24.12.2012 Views

Untitled

Untitled

Untitled

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Onze minister president was hoogst persoonlijk al die kilometers komen<br />

rijden om een interview af te leggen in verband met de miljoenen die uitgegeven<br />

werden om al het vuil te ruimen.<br />

Wat ik toen uitgekraamd hoorde was ongelooflijk. Ze vertelde doodleuk<br />

dat vroeger en eigenlijk nu nog bij haar ouders en bij haar thuis nog heel normaal<br />

is dat je het vuil over je eigen afrastering gooit, bij de buren of op openbaar terrein<br />

en dat je daarmee je eigen stukje grond toch schoon houdt! Ja, u leest het<br />

goed, onze toenmalige minister president vond het niets dan normaal dat het vuil<br />

overal gedumpt werd. Mits je je eigen tuin en huis maar schoon hield. Vroeger<br />

gebeurde dat ook, waarom nu niet? Ik viel van mijn stoel! Eerst hoor je dat er<br />

miljoenen uitgegeven zijn in het opruimen van vuil en dan ga je de bevolking<br />

zeggen dat ze mooi door kunnen gaan!<br />

Contrasten? Nee, ik denk dat met dit soort interviews de simpelheid aangegeven<br />

wordt van onze regeerders. Maar een positief ding, het nieuws is altijd<br />

spannend want je weet nooit waar je een uur naar moet gaan zitten kijken!<br />

Notendopje op de open zee<br />

Als Curaçaoënaar moet je een eigen boot bezitten niet waar? Nou ik ook<br />

dus en het was in dit geval een notendop van net 3 meter lang en van polyester.<br />

Net goed voor mijn beste vriend en ik om te gaan vissen net buiten de kust. Met<br />

een “rokketok” van een motortje, maar wel ons overal brengend, gingen we<br />

overal rond het eiland vissen. Veel plezier beleefden we en we hadden ook nog<br />

meestal een goede vangst.<br />

Ditmaal hadden we besloten met ons notendopje te gaan vissen net buiten<br />

Sta. Martha baai. Omdat we het bootje dan tot aan het water konden rijden met<br />

de wagen. Goed, we hadden een klein houten steigertje gevonden waar we ons<br />

dopje langs legden en de spulletjes in laadden. De tocht naar open zee duurde<br />

zo’n 30 minuten maar was mooi en we genoten van de mooie plekjes hier en<br />

daar. Eenmaal op open zee, nog eens 30 minuten varen. Zo kwamen we op ons<br />

geweldig plaatsje aan, die ons de vis moest leveren. Snel geankerd en de lijnen<br />

uit en jawel hoor de vissen zaten er.<br />

45

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!