ACADEMY Magazine 2016-2017

SAMENLEVING | STEDEN VAN DE TOEKOMST
gen te hoeven maken over financiële zekerheid
of bureaucratische maatregelen. In een
‘Resource Based Economy’ waarin alles in
overvloed aanwezig is, wordt geld irrelevant’,
schrijven ze op hun website. “Jacque
vergelijkt het wel eens met een openbare
bibliotheek. De bezoekers hebben toegang
tot alles, zoeken en gebruiken wat ze nodig
hebben en brengen het daarna terug, zodat
anderen het weer kunnen gebruiken. Niemand
heeft de last van bezit, maar alles is
voor iedereen beschikbaar.” Geen wonder
dat Jacque en Roxanne ervan overtuigd zijn
dat het kapitalistische systeem niet werkt.
“Mensen kunnen niets goedmaken of herstellen,
zolang ze dat niet begrijpen.”
DILEMMA
De omgeving waarin mensen opgroeien
bepaalt hun gedrag. Daarom hechten de
initiatiefnemers van The Venus Project
daar zoveel waarde aan. In sommige Arabische
landen is het heel gewoon en geaccepteerd
dat mannen meerdere vrouwen
hebben. In de Verenigde Staten is dat juist
niet zo. De mate van patriottisme, concurrentie
en individualiteit en zelfs de woorden
die we gebruiken en de manier waarop we
lopen, hangen samen met cultuur en omgeving.
Roxanne en Jacque denken dat gedrag
niet erfelijk is en niet van de ene generatie
overgaat op de andere. Iedereen begint met
een blanco geest. “Een Britse en een Chinese
baby leren beiden al heel jong even snel Chinees.
Er is geen verschil. De omgeving – in
dit geval China – is dus bepalend”, legt Jacque
uit. Wie in een liefdevolle omgeving
ter wereld komt en opgroeit, zal uitgroeien
tot een ander mens dan degene die in een
wereld vol haat en jaloezie wordt geboren.
“Jaloezie pakken we op binnen het gezin of
de familie, maar mensen snappen dat niet.”
Roxanne geeft een voorbeeld. “Een moeder
trekt haar zoontje voor, Tegen haar dochter
zegt ze: ‘Waarom ruim je je kleren niet op,
net zoals je broer’. Als het meisje dan haar
broertje van de trap ziel vallen krijgt ze een
grijns op haar gezicht. Niet omdat ze slecht
is, maar doordat ze vindt dat ze onrechtvaardig
is behandeld. Dat is gegenereerd gedrag.
Waarden waarvan mensen denken dat ze
van henzelf zijn, zijn eigenlijk afkomstig uit
de al dan niet religieuze (sub)cultuur waarin
‘Gedrag komt
niet van
binnenuit, maar
van buitenaf’
ze leven, maar ook van hun ouders, uit films,
boeken en van het internet.” Jacque: “Ouders
pompen waarden in de hoofden van hun
kinderen als ze nog heel jong zijn en kunnen
hen daarmee in feite controleren. Hoe
anders kun je jongeren zover krijgen dat ze
gaan vechten in een oorlog en zelfs uit gegenereerd
patriottisme bereid zijn hun leven te
geven voor democratie of vaderland? ”
Roxanne verwacht niet dat de huidige systemen
– en degenen die ze in stand houden
– uit zichzelf zullen wijken voor het sociale
model dat zij en Jacque voorstaan. “Het
onderwijs ondersteunt de cultuur waarvan
het onderdeel is. Politici zijn alleen uit
op handhaving van het huidige systeem.
Ze vertegenwoordigen niet hun kiezers,
maar degenen die hen aan de macht hebben
geholpen. De rijken beïnvloeden de politiek
en schrijven zelfs voor hoe het beleid van de
Verenigde Staten er moet uitzien. Dat is een
dilemma. Door het blijven vasthouden aan
het bestaande monetaire systeem, raken we
nooit uit de problemen. Dan blijft het gaan
om winst, rijkdom, eigendom en macht voor
een paar mensen, terwijl we eigenlijk met
behulp van technologie een op grondstoffen
gebaseerde economie moeten opbouwen
waarvan iedereen in gelijke mate profiteert.”
Kunnen mensen veranderen? Kan het
lukken menselijk gedrag zo te veranderen
dat een nieuw sociaal en duurzaam systeem
kans van slagen heeft? Is het veranderen van
omgeving genoeg? “Mensen moeten het concept
begrijpen dat gedrag niet van binnenuit,
maar van buitenaf komt. Dat zij dus niet
slecht, jaloers of inhalig worden geboren. Alle
besluiten die mensen nemen zijn gebaseerd
op hun achtergrond. Daardoor zijn eigenlijk
niet alleen individuen schuldig als ze een
misdaad plegen, maar ook het systeem waarvan
ze deel uitmaken”, zegt Roxanne. “Wie
Jacque’s boeken en werk bestudeert, zoals
The Venus Project, en de processen begrijpt,
beseft hoe belangrijk het is de omgeving te
veranderen. Samen kijken we naar de diepste
oorzaken en de wortels van de problemen die
er nu zijn. Als we daaraan wat kunnen doen
is er hoop en zal de toekomst voor komende
generaties beter zijn.” Voorwaarde is wel dat
we de samenleving niet blijven organiseren
zoals de industrie dat wil en het monetaire
systeem het voorschrijft. “Nu produceren
fabrieken continu en plunderen ze de grondstoffen
van de aarde om het systeem aan de
gang te houden en verleiden ze consumenten
te blijven kopen, zodat ze winst blijven
maken. “Geld is een oud, systeem met een
hoge interferentiefactor. Daar moeten we
vanaf ”, zegt ze nog eens met nadruk, “want
doordat het geen geld oplevert komen er
geen nieuwe huizen voor mensen met een
kleine portemonnee of worden geen medicijnen
ontwikkeld voor mensen met een
zeldzame ziekte. Artsen krijgen betaald als
mensen ziek zijn, wat hen niet motiveert om
ze beter te maken. Junk food is niet geïntroduceerd
vanuit schaarste, maar doordat er na
de Tweede Wereldoorlog zoveel mais was dat
er met de fructose iets moest gebeuren. Dat is
in andere voedingsmiddelen gestopt, waardoor
er nu een enorm probleem is met overgewicht.
Geld maakt van mensen aasgieren
die anderen niets gunnen. Daarom hopen
we anderen, die begrijpen wat wij doen, te
motiveren aan het oplossen van problemen
te werken, waardoor honger, armoede, oorlog
en stress kunnen verdwijnen.”
SPEAKERS ACADEMY® MAGAZINE 2017 77