Handreiking - NCj

Gespreksbijeenkomsten - RotterdamDe gemeente Rotterdam heeft gespreksbijeenkomsten georganiseerd voor allemedewerkers in de regio die zich met jeugd bezighouden. Per keer namen 450mensen deel aan deze bijeenkomsten. Het leidende motto bij alle besproken thema’sluidde: ‘de werkvloer weer aan de macht’. Een van de thema’s was ‘laagdrempeligheid’.Alle managers en professionals hebben in kleine groepen via de methode van‘waarderend vragen’ gesproken over alles wat hen bezielt. De bedoeling hiervanwas kansen van het Centrum voor Jeugd en Gezin te benoemen en elan te creërenvoor het centrum. Professionals werden gestimuleerd per locatie aan te geven watnodig was om van het CJG een succes te maken. Er is ook een weblog geopendvoor professionals, zodat zij via dit weblog verder kunnen discussiëren over ondermeer thema’s die aan de orde zijn geweest. De gemeente heeft deze discussie ookdaadwerkelijk gebruikt bij de verdere vormgeving van de CJG’s.Tijdens een verandertraject wordt op een gegeven moment het bekende ‘ja, maar’ geuit.Vaak hebben deze ‘ja, maars’ ook betrekking op ingewikkelde spanningsvelden en dilemma’sdie gedegen aandacht vragen. Vanuit de professionals is er een sterke behoefte aanhouvast, een soort van minimumpakket dat je altijd moet uitvoeren. Voldoe je daaraan,dan doe je in principe je werk goed. De invoering van de vele richtlijnen heeft naast eensterke kwaliteits-verbetering ook een keerzijde. Professionals zijn zo gewend geraakt aanallerlei protocollen en lijstjes, dat het soms lijkt alsof zij hun intuïtie en vertrouwen in huneigen handelen aan het verliezen zijn. De behoefte aan houvast, waarbij duidelijk is wanneerze hun werk goed doen, is groot. Op dit moment wordt er een hoge werkdruk ervaren,waarbij je geen fouten mag maken en geen signalen mag missen. Binnen deze maniervan denken is alleen weinig ruimte voor de verantwoordelijkheid van de ouders. Oudershebben ook de plicht om signalen bespreekbaar te maken als er dingen mis dreigen tegaan. De professional moet leren vertrouwen op het feit dat de ouder zijn verantwoordelijkheidneemt. De vraag leeft echter hoe je vraaggericht moet werken bij zorgmijdendegezinnen; hoe blijven die gezinnen voldoende in beeld? Deze groep ouders stelt namelijkgeen vragen uit zichzelf en heeft soms weinig contact met de jeugdgezondheidszorg.Outreachend en vindplaatsgericht werken is dan nodig om zicht te krijgen op de gezondheiden het welzijn van het kind. Hierbij is ook samenwerking met andere organisaties vanbelang, zoals de kinderopvang, de school, de sportvereniging et cetera. Komt de veiligheidvan het kind in het gedrang, dan is direct ingrijpen vereist. Ook wordt aangegevendat de professional beperkt is in zijn tijd en mogelijkheden, graag kwaliteit wil bieden eneen bepaald aanbod wil doen. Tegelijkertijd wordt er van de professional verwacht dathij aansluit bij de belevingswereld en vragen van de ouder. Veel professionals ervaren hetals lastig om dit binnen het vijftien minuten durende consult te bewerkstelligen.Handreiking Aansluiten bij ouders van vandaag, januari 2012 32