Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
gok die goed kan uitpakken. Everybody wants<br />
you when you’re bi. Vervolgens een anekdote<br />
die doet denken aan een comedy. Wanneer<br />
de geliefde van de verteller onthult dat ze bi<br />
is, reageert hij geschokt. Maar, zegt ze: Baby,<br />
don’t you cry, cause the one I am with, you’ve<br />
been seeing on the side. Grappig. En dan neemt<br />
de tekst een wending. Everybody’s messed up<br />
with their sexuality en I want a closet big enough<br />
to live in. Weg is de bravoure van het begin.<br />
Everybody, come on now. Not me.<br />
Het nummer werd aanvankelijk verkeerd<br />
begrepen, louter als uitdagend en spottend en<br />
ook als oneerbiedig: de AIDS-epidemie was op<br />
zijn hoogtepunt. Maar er was iemand die het<br />
wel begreep: David Bowie. In een interview met<br />
Oor vertelde hij over zijn bewondering voor<br />
het nummer en noemde het ‘dapper’ van de<br />
band. ‘Niemand zou zijn seksualiteit moeten<br />
verbergen. Het grootste gevaar schuilt erin<br />
wanneer mensen zich beperkt voelen om te<br />
zijn wie ze zijn.’ Een boodschap die nog steeds<br />
controversieel is, zelfs al begreep Bowie in 1993<br />
al haarfijn waar het om ging. ■<br />
HIPHOP IN 1993<br />
30 JAAR LATER<br />
1993 was een rijk jaar voor hiphop, waarbij<br />
de maand november de kroon spande: er<br />
verschenen drie albums die dertig jaar later<br />
nog steeds goed klinken.<br />
Een van de succesvolste debuten van 1993<br />
was ENTER THE WU-TANG (36 CHAMBERS) van<br />
de Wu-Tang Clan, een soort kruising tussen<br />
een martial artsfilm en een groepsportret. Wu-<br />
Tang is een collectief dat zich niet tot muziek<br />
beperkte: er is een film, er zijn kleren en ook<br />
een game.<br />
De faam van Snoop Doggy Dogg was hem<br />
al vooruitgesneld dankzij zijn karakteris-<br />
tieke bijdragen op THE CHRONIC, het album<br />
van Dr. Dre uit 1992. Met DOGGYSTYLE brak<br />
hij pas echt door. Druggy, seksistisch en<br />
humoristisch, begin jaren negenig een<br />
gouden combinatie. Gin And Juice werd veel<br />
gecovered, zelfs door de Texaanse rootsrockers<br />
The Gourds.<br />
A Tribe Called Quest maakte in 1993<br />
MIDNIGHT MARAUDERS. Het geluid van de Tribe<br />
was meer ontspannen dankzij jazz-invloeden<br />
en akoestische instrumenten. Een ‘parental<br />
guidance’-sticker ontbreekt bovendien: op<br />
hun albums vielen weinig krachttermen.<br />
Living Colour bestaat nog steeds, sterker nog<br />
ze zijn op tournee (dit najaar in Nederland)<br />
in dezelfde bezetting als op STAIN. Ze zijn<br />
albums blijven opnemen, soms met lange<br />
tussenpozen, en er verschenen ook enkele<br />
soloalbums. Op HYMNS (1998) horen we onder<br />
andere de seventies soulkant van Corey<br />
Glover en op MISTAKEN IDENTITY (1996) zoekt<br />
Vernon Reid zijn weg tussen jazz, elektronica<br />
en hiphop. Fijne soloalbums, maar vooral voor<br />
de liefhebbers en dat bleken er minder dan<br />
voor de albums van Living Colour.<br />
11 HEAVEN NOV/DEC 2023