Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
geleidelijk meer psychedelische<br />
invloeden horen. Nash’ intentie<br />
was het om met OZARKER terug te<br />
keren naar zijn roots, met songs<br />
over zijn familieachtergrond. Zo<br />
vertelt hij in de titelsong het verhaal<br />
van zijn grootvader, die zijn<br />
geboortegrond verliet maar zoals<br />
beloofd ook weer terugkeerde om<br />
te trouwen met zijn jeugdliefde.<br />
OZARKER hinkt echter te veel op<br />
twee gedachten: aan de ene kant<br />
die bedoeling om meer rootsy en<br />
minder psychedelisch te klinken,<br />
aan de andere kant toch ook de<br />
wens om een groot publiek te plezieren.<br />
Midnight Hour en Ozarker<br />
bijvoorbeeld, zijn stadionrockers<br />
waar Springsteen zich niet voor<br />
zou hoeven te schamen. Hoewel<br />
OZARKER best een aantal in<br />
potentie aardige nummers bevat,<br />
worden ze wat mij betreft ontsierd<br />
door te overdadige arrangementen.<br />
Roeland Smits ✪✪✪<br />
Rosa Spruit<br />
TUSSEN STAD EN PLATTE-<br />
LAND<br />
Monkeyman<br />
Als dochter van de man die al<br />
decennia de folk en rootsmuziek<br />
in Brabant en ver daarbuiten promoot<br />
en aan de man brengt, is het<br />
niet zo vreemd dat Rosa Spruit<br />
al vanaf haar vroegste jeugd<br />
met deze muziek is opgegroeid.<br />
Op haar drieëntwintigste acht ze<br />
de tijd rijp om te debuteren als<br />
singer-songwriter. Op TUSSEN<br />
STAD EN PLATTELAND laat ze horen<br />
dat haar jeugd zich niet alleen<br />
heeft vertaald in een bijzonder<br />
fraaie stem, maar ook in exact<br />
het juiste gevoel om dit soort<br />
verhalende liedjes aan de man<br />
te brengen. Feilloos terughoudend<br />
geproduceerd door Gabriel<br />
Peeters, beperkt Spruit zich op<br />
dit debuut tot slechts één eigen<br />
song, het prachtige titelnummer,<br />
en is het album verder gevuld<br />
met vernederlandste versies van<br />
geweldige, oorspronkelijke dialectnummers<br />
van mensen als Gerard<br />
van Maasakkers, Jan Henk de<br />
Groot, Jeroen Kant, Daniel Lohues,<br />
SUSTO<br />
Bökkers en Jovink en de Voederbietels,<br />
aangevuld met vertaalde<br />
uitvoeringen van In Liverpool van<br />
Suzanne Vega, als In Deze Stad,<br />
en Girls From Texas, door Björn<br />
van der Doelen omgedoopt tot<br />
Vrouwen Uit Brabant. Samen met<br />
liedjes van Jeroen van Merwijk<br />
en Iris Penning levert het een<br />
welhaast perfecte Nederlandstalige<br />
singer-songwriterplaat op.<br />
We zijn dan ook razend benieuwd<br />
naar haar volgende lp, waarop ze<br />
zich vooral als liedjesschrijver zal<br />
willen bewijzen.Het titelnummer<br />
maakt nu al duidelijk dat ze ook<br />
daarin met de besten mee kan.<br />
Pieter Wijnstekers ✪✪✪✪<br />
Sufjan Stevens<br />
JAVELIN<br />
Asthmatic Kitty Records<br />
Zo’n 25 jaar geleden was Sufjan<br />
Stevens nog een relatief onbekende<br />
singer-songwriter. Dat veranderde<br />
met zijn twee conceptalbums<br />
over de Amerikaanse<br />
staten Michigan en Illinois. Samen<br />
met zijn lofzang op het getormenteerde<br />
leven van zijn moeder op<br />
CARRIE & LOWELL (2015) vormen<br />
die de onbetwiste hoogtepunten<br />
van zijn inmiddels omvangrijke<br />
oeuvre. Stilzitten is er bij deze<br />
New Yorker niet bij. Het universum<br />
van Stevens is veelzijdig; symfonieën,<br />
choreografieën, gospel, folk<br />
en meer. Als luisteraar is het bij<br />
iedere release spannend wat voor<br />
muziek hij uit de kleurrijke hoge<br />
hoed tovert. Stevens componeert<br />
zoals Picasso schildert; soms<br />
