PDF Dosyayı açmak ve makaleyi okumak için tıkla

Villaniyen’de (Pliyosen) devam eder. Turoliyen sonundaki azalmanın başlıca
nedenlerinden birisinin de Messiniyen krizi ve bunun sonucu kuraklık artışı ve
sonrasında ısı düşmesi olduğu düşünülmektedir (Berggren ve Van Couvering, 1974).
MN 11’de Avrupa karasal Neojen faunalarına, Giraffidae’lerden
Helladotherium Gaudry 1860 ve Birgerbohlinia schaubi Crusafont 1952 yeni cins ve
türlerinin eklendiği kaydedilmiştir (Mein, 1999). Bu birimin başlangıcını, Van Dam
(1997) 8.7 milyon yıl öncesi, Bernor ve arkadaşları (1996) ise aşağı-yukarı 9.0
milyon yıl öncesi olarak tarihlendirmektedirler. MN 11 kronostratigrafik
karşılaştırmalarda Akdeniz’in Orta Tortoniyen sonuna, Orta Paratetis’in Orta
Pannonian sonuna ve Doğu Paratetis’in Orta Maeotian katına denk gelmekte (Tablo
2) (Steininger, 1999) ve bunlarla birlikte, İspanya stratigrafisinde L seviyesini
içermektedir (Mein, 1999).
MN 9, MN 10 ve MN 11 Avrupa karasal Neojen katları, Afrika ve Arabistan
faunal katlarında Set VI’a, Hindistan alt kıtasında ise Nagri faunasına karşılık gelir
(Tablo 4) (Made, 1999).
MN 12’de, giraffidlerden Birgerbohlinia ve Samotherium’un tükenişleri
kaydedilir (Mein, 1999). MN 12’nin başlangıcı, Daams ve arkadaşlarına (1998) göre
7.5 milyon yıl öncesi olarak tarihlendirilmekte ve MN 12 kronostratigrafik
karşılaştırmalarda Akdeniz’in Geç Tortoniyen-Erken Messiniyen, Orta Paratetis’in
Geç Pannonian - Erken Pontian ve Doğu Paratetis’in Geç Maeotian - Erken Pontian
katlarına karşılık gelmektedir (Tablo 2) (Steininger, 1999).
23