Jaargang 109, nummer 2, april 2008 - Theosofische Vereniging in ...

More documents

Recommendations

Info

stilte lijden, of zelfs diegenen die zichniet bewust zijn van hun lijden, blindvoor de schoonheid van het leven, opgeslotenin de gevangenis van zelfzucht;diegenen ook die slecht, gewelddadigen vernietigend kunnen zijn, enkelgericht op plezier, macht en bezit.Voor deze laatsten zal de onwetendheidomtrent hun lijden, dit lijden enhun eenzaamheid alleen maar diepermaken; zij verlaten deze wereld in onwetendheidvan de ware, verbazingwekkendeen goddelijke aard van hetleven.Schoonheid – de universeleschoonheid - kan slechts bevatworden door dit mededogen waarinieder leven wezen de passie voorhet leven met andere wezens deelt.Mededogen is bedoeld voor diegenendie door alle duisternis heen bereidzijn hun vreugde te delen, hetGoddelijke in zichzelf op te wekken entot bloei te brengen. Het is bedoeldvoor alles dat leeft, zowel voor de dieren,de planten als voor menselijke wezens.Het strijdt tegen elke vorm vanwreedheid, tegen de vreselijke wreedheidvan de mens tegenover het dieren-en het plantenrijk. Het is de passievoor schoonheid en de passie voor hetleven – want leven is schoonheid. Depassie voor het leven mag niet verwardworden met de zelfgerichte zucht naarde geneugten/sensuele genietingen vanhet leven. Schoonheid ligt immers beslotenin harmonie, een universele harmoniemet alles wat leeft en waarinieder wezen de facetten van de goddelijkegedachte en ideeën - of archetypischeideeën waarvan ieder wezen debelichaming is - vollediger tot uitdrukkingbrengt. Leven is de uitdrukkingvan het Goddelijke. Schoonheid – deuniversele schoonheid - kan slechtsbevat worden door dit mededogenwaarin ieder leven wezen de passievoor het leven met andere wezensdeelt.Rukmini Devi, die samen met AnnieBesant het Kalakshetra Instituut (letterlijk“veld van de Kunsten”) oprichtte– een instituut dat bekend staat omzijn prachtige Indiase dansvoorstellingen– haalde deze waarheid aan die ophet eerste gezicht verrassend kan klinken,maar die nu gemakkelijker begrepenkan worden: “Er is geen schoonheidzonder mededogen”. Zo begrepenis mededogen dus het vermogen om depassie voor het universele leven/levensprincipete delen, dat leven dat gemaaktis van schoonheid, harmonie ende transformatie van de harmonie opeen bepaald niveau naar een nieuweharmonie op een groter en verhevenerniveau van harmonische verwerkelijking.Het andere uiterste, geweld – zowelfysiek als moreel geweld -, is lelijkheid;gericht tegen het verlangen om totbloei te komen, een verlangen dat beslotenligt in ieder levend wezen. Geweldvernietigt innerlijke harmonie,wederzijdse harmonisering en het samendelen van materiële en spiritueleschatten. Geweld vernietigt leven, elimineerthet en richt het te gronde, verminktzowel de ziel als het lichaam.Mededogen – deze aandachtige zorgzaamheiden verbondenheid met al hetgoede dat leeft in ieder wezen, de gemeenschappelijkeliefde voor het leven– is vrede, een diep respect en ontzagvoor en voorgevoel van het Goddelijkein ieder mens en in ieder levend wezen.Respect en naastenliefde, voormens, plant en dier. Mededogen houdt76 Theosofia 109/2 april 2008
ook een respect in voor de Natuur inelk van haar wonderbaarlijke aspecten,of het nu gaat om mineralen of planten– rotsen, bronnen, waterplassen, watervallen,rivieren, zeeën en oceanen;maar ook bossen, graslanden, jungles,bosjes en hun eindeloos gevarieerdelucht-, water- en aardfauna.Vanuit dit respect en deze zorg voorhet leven, voor elk moment dat demens in harmonie leeft met de Natuuren met zijn medemens, luisterend naarde hymne van het leven – deze ode aande schoonheid die oprijst vanuit hethart van ieder wezen - zal er vrede zijn.Een innerlijke vrede en de belofte dater op een