OP DE RADAR IETS VAN HIER RUUD HOUWELING 8 HEAVEN NOV/DEC 2023 ACCIDENTAL PICTURES IS HET ZESDE ALBUM VAN DE ZANDVOORTSE SINGER-SONGWRITER EN COMPONIST RUUD HOUWELING (55) EN HET TWEEDE ONDER ZIJN EIGEN NAAM. HET VERSCHIJNT ZES JAAR NA ZIJN SOLO- DEBUUT ERASING MOUNTAINS. DE ZIEKTE EN DE DOOD VAN ZIJN VADER STAAN CENTRAAL, WAARBIJ HIJ VOOR- AL WEER WERD GECONFRONTEERD MET HET ZWARE STEMPEL DAT RELIGIE OP ZIJN VADERS FAMILIE DRUKTE. TEKST MICHAEL STRUIS FOTO HAN ERNEST
Al snel merk ik dat er een geboren verhalenverteller tegenover mij zit. “Niet alleen verhalen”, corrigeert Ruud Houweling. “Beelden zijn minstens even belangrijk. Ik ben afgestudeerd aan de Rotterdamse Hoge School voor de Kunsten en heb daar een scherp oog ontwikkeld voor vorm en samenhang.” Mede daarom is Houweling een veelgevraagd componist voor televisieseries zoals De Gouden Eeuw en De Strijd Om Het Binnenhof. Ook was hij jarenlang de drijvende kracht achter de alternatieve Haarlemse rockband Cloudmachine. Het concept van een band met een vaste bezetting begon echter te knellen. Na vier albums was het mooi geweest en in 2014 trok Houweling de stekker eruit. Hij had de behoefte aan meer organisch gemaakte muziek. Liedjes met een contrabas, een tuba, een klarinet, een viool en trombone. Hollandse delta Aan zijn Cloudmachine-periode hield hij een muzikale vriendschap over met Oz Fritz, een Amerikaanse geluidstechnicus die werkte met Tom Waits, onder andere op MULE VARIATIONS. ACCIDENTAL PICTURES is het derde album dat Houweling met Fritz maakte en het werd gemixt in de studio van Tucker Martine in Portland. Voor de mastering tekende audio-ingenieur Howie Weinberg, die dat ook deed voor Nirvana’s NEVERMIND. Houweling zit goed in zijn contacten. “In popmuziek lijkt het ogenschijnlijk allemaal te gebeuren in Amerika en het Verenigd Koninkrijk. Maar ook het vasteland van Europa heeft zijn traditionele muziek, zoals de Portugese fado, de Spaanse flamenco en de fanfares van de Balkan. Maar wat is de oorsprong van typisch Nederlandse muziek? Bestaat er zoiets als Hollandse deltablues of swampfolk? We zijn toch ooit een moeras geweest? Is er überhaupt sprake van een nationale muzikale identiteit of is onze muziek net als onze aardappelen en tulpen gewoon geïmporteerd?” Het gesprek komt op psalmen, smartlappen, klompendansen, zeemansliederen en de volkse sentimenten van Johnny Jordaan en André Hazes. Houweling herkent zich niet in die muziek. “De intensiteit op mijn albums is rauwer, ongepolijster, warmer.” Door de bluesy percussie en het subtiele gebruik van blaasinstrumenten ziet hij eerder overeenkomsten met Amerikaanse artiesten als Zach Condon van Beirut en de al eerdergenoemde Tom Waits. “Een uit de Hollandse klei getrokken Randy Newman is ook een gedroomde vergelijking. En zoals bij hem het Zuiden van de VS doorklinkt in zijn arrangementen, zo hoop ik in mijn muziek ook iets van hier te kunnen vangen.” Met het nieuwe album wordt een voor Houweling heftige, emotionele periode afgerond. In het openingsnummer On A Clear Day neemt hij symbolisch afscheid van zijn vader. In zijn eigen leven heeft geloof nooit een rol gespeeld, maar voor zijn vader lag dat complexer. Houweling is de afgelopen jaren weer regelmatig in