07.02.2024 Views

Heaven 149

  • No tags were found...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

LUISTERPARADIJS ROOTS • FOLK<br />

Brown Horse<br />

RESERVOIR<br />

Loose Music/Bertus<br />

De Britse<br />

formatie Brown<br />

Horse bestaat<br />

uit zes jonge<br />

muzikanten die<br />

in de tien songs<br />

op hun debuut Amerikaanse countryrock<br />

spelen en zingen alsof ze<br />

die gaandeweg uitvinden. Opener<br />

Stealing Horses zet op overtuigende<br />

manier de toon: het is een statig<br />

deinende mediumtempo-song<br />

met melancholieke, meanderende<br />

zang van Patrick Turner, terwijl<br />

het nummer gaandeweg steeds<br />

verder explodeert door Nyle<br />

Holihans splijtende solo gitaren.<br />

Het zestal nam hun songs op in<br />

slechts vier dagen en maakte<br />

een selectie uit de nummers die<br />

ze allen de afgelopen jaren solo<br />

hadden geschreven. Ze kozen<br />

daaruit de songs die qua geluid en<br />

sfeer met elkaar verwant waren.<br />

Het resulteert in een even onwaarschijnlijk<br />

als overdonderend<br />

album vol slepende, weemoedige<br />

melodieën. Drummer Ben Auld en<br />

bassiste Phoebe Troup spelen de<br />

vaak dwarse maar onontkoombaar<br />

swingende ritmes die worden<br />

gedomineerd door harmonieuze<br />

samenzang, Holihans elektrische<br />

gitaren, Emma Tovells steelgitaar<br />

en Rohan Brahans accordeon en<br />

piano. Die instrumenten smelten<br />

samen in een helder, gedetailleerd<br />

geluid dat de teksten over verlangen<br />

en verlies verklankt. De eerste<br />

van Brown Horse is daarmee een<br />

album dat de traditie eert en<br />

vernieuwt en daardoor nu al een<br />

klassieker in zijn genre is.<br />

Ruud Heijjer<br />

✪✪✪✪✩<br />

48 HEAVEN MRT/APR 2024<br />

Johnny Flynn &<br />

Robert Macfarlane<br />

THE MOON ALSO RISES<br />

Transgressive<br />

Met THE MOON ALSO RISES brengt<br />

folkzanger Johnny Flynn zijn<br />

tweede album uit met schrijver<br />

Robert Macfarlane. De laatste is<br />

vooral bekend van zijn natuurlyriek<br />

en stond ook aan de basis<br />

van de diverse ‘Spell Songs’-<br />

albums, waarop de fine fleur van<br />

de Britse folkwereld te horen is.<br />

De in Zuid-Afrika geboren, maar<br />

sinds zijn tweede in Engeland<br />

woonachtige Flynn is al sinds 2008<br />

bekend als folkzanger, hoewel hij<br />

daarnaast ook als acteur actief<br />

is. Zijn bekendste nummer is<br />

waarschijnlijk de tune van de televisieserie<br />

Detectorists, dat met zijn<br />

aardse zang, basale gitaarbegeleiding<br />

en fraaie folkmelodie perfect<br />

de onopgesmukte aantrekkingskracht<br />

illustreert van Britse folkmuziek.<br />

Op THE MOON ALSO RISES<br />

komt Flynn evenwel slechts een<br />

heel enkele keer zo ingehouden<br />

voor de dag. Hij pakt veelal uit met<br />

veel rijker geproduceerde folk met<br />

meerstemmige zang en enigszins<br />

barokke folkarrangementen. Daarbij<br />

moest ik regelmatig aan Cosmo<br />

Sheldrake’s album THE MUCH MUCH<br />

HOW HOW AND I (2018) denken en<br />

verbaasde het me dan ook niet<br />

om te lezen dat Sheldrake op de<br />

meeste nummers hier acte de présence<br />

verleent. Toch blijft het een<br />

onvervalst folkalbum, maar wel<br />

met een avontuurlijke grondslag<br />

die het van deze tijd doet zijn. Het<br />

is knap hoezeer Flynn ook nu weer<br />

beide kanten van het folkspectrum<br />

(de traditionele en de vernieuwende)<br />

verenigt zonder dat ze<br />

met elkaar botsen.<br />

Pieter Wijnstekers ✪✪✪✪<br />

The Furrow Collective<br />

WE KNOW BY THE MOON<br />

kanten. Ze zijn ongetwijfeld een<br />

van de meest unieke combinaties<br />

binnen de hedendaagse folkscene.<br />

Ze transformeren en herinterpreteren<br />

traditionele folksongs naar<br />

hun eigen belevingen en creëren<br />

daarbij een op momenten melancholische,<br />

sinistere, mystieke sfeer.<br />

De veelal droefgeestige verhalen,<br />

die ze om beurten zingen in het<br />

Engels of Gaelic, vocaal ondersteund<br />

door de anderen, gaan<br />

inhoudelijk onder andere over<br />

de ongefortuneerde protagonist<br />

Lord Randal die door zijn geliefde<br />

vergiftigd wordt in The Wild, Wild<br />

Berry, of het intrieste The Wife<br />

Of Usher, over een moeder die<br />

Harp foto David Zung<br />

Hudson Records<br />

Eens in de zoveel tijd ontmoeten<br />

ze elkaar weer om hun muzikale<br />

gedachtes te bundelen. Dit<br />

Engels/Schots collectief, bestaande<br />

uit Emily Portman (zang,<br />

banjo, concertina, piano), Rachel<br />

Newton (zang, harp, elektrische<br />

harp), Lucy Farrell (zang, viool,<br />

tenor gitaar, percussie), Alasdair<br />

Roberts (zang, akoestisch/elek<br />

trische gitaar, bas, cello) hebben<br />

ieder voor zich een succesvolle<br />

solocarrière en een samenwerkingsverband<br />

met andere muziverlangt<br />

naar haar overleden kinderen.<br />

De maan schijnt door hun<br />

songs, die zijn geschreven voor<br />

de naderende avond en nacht. WE<br />

KNOW BY THE MOON is een mysterieus,<br />

bijzonder atmosferisch<br />

document geworden dat na elke<br />

beluistering nog even na-echoot.<br />

Henk Rijkenbarg ✪✪✪✪<br />

Jon Dee Graham<br />

ONLY DEAD FOR A LITTLE<br />

WHILE<br />

Strolling Bones/V2<br />

Jon Dee Graham is terug van weggeweest.<br />

Ooit begonnen als gitarist<br />

bij The Skunks, een van de eerste<br />

Amerikaanse postpunkbands, werd

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!