dag een universele vrede zalzijn, een volledige ontplooiing van elkeenin goddelijke eenheid.Mededogend zijn is het eindeloos vullenvan de wereld met liefde, met hetstralend licht van wijsheid, met vrijgevigeenergie: het is het geven van liefdeaan ieder levend wezen – mens, dier ofplant – zodat het een betere uitdrukkingvan het Goddelijke kan vormen.Wie mededogend is, is daarom ookvervuld van een grenzeloze welwillendheidten opzichte van iedereen en alles.Dit is het spirituele pad dat de wereldkan transformeren door aanmoedigingen troost, door het tot bloeibrengen van haar verborgen schoonheiden intrinsieke goedheid die in elkwezen klaar ligt om geschonken teworden, en ieder kijkt er naar uit omzich te wijden aan de dienst aan anderen.Mededogen zal de wereld veranderenop eenzelfde wijze als de zon deNatuur helpt om te ontluiken.Helaas, velen blijven blind voor dezezorg, opgesloten in zichzelf, in de gevangenisvan hun “ego”, ondoordringbaarvoor de roep naar het licht vanmededogen; en zij zullen hierin doorgaanzolang het Goddelijke in henzelfde muren van afgescheidenheid nietneerhalen zodat de uitdrukking van datGoddelijke bevrijd kan worden.Wanneer het ware Wezen herkendwordt onder het oppervlakte van hettijdelijke – de onderaardse bronnenstroomvan goddelijk leven, verborgenonder elke zichtbare levensvorm –wenst de mens niets liever dan het levenskrachtigelicht van deze kennis tedelen, dat licht dat een onuitsprekelijkevreugde kan overbrengen op diegenendie nog ronddwalen in de duisternisvan onwetendheid. In zijn strevenom mensen te bevrijden van hunlijden, wordt hijzelf gedoemd tot lijden.Zijn innerlijke leven echter zal nooitdoor dit lijden verduisterd worden,omdat hij leeft in de vreugde van deeenheid en het enthousiasme voor deonsterfelijke Goddelijke pracht van dewereld, een pracht die steeds waargenomenwordt door diegene die er zichbewust op richt.Ieder moment van de dag, elke taakdie we volbrengen, is het mogelijk omliefdevolle gedachten over te brengen,gedachten die inspireren tot vertrouwenin de schoonheid van het leven.Iedere ontmoeting kan troost brengendoor een begrijpende blik, een glimlachdie een straaltje zonneschijn aanreiktaan iemand die daardoor weetdat hij niet eenzaam is en dat een medemenshem steunt, daar waar hij zichverlaten dacht.Mededogen houdt onze hand vasttijdens onze bewogen rit op de duisterestukken van ons levenspad en bevrijdtons uit het net van ontmoediging enwanhoop; zij is als een plotseling ontdektevriendschap die ons vervult vaneen licht dat de duisternis verjaagt enonze krachten opnieuw vitaliseert.Laten we onze lijdende broeders enzuster hullen in onze liefdevolle ge-Theosofia 109/2 april 2008 77
Page 1 and 2: THEOSOFIAnr 2 • april 2008jaargan
Page 3 and 4: THEOSOFIAJaargang 109 nummer 2, apr
Page 5 and 6: Alles is heilzaam- Radha BurnierVol
Page 7 and 8: zen bieden geen ontvluchtingsmogeli
Page 9 and 10: eeld: ‘Op een dag rende hij hard
Page 11 and 12: tegelijkertijd min of meer identifi
Page 13: het weigert toe te geven dat ambiti
Page 22 and 23: Wij hebben echter een grotere ident
Page 24 and 25: Vele wegen, één pad- Fay van Ierl
Page 26 and 27: De zevenvoudige samenstellingwordt
Page 28 and 29: met emoties en verlangens, herinner
Page 30 and 31: het concentratiekamp Buchenwaldlang
Page 32 and 33: Het Evangelie vanMededogen- H. van
Page 36 and 37: dachten en zij zullen dit aanvoelen
Page 38 and 39: W i e w a s . . .P.M. CochiusP.M. C
Page 40 and 41: W i e w a s . . .maar zouden laten
Page 42 and 43: V e r e n i g i n g s n i e u w sDe
Page 44 and 45: V e r e n i g i n g s n i e u w sAg
Page 46 and 47: Theososcheboekhandel AdyarTolstraat

Jaargang 109, nummer 2, april 2008 - Theosofische Vereniging in ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?