You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
MEIS<br />
GROTE PIJN<br />
KLEINER<br />
MAKEN<br />
MEIS WIST PRECIES WAT ZE WILDE: “EEN PLAAT MAKEN DIE VAN KOP TOT STAART KLOPTE. IK WILDE EEN<br />
PERIODE HEBBEN VAN VOOR DE OPERATIE, EEN PERIODE IN HET ZIEKENHUIS EN TEN SLOTTE DE TIJD VAN<br />
HERSTEL. EN HOE JE OMGAAT MET ZOIETS. VEEL VAN DE TEKSTEN SCHREEF IK IN HET ZIEKENHUISBED.”<br />
TEKST SANDER WARMERDAM FOTO FÉLICE HOFHUIZEN<br />
44 HEAVEN MRT/APR 2024<br />
Het is eigenlijk geen popmuziek. Eerder een luisterboek met<br />
muzikale begeleiding. Met beats die tikken als de wijzers<br />
van een ziekenhuisklok aan de witte muur. Muziek soms<br />
zo vluchtig als ether gevangen in akkoorden. Tapijten van<br />
subtiele blazers op de vloer, vervreemdende elektronische klanken die<br />
symbool kunnen staan voor de vijandige cellen die zich in haar lichaam<br />
verscholen sinds haar geboorte. Meis vertelt, fluistert en zingt over wat<br />
ze heeft meegemaakt.<br />
En dat is niet niks. Op haar achttiende vertelde de arts het nieuws<br />
waar ze al haar hele leven bang voor was: ze had hetzelfde erfelijke<br />
gen als haar moeder en haar oma. Maagkanker. Haar moeder werd 42,<br />
haar oma 29. Bij de eerste onderzoeken vonden ze nog niks maar al<br />
snel stak de ziekte de kop op. Onrustige cellen, de beste ingreep was<br />
preventief – beter dan te laat. Zonder maag geen maagkanker dus de<br />
maag moest verwijderd worden. Officiële term, een maagresectie. Meis<br />
begon een dagboek en besloot: dit stopt bij mij. De dagboeken vormen<br />
de basis voor de teksten op haar debuutalbum ZWART/WIT, met als<br />
veelzeggend openingsnummer Rond, waarin ze in dialoog gaat met haar<br />
lichaam:<br />
Maak de cirkel nou niet rond<br />
Want ik draai door<br />
Maak de cirkel nou niet rond<br />
Meis werd in 1993 geboren als Aysha Meis de Groot. Ze is de dochter<br />
van Marcel de Groot en de kleindochter van Boudewijn. Erfelijk belast<br />
met muziek. Het conservatorium was een logische route. In 2017 studeerde<br />
ze af in Amsterdam. Maar de noodzakelijke maagverwijdering<br />
gooide kort daarna een leven vol plannen overhoop. Twee weken lag ze<br />
in het ziekenhuis. Ze zag dingen die ze nooit meer vergeet: pijn, dood<br />
en verdriet. Ze moest leren leven zonder maag.<br />
Om te overleven was sublimeren essentieel. Ze dook de studio in met<br />
Nicky Hustinx (Kovacs, Fink, Odelion) en verwerkte haar ervaringen in<br />
elf dagboeksongs, waarin intimiteit het uitgangspunt is. De spiegel is<br />
onverbiddelijk als ze naar het litteken op haar buik kijkt:
Change language