Untitled

Ook een manier van eten
In de vele jaren dat we samen hier op het eiland wonen hebben we veel
ellende mogen zien. Terwijl de buitenlanders maar lopen te bluffen en te blaaien
zijn er vele mensen die nog niet fatsoenlijk te eten hebben.
Zo hebben we vele jaren lang kinderen opgevangen die het moeilijk
hadden of waar de politie bij de ouders invallen deed en de kinderen onbeheerd
thuis zouden zijn. U zal het niet geloven maar we hebben kinderen gezien compleet
mishandeld, bewerkt met een heet strijkijzer, wonden die er niet uitzagen
maar ook kinderen met honger. Zo hadden we twee kinderen, die voor het eerst
bij ons waren en we hadden een grote tafel waar we met 10 man aan konden
zitten. Ze waren 5 en 6 jaar. Mijn vrouw had altijd volop eten in huis en zo ook
deze keer. Een gevarieerd Curaçaosch maal, dat stoba heet, met rijst en diverse
groenten.
De kinderen zaten wat voor zich uit te kijken en aten niet. Waarop mijn
vrouw het eten opschepte en ze begonnen te huilen. Ze wilden rijst met ketchup,
werd er huilend gezegd. Okay, rijst met ketchup kwam op het bord, want je wil dat
ze toch iets naar binnen kregen. Zeker na die stress die ze al gehad hebben.
Toen vielen mijn ogen en mond wagenwijd open. Beide kinderen legden
hun hoofd op tafel, schoven het bord met rijst en ketchup naar hun toe en
begonnen met hun handen de rijst naar binnen in hun mond te schuiven! Daar
zaten we dan, met twee kinderen die niet wisten wat eten was en niets anders dan
rijst met ketchup gewend waren. Ook niet weten, waar een vork, lepel en mes
voor dienen. Ik kan u zeggen ik ben even naar binnen gegaan om te huilen en
mijn moed op te pakken om deze kinderen wat bij te brengen. Maar het is Gods
geklaagd dat dit nog bestaat in deze tijd, in een land met zoveel overvloed.
33