Buiten de Orde 2010 lente

uiten de orde
len kogel bij een demonstratie tijdens de solidariteitsconferentie
van april 2007. Vice-President van het Europees Parlement Luisa
Morgantini en andere hoogwaardigheidsbekleders raakten gewond
bij een demonstratie in juni 2008. In augustus 2009 brachten zes
leden van ‘The Elders’, een groep van alom gerespecteerde, gepensioneerde
politieke figuren – Aartsbisschop Desmond Tutu, Ela
Bhatt, Gro Brundtland, Fernando Henrique Cardoso, Jimmy Carter
en Mary Robinson – een bezoek aan Bil’in.
Bil’in is ook het symbool van een relatieve overwinning van de
strijd van het volk tegen de scheidingsmuur. Op 4 september
2007, gelastte het Israëlische Hooggerechtshof dat de barrière,
waarvan het huidige traject ongeveer een kwart van het dorp van
de resterende landbouwgrond afsnijdt, moet worden omgeleid.
Opperechter Dorit Beinish verklaarde in zijn toelichting dat het
hof ‘er niet van overtuigd [is] dat de huidige route die gaat over
de landbouwgronden van Bil’in om militaire veiligheidsredenen
noodzakelijk is.’ Ondanks deze ondubbelzinnige uitspraak, heeft
het Israëlische leger het rechterlijk bevel niet uitgevoerd. De barrière
is gebleven, en honderden olijfbomen, die zijn ontworteld
om daarvoor plaats te maken, zijn niet vervangen.
Daarom zijn de wekelijkse demonstraties doorgegaan, en is de
Israëlische reactie op de mobilisatie in Bil’in heftiger geworden.
In april 2009 werd tijdens een demonstratie Basim Ibrahim
Abu Rahmah door een traangasgranaat van het leger gedood.
In december 2009 werd Basims neef, de coördinator van het
Volkscomité van Bil’in tegen de Muur, Abdallah Abu Rahmah
gearresteerd. Hij werd beschuldigd van wapenbezit, omdat hij
in zijn huis een ‘museum’ heeft waarin men traangasgranaten,
schokgranaten en kogels kan zien, die door het Israëlische leger
op ongewapende demonstranten zijn afgeschoten. In reactie
hierop gaf Aartsbisschop Desmond Tutu, een verklaring af:
‘Mijn collega-Elders en ik hebben Abu Rahmah en zijn collega
Mohammed Khatib in augustus ontmoet toen we Bil’in bezochten.
(...) We waren onder de indruk van hun inzet voor vreedzame
politieke actie, en hun succesvolle aanklacht tegen de muur die
onrechtmatig de mensen van Bil’in van hun land en hun olijfbomen
scheidt. Ik roep de Israëlische functionarissen op Abu
Rahmah onmiddellijk en onvoorwaardelijk vrij te laten.’
geen Israëliërs en buitenlanders aanwezig waren. Gewonde soldaten
zijn nieuws in Israël, dus kreeg de Palestijnse strijd tegen de
scheidingsmuur ook publiciteit.
Jonathan Pollak, een jonge Israëlische activist, kwam naar
Budrus en vroeg aan ‘Ayid Mrar, een leider van het pas gevormde
Volkscomité, ‘Hoe kunnen wij je helpen?‘ ‘Ayid antwoordde: ‘Het
is erg belangrijk dat je gekomen bent en met ons samen werkt.‘
Als ‘Ayid het verhaal later vertelt, herinnert hij zich: ‘Toen er
buitenlanders en Israëli’s naar mijn huis begonnen te komen,
hadden de mensen daar eerst geen zin in. De mensen hadden
nog nooit het andere gezicht van de Israëli gezien. Ze dachten
dat Joden ofwel soldaten of kolonisten waren. Toen begonnen de
Israëli aan demonstraties mee te doen. Nu vinden de mensen dat
goed en juichen dat toe.’
Tijdens een van de wekelijkse demonstraties organiseerde Iltizam,
‘Ayid’s tienerdochter, een vrouwengroep, die door de legerlinies
brak en het werk van de bulldozers tegenhield. In Ma’asara deden
vrouwen hetzelfde onder leiding van Umm Hasan. Budrus is ook
het onderwerp van een film. Budrus, geregisseerd en geschreven
door Julia Bacha, ging in wereldpremière in december 2009 tijdens
het Internationale Dubai Film Festival, met ‘Ayid en Iltizam
in het publiek.
Er zijn ook demonstraties in veel andere dorpen geweest, waar
landbouwgrond in beslag is genomen voor de bouw van de
scheidingsmuur. Het Israëlische leger en de grenspolitie hebben
ongeveer twintig Palestijnen gedood (alleen in 2009 al zes), toen
zij deze protesten probeerden uiteen te slaan. Honderden raakten
gewond en werden gearresteerd. Veel van de organisatoren
hebben een militair verbod om aan de wekelijkse demonstraties
deel te nemen.
Provocerend karakter
En er hebben Israëli aan de demonstraties medegedaan, in grote
aantallen tijdens speciale gelegenheden, en in kleinere aantallen
op regelmatige basis. De meest volhardende Israëli zijn ver-
Gebroken schedel
Op 6 november 2009, tijdens de verjaardag van de val van de
Berlijnse muur, lieten ongeveer 300 demonstranten in Ni’ilin
(4600 inwoners), een deel van de acht meter hoge muur omvallen,
die het dorp scheidt van een deel van zijn bouwlanden. In
het afgelopen jaar zijn de demonstraties juist daar bijzonder
gewelddadig geweest. Vijf bewoners zijn gedood en tientallen zijn
gewond geraakt. In maart 2009 raakte een Amerikaan, Tristan
Anderson ernstig gewond bij Ni’ilin. Eind 2009 was hij nog steeds
in het ziekenhuis met hersenletsel en een gebroken schedel.
In 2009 waren Bil’in, Ni’ilin en Ma’asara het meest zichtbare deel
van het verhaal. Maar er is nog veel meer aan de hand. Het van de
dorpen uitgaande Palestijnse volksverzet met steun van Israëli en
internationals begon in de herfst van 2003, toen de plaatselijke
Palestijnen en Israëli in de dorpen van Jayyus en Mas’ha samen
tegen de scheidingsmuur in opstand kwamen.
Op 9 november 2003 werd Budrus (1400 inwoners) het eerste
dorp dat een formele wekelijkse mars van het centrum van het
dorp naar de bouwplaats van de barrière organiseerde. Twee soldaten
raakten gewond door stenen in een demonstratie waarbij
Drie generaties van de Siam-familie zijn dankloos geworden in Silwan. In
de periode 1994-2006 werden er alleen in Oost-Jeruzalem al 678 huizen
gesloopt.
49