PDF Dosyayı açmak ve makaleyi okumak için tıkla

yüzeylerinin Bohlinia’dan farklı olarak birbirinin devamı gibi görüldüklerine ve
sınırlarının belirsiz olduğuna değinmektedir.
Giraffa’da ossicone’lar, kafatasının orta hattına yakın yer almakta ve
posteriora yönelerek frontaller yerine parietallere tutunmaktadırlar. Büyük ölçülere
sahip olması ve kafatası damı özellikleri, Giraffa’nın diğer apomorfilerini
oluşturmaktadır. Buna göre, frontal ve parietal sinüsler oldukça iyi gelişmiştir ve
ossicone uçları sivri olmaktan daha çok yalnızca giraffoid Triceromeryx’de görülen
sopa şekline yakın bir morfoloji sergilemektedir (Hamilton, 1978). Hamilton (1978)
ayrıca, Giraffa’nın Sivatherium’da da olduğu gibi büyük ruminantların çoğunda ve
vücut büyüklüğü ile ilişkili olarak ortaya çıkan brachycephaly olduğunu
belirtmektedir.
3.2.2. Altaile: Sivatheriinae Zittel, 1893
Sivatheriinae altailesi içinde boynuzların konumlarına göre iki temel tip ayırt
edilmektedir. Bunlardan birincisine, Afrika ve Hindistan Plio-Pleistosen’inden gelen
Sivatherium örnekleri ve İspanya Turolien’inde yaşamış Birgerbohlinia dahil edilmiş
olup, bu formlarda kafatasının en gerisinden çıkan ve kıvrılarak yükselen bir çift
uzun arka boynuz ile göz çukurlarının hemen üzerinden çıkan ve daha kısa olan bir
çift ön boynuz bulunur. Ancak, bu öndeki boynuz çifti Güney Afrika Erken
Pliyosen’inden gelen Sivatherium hendeyi’de bulunmayabilir. Bununla birlikte,
kafatası Orta Miyosen Giraffokeryx ve “Paleotragus” örneklerinden farklı olarak göz
çukurlarının hemen üzerinde özellikle genişlemez (Geraads ve Güleç, 1999).
104