Niet-aangeboren hersenletsel (NAH) en arbeidsparticipatie - Diliguide

na in de regel een fase van herstel volgt. Voorbeelden van aandoeningen meteen dergelijk beloop zijn onder andere beroerte (CVA), infecties en traumatischhersenletsel. Behandeling van deze groep aandoeningen is gericht opoptimaal herstel van functionele mogelijkheden in het dagelijks leven en verderop voorkoming van recidieven. Een andere groep betreft aandoeningen, diesluimerend en geleidelijk beginnen maar die een progressief verloop kennenen waarbij behandeling vooral gericht is op beheersing van het ziektebeeld engevolgen daarvan. Het gaat dan om aandoeningen als bijvoorbeeld de ziektevan Parkinson, Multipele Sclerose (MS) en de ziekte van Alzheimer.Ten aanzien van arbeid gaat het er bij deze laatstgenoemde aandoeningenvooral om dat een getroffene zo lang mogelijk in de gelegenheid wordt gesteldzijn werk uit te oefenen. Bij ontwikkeling van deze richtlijn is er voor gekozenalleen eerstgenoemde, niet-progressieve aandoeningen als onderwerp tenemen, waarbij na een acuut begin nadruk ligt op herstel van functioneren.Ten aanzien van werk geldt voor deze groep van niet-progressieve NAHpatiënten dat herstel van functioneren en arbeidsmogelijkheden centraalstaat en factoren die dit belemmeren moeten worden opgeheven. Resumerendworden de volgende aandoeningen, die tot niet-progressieve vormen van NAHworden gerekend, in deze richtlijn betrokken: hersenbeschadiging door een(bloedig of onbloedig) CVA, door ongevallen, tengevolge van een bacteriële ofvirale infectie, door hypoxie als gevolg van een hartstilstand, door een intoxicatieof door een laaggradige hersentumor.Multidisciplinaire richtlijnTot nog toe zijn er op het gebied van NAH alleen richtlijnen opgesteld voor eenspecifieke categorie zorgverleners: monodisciplinaire richtlijnen. Een patiëntmet NAH ondergaat echter vaak transmurale zorg op het vlak van diagnostiek,behandeling en begeleiding. In de praktijk zijn daarbij meerdere zorgverlenersbetrokken afkomstig uit meerdere disciplines. Soms spreken monodisciplinairerichtlijnen elkaar tegen. De patiënt ondervindt hier hinder van.Voortgang en uiteindelijk resultaat van re-integratie kunnen hierdoor negatiefbeïnvloed worden. Er bestaat daarom behoefte aan een multidisciplinaire,zorgproces-overkoepelende richtlijn.Mensen met NAH willen graag weer aan het werk. Uit onderzoek komt naarvoren dat het hebben van werk positief bijdraagt aan ervaren levenskwaliteitbij NAH (O’Neill 1998, Steadman 2001). Terugkeer naar het eigen, oorspronke-Algemene inleiding 23