PDF Dosyayı açmak ve makaleyi okumak için tıkla

fossanın posteriorunun açık ve iki ince crest ile sınırlanmış olması H. duvernoyi
metacarpus örneğini diğer cins ve türlerden ayırmaktadır. Kemiğin ventrali
içbükeydir ve üçüncü ile dördüncü metacarpuslar distal uçta kaynaşmayarak,
“incisura intertrochlearis” ile birbirinden ayrılmışlardır ve ayrıca, dorsalde boydan
boya uzanan “sulcus longitüdinalis dorsalis” bulunur. Proksimal uçta büyük olan
medial yüzeye magnotrapezoid, daha küçük olan lateral yüzeye ise unciform
yerleşmektedir (Tuna, 1986).
Baldır kemiklerinden (ossa cruris) fibula corpusunun distal kalıntısı olarak
görülen os malleolar (anteroposterior çap: 57-58; transverse çap: 29-30 mm), tibianın
distal yüzeyinde iki eklem yüzeyi içerir ve bu yüzeyler ile lateral yüzey sınırında
sivri bir çıkıntı bulunur (Tuna, 1986). Tuna’ya (1986) göre, Mecquenem (1924-25)
os malleolar kemikte bulunan tibia eklem yüzeylerinin H. duvernoyi’de iki tane,
Okapia, Paleotragus ve Samotherium’da ise daima bir tane olduğunu ve Bohlin
(1926) ise bu eklem yüzeylerinin Samotherium’larda bir veya iki arasında
değişebildiğini belirtmişlerdir. Ayrıca, medialde astragalusun proksimal lateral
trochleasına ait sulcus, Samotherium’larda gözlendiğinden daha az derindir (Tuna,
1986).
Ossa tarsi’de (arka ayak bilek kemikleri) astragalusta (iç yükseklik: 92-101;
distal transverse çap: 70-79; iç anteroposterior çap: 52-63; dış yükseklik: 107-120
mm) dış eklem yüzeyi dikdörtgen şekline yakın, corpus calcanei kalın ve uzun, tuber
calcanei ise çok gelişmiş ve asimetriktir. Bunların aksine, Samotherium örneklerinde
dış eklem yüzeyinin ön sınırı yuvarlak, P. roueni, P. coelophrys, S. boissieri, S.
neumayri, B. attica ve Decennatherium crusafonti’de tuber calcanei simetriktir.
114