Untitled

Aangekomen op de luchthaven stond weer diezelfde douane beambte!
Deze keek weer naar de (nieuwe) papieren plus aankoopbon en mijn vriend
kon doorlopen.
Thuis aangekomen wisten we allemaal al wat er gaande was. Een van
de kaketoes was ondertussen al verkocht en ging door naar de eigenaar. De
tweede doopte hij ‘miljoenairio’ want zoveel hadden deze kaketoes onderhand
mijn vriend wel gekost. Die tweede werd voor enkele weken in een vrijstaande
kooi bij mij gezet.
Na enkele dagen zaten we samen wat te praten met een bakkie koffie
en zagen we een witkuif kaketoe in de boom voor ons. Wij in alle staten want
dat zal diegene wel zijn die hij verkocht had! We kregen hem niet te pakken en
zagen hem na verloop van tijd wegvliegen.
Wij naar de kooi toe waar miljoenairio hoorde te zitten. Dat zitten was
ze dus ‘zat’ want er was geen kaketoe meer en die we in de boom hadden gezien
was miljoenairio die nu lachend als vrije miljonair hier rond vliegt! Toch zijn
vrijheid gekregen waar hij duidelijk recht op had.
Onze grootste vis
Vissen was al vanuit Nederland een passie voor me en ook hier op het
eiland heb ik menig uurtjes in een bootje rondgedobberd om vis te vangen.
Doorgaans brachten we het als amateurs er niet slecht af en hadden we altijd
rijkelijk te eten na onze vismiddag of -avond.
Op een keer was ik ‘s avonds met een vriend in zijn ‘boston whaler’ op
zee vlak bij het COT. Een plaats waar je goede vangsten kon hebben maar het
kon alleen soms lastig zijn om weer terug te varen naar Vearsenbaai. Die avond
hadden we al een goede vangst gehad en we waren moe maar och je blijft toch
zitten al is het maar om van het kabbelen van de golven tegen de boot en de rust
op zee, te genieten.
94