pijnigt het de oren, dan gebeurt<br />
er weer vrij weinig en er zijn dus<br />
albums met fijne meesterwerkjes.<br />
Laat dat laatste nu op JAVELIN het<br />
geval zijn. Hij speelt in een kleine,<br />
intieme setting met uitsluitend bevriende<br />
muzikanten in de studio.<br />
Zo is speelt Bruce Dessner (The<br />
National) akoestisch en elektrisch<br />
gitaar in Shit Talk, een epos van<br />
meer dan acht minuten. De sfeer<br />
op het album gaat bij vlagen terug<br />
naar de tijden van GREETINGS<br />
FROM MICHIGAN en ILLINOIS. En So<br />
You Are Tired had zo op CARRIE<br />
& LOWELL kunnen staan. Luister<br />
naar A Running Start met triangel<br />
en koortjes, dan is één ding zeker:<br />
kerst valt vroeg dit jaar! Welkom<br />
in de muzikale wereld van voltijds<br />
dagdromer Sufjan Stevens.<br />
Michael Struis ✪✪✪✪<br />
SUSTO<br />
MY ENTIRE LIFE<br />
New West Records<br />
Als we op de promotiefoto’s afgaan<br />
is SUSTO een vijfmansband. Maar<br />
slechts één bandlid is prominent<br />
aanwezig met een foto op het<br />
hoesje. Zo wordt onderstreept<br />
dat SUSTO bovenal het project<br />
is van de Amerikaanse zanger/<br />
gitarist Justin Osborne, al komen<br />
niet alle songs volledig uit zijn<br />
pen. De Allmusic Guide omschrijft<br />
zijn muziek als ‘alternative<br />
country-rock’, maar zo klinkt MY<br />
ENTIRE LIFE toch niet echt. Dit<br />
vijfde studio album opent met<br />
twee rootsy nummers waarop het<br />
heerlijk meedeinen is. Daarna volgen<br />
vooral zachtmoedige, poppy<br />
songs. Als je niet luistert naar de<br />
teksten, klinken ze vrij zonnig en<br />
berustend. Maar het zit Osborne<br />
niet altijd mee. Zo eindigde zijn<br />
huwelijk kort nadat hij vader werd<br />
en blijkt uit de song Tina dat zijn<br />
twee aan amfetamine verslaafde<br />
broers als schizofrene geesten<br />
op de straat leven, tot wanhoop<br />
van zijn moeder. En in Rooster<br />
zingt hij: I got a pain in my soul<br />
today….. I feel like I could die and do<br />
a little bit better. Fijne songs hoor,<br />
maar misschien moet Osborne<br />
zijn problemen en zielenpijn toch<br />
nog wat meer laten doorklinken<br />
in zijn muziek. Aangrijpend is MY<br />
ENTIRE LIFE namelijk niet, wel een<br />
fijn album dat aandacht verdient.<br />
Kees van Wee ✪✪✪✩<br />
M. Ward<br />
SUPERNATURAL THING<br />
ANTI-<br />
Voor SUPERNATURAL THING is<br />
M. Ward de samenwerking aangegaan<br />
met beduidend jongere<br />
artiesten als First Aid Kid, Neko<br />
Case en Shovels & Rope. Dat<br />
werkte inspirerend. Met de voorgangers<br />
THINK OF SPRING, MIGRA-<br />
TION STORIES en WHAT A WONDER-<br />
FUL INDUSTRY was niet zoveel mis.<br />
Hij is een geweldige songwriter<br />
met een prachtige, bluesy stem en<br />
een herkenbaar gitaargeluid. Toch<br />
sloop er iets routineus in het werk.<br />
Hoe anders is dat hier. Niet alleen<br />
is het heel verfrissend om First<br />
Aid Kid de solo te horen nemen<br />
op Too Young To Die en Engine 5,<br />
ook is M. Ward af en toe weer zo<br />
vreemd als hij op zijn beste albums<br />
durfde te zijn. Hoewel stevig<br />
verankerd in de traditie van de<br />
blues en rock-’n-roll, zijn nummers<br />
als Dedication Hour, New Kerrang<br />
en I Can’t Give Everything Away<br />
eigenlijk een beetje vreemd, op de<br />
best denkbare manier. En liedjes<br />
als Lifeline en Story Of An Artist zijn<br />
wonderschoon. Met SUPERNATURAL<br />
THING heeft M. Ward zomaar mijn<br />
favoriete album uit zijn oeuvre<br />
afgeleverd. En dat zegt wat.<br />
Edwin Fagel ✪✪✪✪<br />
53 HEAVEN NOV/DEC 2023
Change language