Heaven 149

30 HEAVEN MRT/APR 2024
ning. Iemand die erudiet en levenswijs zijn
antwoorden formuleert.
Soms lijken jouw liedjes op monastieke zang.
Alsof een monnik in een klooster je toezingt. Er
galmt eenzaamheid in door, en toch ook hoop.
Begrijp je wat ik bedoel?
“Dat zegt me zeker iets. Ik begrijp wat je zegt.
Soms zeggen mensen na een optreden tegen
me dat ze de indruk hadden naar een kerkdienst,
een soort seance te zijn geweest. Mensen
zoeken altijd naar betekenissen. Ik doe dat
ook. In de muziek wil ik diepgaan, to the root of
it. In die zin voel ik me wel tot het monastieke
aangetrokken. Overigens ook in het galmende
van de zang. De klank ervan heeft een betekenis,
die vertelt een verhaal.
Muziek is er om mensen een perspectief te
bieden. Dat geldt voor kunst in zijn algemeenheid
en daarom geloof ik ook in kunst. Het
schotelt ons meer perspectieven voor. Als het
troost en verlossing is wat mensen eruit halen
vind ik het best, dan heeft het zijn doel voor
hen bereikt.
Ik luister overigens graag naar verschillende
soorten muziek. Veel klassiek en jazz. Maar
ook Portishead, PJ Harvey, Jackson Browne,
Nick Cave. Bijzonder vind ik bijvoorbeeld ook
de Maria Vespers van Monteverdi.”
Gaat het opnemen van een album in de regel
snel? Gezien het aantal uitgebrachte albums
moet je wel heel snel werken, of?
“Die laatste plaat heeft ongeveer een jaar
geduurd. We hebben veel demo’s gemaakt. Het
was eigenlijk best een lastig traject, dit keer.
We hebben de nummers live opgenomen.”
Altijd op zoek naar nieuwe liedjes of ben je er
na zo’n afgerond album wel even klaar mee?
“Altijd ben ik op zoek naar materiaal, dat stopt
nooit. Soms zing ik wat in mezelf. Zo’n spontane
ingeving kan aan de basis staan van een liedje.
Ik heb altijd een gitaar in de buurt. Ik steek er
veel werk in. Muziek beschouw ik als het kweken
van planten. Ik moet voor de ondergrond
zorgen zodat er bloemen ontstaan. Om op jouw
eerdere opmerking terug te komen over het
monastieke van mijn muziek: het werk heeft
wel iets weg van monnikenarbeid. Je moet
het in je eentje in de steigers zetten en pas
later wordt het een collectief geheel. Nog een
parallel, nu ik erover nadenk, is dat ik muziek
beschouw als een roeping.”
Jouw muziek maakt mij rustig. Het zet me aan
tot reflectie. Ik neem er de tijd voor. Muziek
om voor te gaan zitten. Zie jij dat ook zo?
“Er is zoveel drukte om ons heen, ongelooflijk.
Mensen hebben mindfulness en yoga nodig om
bestand te zijn tegen de hectiek van de dag.
Het zou toch mooi zijn als we elke dag tijd hebben
om eens stil te staan bij de dingen om ons
heen, om te genieten van alles waar we zomaar
aan voorbij rennen. Altijd staan mensen aan.
Overal is actie. En als we een keer niets doen
of consumeren worden we depressief. Bezigzijn
daar komt het vandaag de dag op aan. Maar
ik geloof dat al die activiteit alleen maar veel
stress veroorzaakt. Bezigzijn wordt geromantiseerd.”
Lachend: “Wat me opvalt is dat er veel
vlijtige mensen zijn. Als ik niet voor mijn familie
moest zorgen of een jaar vrij had dan zou ik
het heel anders aanpakken, denk ik. Dan ging
ik in de tuin werken of kinderen helpen. Veel
lezen en schrijven.”
Je groeide op in Seattle waar je als klein kind
met je ouders naartoe ging. Je keerde als puber
terug naar Zweden. Heeft die tijd muzikaal
invloed op je gehad?
“Mijn vader werkte in het vastgoed en hij
verkocht boten. Mijn moeder, twee broers en
ik gingen mee. Ik was bevriend met skaters en
rockers en hield van Guns ‘n’ Roses. Landschappen
en de muziek die je hoort als je jong
bent vinden altijd wel een weg in je bestaan. We
waren overigens geen artistiek gezin, eerder
bourgeois, zou ik zeggen. Later zijn mijn