Voetbalvereniging Noordwijk • Noordwijk Ons voetbalgekke dorp 16 De gemeente Noordwijk herbergt vier voetbalclubs: VV Noordwijk, VV SJC, VVSB en Van Nispen, alle begin vorige eeuw opgericht, elk met een eigen verhaal. TEKST FRANS VAN DUIJN BEELD BURO BINNEN EN PR
VV Noordwijk: doelpalen van zand met de KNVB, omdat het veld van Norvicus niet aan de normen van de landelijke bond voldeed. De Noordwijkers verzonnen een list. Ze stapten als ‘zondagsclub’ over naar de zaterdagcompetitie, waar minder moeilijk werd gedaan over de kwaliteit van de velden. Een bijkomend voordeel was dat Norvicus vanaf dat moment de protestantse zondagsrust niet meer schond, zodat strenggelovige Zeeërs nu wel lid konden worden. Op het harde gedeelte van het strand, daar waar de zee zich had teruggetrokken en een spiegelglad oppervlak had achtergelaten, kon je best goed voetballen. Daar maakten de spelers van ‘Norvicus’ twee doelen door vier hoopjes zand bij elkaar te duwen of vier jassen neer te leggen. Natuurlijk had een dergelijk speelveld nadelen. Voetbalschoenen onbetaalbaar Maar toch ging het wéér mis met het georganiseerde voetbal in het zeedorp. De crisisjaren braken aan en voor de meeste inwoners werden contributie en voetbalschoenen onbetaalbaar. Norvicus ging ten onder en de Zeese jongens moesten zich opnieuw behelpen met doelpalen van zand en de branding als zijlijn. Pas op 4 maart 1933 ontstond in Noordwijk aan Zee een levensvatbare voetbalclub, VV Noordwijk, net als eertijds Norvicus spelend in de kleuren rood en wit. Eerst was de club lang ‘zwervende’. Oud-speler Gerrit Marijt (1921) vertelt in het Jubileumboek VV Noordwijk 75 jaar: ‘Na de oprichting woonden we eerst bij SJC in aan het Schie. Op een gegeven moment speelden we aan de Achterweg, vlak achter het Varkensbos. We hadden er zelfs twee kleedkamers en een verkooptent van Jan van der Niet. Water en licht ontbraken (…) Dat betekende dat we ons na afloop in een sloot maar een beetje moesten behelpen om de ergste modder eraf te spoelen.’ Zo schreef weekblad De Noordwijker in een wedstrijdverslag: ‘Een zwinnetje vlak voor de goal der gasten liet Neptunus weer vol water loopen.’ Nee, het was bepaald niet ideaal, maar zo ging het in februari 1921 met de Noordwijkzeese voetbalclub ‘Norvicus’, een vereniging die onder de namen ‘Norvicens’ en ‘Rapiditas’ reeds in 1911 het licht had gezien, maar als gevolg van de massale mobilisatie tijdens de Eerste Wereldoorlog ter ziele was gegaan. Tien jaar later vond dus de heroprichting plaats, waarbij de voetballers uit armoe het strand bestormden omdat er geen grasveld beschikbaar was. Vóór de oorlog was er op een weiland gevoetbald, een luxe waar de spelers van ‘Norvicus’ hevig naar terug verlangden. Rood-witte clubvlag Trotse hoofdklasser tegen Cruijff Gelukkig kwam er in juni 1921 hulp van hun beschermheer, Graaf van Limburg Stirum. Via hem werd een stuk weiland gehuurd bij de Varkenboschlaan, achter Huize Offem. Er werd een veld afgezet van 75 bij 105 meter en langs het hele veld werd een draad gespannen waar de toeschouwers achter moesten blijven. Er verrezen échte doelpalen en zelfs een heuse ‘clubtent’, een cadeau van de graaf, waarop de roodwitte clubvlag wapperde. Op zondag 10 juli 1921 volgde de openingswedstrijd, een potje tegen de Warmondsche Voetbalvereeniging Eendracht. De toegangprijs was 15 cent en op het terrein was gezorgd voor de ‘stalling van rijwielen’. Pas in 1946 kwam VV Noordwijk na vele omzwervingen dan eindelijk op Zee terecht, eerst aan de Duinweg en ten slotte op het sportpark aan de Weteringkade, waar de trotse Hoofdklasser meermaals voetbalgeschiedenis schreef, onder meer door in 1973 en 1980 algemeen amateurkampioen van Nederland te worden. En er waren natuurlijk de fameuze oefenwedstrijden tegen het Ajax van Johan Cruijff. Dit seizoen spelen de Rood-Witten op het hoogste amateurniveau in Nederland: de Tweede Divisie. Zondagsrust Vanaf september 1921 werd er met liefst twee elftallen deelgenomen aan de competitie van de Leidsche Voetbal Bond. Het ging allemaal goed tot rond 1930. Toen ontstond er een probleem HET EERSTE VAN VV NOORDWIJK SPEELDE IN DE JAREN ZEVENTIG REGELMATIG OEFENWEDSTRIJDEN TEGEN HET AJAX VAN JOHAN CRUIJFF. HEEL NOORDWIJK LIEP DAN UIT OM TOCH VOORAL NUMMER VEERTIEN AAN HET WERK TE ZIEN, DE MESSI VAN ZIJN TIJD. RUUD BRÖRING, OUD-SPELER VAN VV NOORDWIJK, HERIN- NERT ZICH DEZE DUELS NOG GOED EN VERTELDE ONS DE VOLGENDE ANEKDOTE: ‘JOHAN CRUIJFF WAS TOEN AL ECHT EEN MANNETJE, HIJ WAS BLOEDFANATIEK EN KON ABSOLUUT NIET TEGEN ZIJN VERLIES. IN EEN VAN DIE OEFENWEDSTRIJDEN STONDEN WE IN DE RUST MET 1-0 VOOR, WAT VEEL TE MAKEN HAD MET DE RESERVE- BEURTEN VAN PIET KEIZER EN JOHAN CRUIJFF. WIJ WA- REN HARTSTIKKE BLIJ, MAAR HET GEZICHT VAN CRUIJFF STOND OP ONWEER! ZIJN AJAX OP EEN ACHTERSTAND TEGEN AMATEURS, DAT KÓN TOCH NIET! NA DE RUST KWAM HIJ GRETIG IN HET VELD EN MET TWEE GOALS ZORGDE HIJ ER PERSOONLIJK VOOR DAT HET UITEIN- DELIJK 1-2 WERD. GELOOF ME, VERLIEZEN KWAM IN HET WOORDENBOEK VAN CRUIJFF NIET VOOR.’ 17
Change language