Alphen aan den Rijn geweest waar hij zijn jeugd heeft doorgebracht. Ondanks de thematiek is het zeker geen zwaar album geworden. “Ik heb de liefde voor de muziek helemaal teruggevonden en ik kan niet wachten om de liedjes te delen met het publiek. Als het moet kom ik met alle acht de muzikanten.” ■ Ruud Houweling live: 19 november in De Roode Bioscoop, Amsterdam HUBERT VAN HOOF SHOETIME Naast mooi vormgegeven auto's, voornamelijk uit de jaren dertig van de vorige eeuw (en wees gerust, uitsluitend als Dinky Toys in bezit) hebben ook schoenen mijn aandacht. Voor ik daarover zal uitwijden eerst een lijstje met 10 liedjes. Shoetime, speciaal voor degenen die niet geïnterreseerd zijn in mijn particuliere besognes: Blue Suede Shoes (Carl Perkins); High Heel Sneakers (Tommy Tucker); Fuck Me Pumps (Amy Winehouse); Diamonds On The Sole Of Her Shoes (Paul Simon); Walk A Mile In My Shoes (Joe South); In These Shoes (Kirsty MacColl); Boots Of Spanish Leather (Bob Dylan); Italian Shoes (Willy DeVille); These Boots Are Made For Walking (Nancy Sinatra); Dying With Your Boots On (Iron Maiden). Ik wil maar zeggen: ook in rockland wordt mijn passie breed uitgemeten. Als kind heb ik een trauma opgelopen: ik moest de vreselijkste afgedragen schoenen dragen. In de hoop niet op te vallen ging ik op mijn hopeloos altmodische kistjes in de goot lopen. Die diep ervaren vernedering heeft uiteindelijk geleid tot een schoenen-fetisj. Midden jaren tachtig kocht ik dure halfhoge Engelse Grenson’s en later (de nu weer zéér moderne) zwarte Chelsea-variant daarvan, de zogenaamde Beatlelaarsjes. Gefronste wenkbrauwen in mijn omgeving. Of ik mijn geld niet beter kon besteden. Het werd nog erger: ik schafte mijn schoenen voortaan aan bij de firma Shoes & Shirts te Maastricht. Ik werd niet alleen klant, nee ik werd Apostel voor het merk Edward Green, shoemakers uit Northhampton, opgericht in 1890. Voor mij de beste schoenen die er zijn en ze zitten als gegoten. (Slechts overtroffen door de ook voor mij iets te begrotelijke maatschoenen van John Lobb, est. 1866 London) Duur? Zo lijkt het. Maar een simpel rekensommetje leert dat mijn Edward Greens veel goedkoper zijn dan prullen van de gemiddelde shoegazer. Ik kocht in 1990 een paar voor omgerekend 400 euro. Tel daar drie keer verzolen bij, dan kom je op zo'n 650 euro. Gedeeld door 30 is dat 20 euro per jaar. De gemiddelde schoenenkoper komt voor die periode uit op pakweg 4500 euro (30 keer 150). Ik heb minder betaald voor inmiddels vijf paar Edward Greens, een paar Crockett & Jones, plus een aantal Italiaanse Todd’s. Het voordeel van een uitgebreide, goed onderhouden verzameling is ook nog eens dat ze daardoor nauwelijks slijten. Ik heb ze allemaal nog en de alleroudsten zijn mooi craquelé. It's Quality, stupid! Tot slot, voor wie dit allemaal maar onzin vindt een citaat van Bob Dylan (uit zijn boek The Philosophy Of Modern Song): You can take it all and think nothing of it, torch my walls, steal my loot, ransack my car, turn my house into a towering inferno, but look out when it comes to my shoes, they're beyond measure. There's no price on them. Be careful not to scratch them or rub them the wrong way. (Blue Suede Shoes). 9 HEAVEN NOV/DEC 2023
Change language