Untitled

Op een bepaald moment was het zeer bekende zakje met medicijn tegen
griep en verkoudheid niet meer te verkrijgen. Ik vroeg aan de apotheker
wat er aan de hand was want zo’n bekend merk kan en mag je niet missen in
je toko. Zijn antwoord was kort en duidelijk, De importeur heeft het niet meer.
Wie is de importeur? vroeg ik hem waarop ik een naam kreeg.
Ik belde deze op en kreeg een dame aan de telefoon die me haarfijn
uitlegde waarom dat medicijn niet meer verkrijgbaar is. Meneer, wij mogen het
van inspectie niet meer invoeren. Okay, ik inspectie bellen en vragen waarom
het niet meer ingevoerd mocht worden, het antwoord van deze man was, U
mag zoveel naar binnen halen als u wil, het is geregistreerd en alles is okay. Ik
belde de dame op en vertelde dat aan haar. Het werd stil en er kwam een andere
reden, Meneer, wij krijgen het altijd via Puerto Rico maar dat agentschap is
overgegaan naar Miami en wij moeten nu via Miami bestellen maar die sturen
ons niets af. Als u kunt regelen dat het weer hier komt dan hebt u een vaste baan
bij ons. Goed, ik de fabriek een fax gestuurd met de vraag of ze geen geld meer
willen verdienen? Binnen een halve dag werd ik gebeld door het hoofdkantoor
wat er gaande was. Ik vertelde mijn verhaal en er werd mij duidelijk gemaakt
dat de leverancier op Curaçao vreemd genoeg niets meer bestelde. Ze werden
kwaad dat ik vertelde dat zij niets wilden versturen en het zou tot de bodem
uitgezocht worden.
Ik belde de bewuste dame op het eiland op en vroeg haar hoeveel doosjes
ze moest hebben. Ze werd rood, paars, geel en groen hoe ik het durfde het
hoofdkantoor te bellen. Ik bleef kalm en vertelde haar dat ik genoeg had van
haar leugens en hun monopolie.
Binnen enkele dagen waren overal op dit eiland weer het bekende merk
verkrijgbaar maar ik heb helaas nooit de vaste aanstelling gekregen bij dat bedrijf,
ondanks dat ik ervoor gezorgd heb dat het product weer op het eiland
kwam.
84