Untitled

Ik belde diezelfde heer weer op en vertelde hem wat ik gevonden had.
Zijn antwoord was, O ja, dat doen we wel meer want die dikkere pijpen kosten
te veel en we hebben nu geen geld! Hoe lang kan dat duren? was mijn vraag.
Het antwoord was duidelijk, Enkele maanden tot jaren! Ik maakte hem duidelijk
dat het deze week nog een 2 duimspijp moest worden of anders de kranten
maar ook het gerecht bijgehaald zouden worden.
Toen pas werd het serieus genomen en hadden we weer stromend water
met een normale druk. Kijk, besparen op dit eiland zou een goede zaak
zijn maar dit was meer een kwestie van luiheid. Stel je voor dat je weer 25 km
terug naar de stad moet rijden om een pijpje op te halen! Te vermoeiend en te
zwaar.
Rauw vlees
Mijn vrouw en ik hadden met wat vrienden wat te vieren en hadden zo
besloten om lekker te gaan eten bij een restaurant op het strand tegen een hotel
op Piscadera. Volgens deze vrienden was het er goed en gezellig. Dus wij met
z’n allen van Banda’bou daar naar toe.
Aangekomen op het strand werden we eerst aan een lang gerekte soort
tafel gezet, half op een pier. Lekker ongezellig en geen sfeer, waar we vroegen
om een tafel op het strand. We hadden dat immers gereserveerd! Goed, zaten
we dan op het strand met stoelen zo laag en een oude kabelhaspel als tafel met
een ongelukkig dak boven ons hoofd. Maar dat alles mag de pret niet drukken
en we zijn trouwens wel wat gewend hier op het eiland. We komen voor het
eten en dat zou goed moeten zijn volgens onze gasten. Dat is wat ik duidelijk
even aanhaal, want wat gebeurde er.
Mijn vrouw bestelde een dikke vette steak met de vraag of die gebakken
kon worden zodat er geen bloed meer te zien was maar wel mals bleef. Was
geen probleem, was de ober zijn antwoord, komt in orde. Na een tijdje wachten
en zeer onregelmatig opdienen waar de ene helft al koud eten had voordat de
andere nog maar iets gezien had, kwam de steak eraan. Mijn vrouw zette er het
mes in en het bloed droop uit het vlees.
74