel gewuif en gejuichover en weer. Alleen de kinderen reageren niet. Onze grijze uniformen hebben zij niet gekend en ze zien ons aanvoor Duitsers !In vele plaatsen hingen de vlaggen van de bevrijding nog uit. In Mariaheide vallen we midden in de feestvreugde.De pastoor viert zijn 25-jarig ambtsjubileum en we moeten even stoppen. Onder leiding van de pastoor wordt onshet Wilhelmus toegezongen, een onvergetelijk moment.Bij onze doortocht door Eindhoven worden we toegezwaaid door arbeiders, die op het dak van het Philipsgebouwaan het repareren zijn. Ook daar is veel schade aangericht.Om 18.30 komen we te Weert aan, waar niemand ons verwacht. Het slot is, dat we verder ingekwartierd worden.Tezamen met de Kapitein Fok (Kgf. ?) wordt ik ingekwartierd bij een spoorman: G.A. Lempers, Hushoven 241.Echte Brabants hartelijke ontvangst. Goede maaltijd. ’s Avonds kruipen we samen in hetzelfde bed. Het deert onsniet, want we slapen voor het eerst sedert jaren weer in een Hollands burger bed !Woensdag 30-5-1945.Vroegtijdig naar de kazerne. Daar blijkt, dat we een dag zullen moeten wachten in Weert. Er is kans, dat we morgeneen auto zullen krijgen naar Harderwijk. Er zijn echter velen, die vervoerd moeten worden en er zijn maar weinigauto’s beschikbaar. Inmiddels worden diverse administratieve formaliteiten vervuld.In afwachting daarvan wacht mijn nog een bijzonder prettige verrassing. De Majoor Honig, die te Harderwijkwoont, is zo attent geweest de aldaar wonende officiersdames te waarschuwen dat wij waarschijnlijk langs Weerstzouden binnen komen (hij dacht natuurlijk vanuit Brussel). Een groot pak brieven had hij bij zich. Hoewel ik van detoedracht toen nog niets af wist en ook niet kon vermoeden, dat de Majoor die brieven stond af te lezen, er een voormij bij zich had, kwam ik daar uiteraard direct op af.Nooit had ik geweten, dat ik in staat was op zo’n afstand het handschrift van Zus te kunnen lezen, maar ik zag directdat er een brief van haar tussen zat. Tot mijn grote vreugde las ik daarin dat het met allen in Harderwijk goed was.Een geweldig pak van mijn hart, want ik had sedert maanden over hen in zorg gezeten.Met Kapitein Willem van Hinte (Kgf. 30748) en Kapitein Rudolf van Nauta Lemke (Kgf. 30788) wandel ik daaropWeert in. We strijken neer in Café De Fanfare en scharen ons achter een kop koffie en een vlaai. We trekken directde aandacht van andere bezoekers. Evenals te Enschede een geweldig gekanker over het Militair Gezag, We hadden,toen we het land binnenkwamen gedacht, dat er alleen maar plaats zou zijn voor vreugde in de harten der burgers.Overal echter was men verstoord over de gang van zaken en de kritiek op het Militair Gezag was groot. Toen we ingesprek geraakten met de bezoekers van het café was hun eerste uitlating: We zijn blij, dat jullie terug zijn, Neem dezaken maar gauw weer in handen, Het Militair Gezag. brengt er niets van terecht.Het valt niet mee om in Weerst een dag zoek te brengen, Vooral niet als men hunkert naar huis. In de kazerneblijken onze kansen op transport naar Harderwijk gestegen. Dank zij de activiteit van 1 e Luitenant Wisse A. Feitsma(Kgf. 31532) hebben we een ploeg bij elkaar, die naar de omgeving van de Veluwe moet en bovendien een truck.Voor alle zekerheid slapen Feitsma c.s. ’s nachts in de truck, want anders kan hij morgen wel eens weg zijn.Naar Harderwijk !Donderdag 31-5-1945.Vroegtijdig zijn we ’s morgens in de kazerne en vinden daar onze welbewaakte truck, voorzien van Hollandse vlag.Om 9.00 rijden we af.