Untitled

Vuurtje stoken
We hebben een aardig stukje grond en zo ook best veel takken, oud
hout, droog gras en afval wat ik regelmatig, als de berg te groot wordt, op stook.
Ook zo deze keer. Het was al geruime tijd droog en de takken zouden zeker opbranden.
Ik pakte wat gras en stak de berg vuil aan. Het stond in een zeer korte
tijd in lichte laaie. Geen probleem, het kan nergens naar toe, waren nog mijn
gedachten. Ik bleef erbij staan want je weet maar nooit!
Zo gebeurde het dat er een flinke windvlaag kwam die de stapel uit
elkaar trok en zo links en rechts wat in het dorre gras terecht kwam. Paniek
brak uit want ik kon niet op vier plaatsen tegelijk zijn. Ik riep mijn vrouw die
met een schop en een hark aan kwam voor versterking en zo wij ieder een deel
namen. Eerst de snelste uitbranden die richting de buren uit ging. We hadden
dat onder controle maar we hadden nog meer haarden, eentje was gelukkig
vanzelf gestopt omdat er gebrek aan droog materiaal was, maar eentje was naar
ons huis aan het gaan en naar de berg achter ons. Mijn vrouw nam de kant van
de berg en ik ons huis beschermen. Rambo in de hitte van de zon en de hitte van
het vuur! Na veel op en neer geloop was dat vuur ook aan zijn einde gekomen.
Ik mijn vrouw helpen, om zo de uitbreiding naar de berg tegen te gaan.
Ondertussen smolt onze net gelegde dripsysteem met de nieuwe drippers.
Ook het kleine beetje begroeiing, wat er omhoog was gekomen, was weg,
plat en afgefikt! Het was een klus van ruim 2 uren. Met een uitgeblust vuur
maar ook twee uitgebluste personen hadden we deze klus onder controle gekregen.
Een klus die je niet vaak te doen moet hebben want vuur en zon samen, ik
kan u vertellen, is werkelijk heet!
Vanaf nu is het stoken bij weinig of geen wind op een open kale plaats
midden op ons stuk terrein.
131