Untitled

Even iets te ver
Het ging allemaal enkele tientallen jaren erg gemakkelijk op dit eiland.
Had je vuil dan was er een plaats vlak bij onze luchthaven waar je het in zee
kon gooien. Je reed met je wagen achteruit en dan kiepte je al de rommel zo de
zee in! Erg gemakkelijk en ook natuurvriendelijk, want onze vissen eten plastic,
staal en al het ander vuil!
Op een zaterdagmiddag had ik een truck vol met tuinvuil en ik was bij de
bewuste plaats aangekomen. Een file en het leek erop dat er geen schot in zat. Af
en toe kwam er een wagentje leeg terug maar het ging wel vreselijk langzaam.
Ik stapte uit de truck en liep naar voren. Jawel hoor, het was meteen
duidelijk. Vele mensen stonden te kijken naar een rare situatie. De vrachtwagen
die vooraan stond en naar achteren was gereden, was met de twee achterwielen
te ver gegaan. U moet weten dat er een zeer zware stalen constructie is die de
wagen net voor de 7 meter diepe afgrond laat stoppen. Dit om te voorkomen
dat je met wagen en al in zee valt! Er waren twee dump plaatsen en bij eentje
was de stalen installatie zo verroest dat je te ver naar achteren kon rijden en zo
over de helling kon vallen. Dat was dus met deze vrachtwagen gebeurd, de twee
achterwielen hingen 7 meter boven de zee en de wagen steunde op zijn aandrijfas
op de rotsen.
Ik heb even staan kijken maar de wagen kwam er niet vanzelf uit en
niemand die maar iets ondernam om deze vrachtwagen uit zijn benarde situatie
te halen. Na verloop van tijd ben ik maar naar mijn truckje gelopen, omgedraaid
en naar huis gereden. Gewacht tot de volgende dag om maar weer terug te gaan.
Wonderwel was de vrachtwagen toch verdwenen. Of hij nu in zee is beland of
losgetrokken is geworden is mij nooit ten oren gekomen.
146