PDF Dosyayı açmak ve makaleyi okumak için tıkla

Asya Geç Miyosen’inde S. neumayri, S. eminens, S. sinense, S. decipiens ve Afrika
Geç Miyosen’inde ise S. germaini türleriyle temsil edilmektedirler (Savage ve
Russel, 1983). Godina (2002) Samotherium’ları, ilk iki cervical vertebranın
morfolojisine göre iki ekolojik gruba ayırmıştır. Birinci grupta posterior angular
processleri boyunca uzunluğu artmış olan bu iki cervical vertebra, ikinci grupta kısa
ve geniştir. Bu bağlamda, S. boissieri ve S. maeoticum seyrek yüksek ağaçların
bulunduğu açık alanlara adaptasyonu gösteren birinci gruba, S. korotkevichae, S.
sinense ve S. irtyshense ise çalı ve küçük ağaçların bulunduğu açık alanlara
adaptasyonu işaret eden ikinci gruba dahil edilmektedirler.
Kendisi ya da atasının Afrika-Arabistan ya da Hindistan alt kıtasından göç
etmiş olduğu düşünülen Bohlinia’nın (B. attica, B. nikitiae), Geç Vallesiyen’den
Turoliyen sonuna kadar olan süreç içerisinde Güneydoğu Avrupa’dan varlığı
bilinmektedir (Gentry, Rössner ve Heizmann, 1999). Asya’da da sinonimi olarak
kabul edilen Honanotherium görülmektedir. Avrasya Geç Miyosen’inden bilinen
Giraffa bulguları ise Afrika’da Erken Pliyosen’den itibaren kaydedilmektedir
(Savage ve Russel, 1983).
3.2.1.1. Cins: Paleotragus Gaudry, 1861
Paleotragus cinsi genel olarak, anterior görünüşte dik ve hemen hemen
paralel olan boynuzlarla karakterize edilmekte ve bu özelliği ile Orta Miyosen
giraffidlerinden ayrılmaktadır (Gentry, Rössner ve Heizmann, 1999; Geraads, 1978).
P4 genelde dişin 1/3’ine uzanan geniş bir posterior bölgeye sahip olup, bu özellik
59