PDF Dosyayı açmak ve makaleyi okumak için tıkla

More documents

Recommendations

Info

1.3. Anadolu’nun Geç Miyosen’de Avrupa, Asya ve Afrika ile Jeokronolojik, Kronostratigrafik ve Biyokronolojik İlişkileri Türkiye ve komşu ülkelerde Geç Miyosen memeli faunaları daha eski veya daha genç zamanların faunalarına nazaran çok daha iyi bilinmektedirler. Bunun başlıca nedeni de bu bölgelerde Geç Miyosen karasal çökellerinin çok yaygın oluşudur. Anadolu memeli fosil bulgu yerlerinden kayıt edilen cins ve türlerin bir çoğu Doğu Avrupa, Batı Asya ve Kuzey Afrika bölgelerinde yer alan lokalitelerde daha önce bulunmuş türlerdir. Bu bağlamda yapılmış çalışmalar (Agusti, 1999; Bernar ve Tobien, 1990; Bernar ve ark., 1996; Lindsay, 1997; Mein, 1999) sonucunda, Türkiye’deki yakın çevre faunalarıyla olan bu fauna benzerliğine dayanılarak, “Afgan – İran – Balkan Geç Miyosen beldesi” adı verilen Afganistan’dan Balkanlara kadar olan benzer ortam ve iklim koşullarının, tüm Geç Miyosen’de egemen olduğu ortaya koyulmaktadır. Farklı kıtalardaki memeli fosil bulgu yerlerinde yapılan biyostratigrafi- biyokronoloji ve kronostratigrafi çalışmaları ile jeolojik devreler katlara ve as katlara bölünebilmektedir. Bu çalışmalarda kat sınırları, yeni bir taxa, cins veya türün ilk ortaya çıkışı ya da bir taxa, cins veya türün tamamen ortadan kalkması, kıtalar arası göç hareketleri, iklim koşulları ve bitki örtüsü değişimleri gibi süreç içerisinde etkin olan küresel olaylarla belirlenmektedir (Agusti, 1999; Berggren ve Van Couvering, 1974; Bernar ve Tobien, 1990; Bernar ve ark., 1996; Lindsay, 1997; Mein, 1999). Avrupa’nın karasal Neojen biyokronolojisinde Geç Miyosen, Vallesiyen (11.0-9.7 milyon yıl önce) ve Turoliyen (9.7-5.2 milyon yıl önce) olarak iki kata 18
ölünmektedir; Vallesiyen MN 9 ve MN 10, Turoliyen MN 11, MN 12 ve MN 13 as katlarına bölümlenir (Mein, 1999). MN birimleri, Güneydoğu Avrupa - Anadolu stratigrafisine göre seviye farklılıkları göstermeleriyle birlikte, İspanya’da bu birimler Geç Miyosen için yaşlıdan gence doğru H, I, J, K, L, M 1, M 2 ve M 3 zonlarına ayrılırlar (Tablo 4) (Made, 1999). Tablo 2: Geç Miyosen Avrupa Memeli Zonları ve Akdeniz’in Denizel-Karasal Kronolojisi ve İlişkileri (Steininger 1999’dan uyarlanmıştır). Zaman (milyon yıl) 5 6 7 8 9 10 11 Devir Avrupa Karasal Mega Zonları Memeli 19 MN Zonları Kronostratigrafik Basamaklar Akdeniz Merkezi Paratetis Doğu Paratetis PLİYOSEN RUSCINIEN MN 14 ZANCLEAN KIMMERIEN DACIEN GEÇ MİYOSEN TUROLIEN VALLESIEN MN 13 (1.7 my) MN 12 (1.4 my) MN 11 (0.7 my) MN 10 (1.0 my) MN 9 (1.4 my) MESSINIEN TORTONIEN PONTIEN PONTIEN PANNONIEN MAEOTIEN KHERSON. BESSARAB. Orta Doğu’da Çin Neojen memeli faunaları da, Avrupa’nın karasal Neojen biyokronolojisine benzer şeklinde, as katlara bölümlenmiştir. Çin’in karasal Neojen
Page 1 and 2: T.C. ANKARA ÜNİVERSİTESİ SOSYAL
Page 3 and 4: Tez Jürisi Üyeleri T.C. ANKARA Ü
Page 5 and 6: Başkanı Sn. Çelebi Akdaş’a ve
Page 7 and 8: 3.2.1.1.3. Paleotragus quadricornis
Page 9 and 10: GİRİŞ Türkiye, Geç Miyosen’e
Page 11 and 12: “Anadolu’nun Geç Miyosen Züra
Page 13 and 14: ve bu bölümde genel anlamda jeolo
Page 15 and 16: alıkları ortaya çıkıp yaygınl
Page 17 and 18: olmasıyla da oldukça önemlidir.
Page 19 and 20: son açıklık olan Betik ve Rift g
Page 21 and 22: arkadaşlarına (1983) göre, Geç
Page 23 and 24: Şekil 2’ nin devamı. Erken, Ort
Page 25: Marmara Denizi’nin kuzeyinden Tra
Page 29 and 30: kıtasında Geç Miyosen, yaşlıda
Page 31 and 32: Villaniyen’de (Pliyosen) devam ed
Page 33 and 34: 1.4. Artiyodactyla Takımı Artiyod
Page 35 and 36: İlk perissodactyl’ler gibi ilk a
Page 37 and 38: Ruminant olmayanlar üç gruba ayr
Page 39 and 40: kemiğin daha çok büyümesiyle ş
Page 41 and 42: 1.4.1.1. Giraffidae Ailesi ALEM Hay
Page 43 and 44: ile örtülü ossicone olarak değe
Page 45 and 46: Geç Miyosen başlarından itibaren
Page 47 and 48: 2- AMAÇ, MATERYAL VE YÖNTEM 2.1.
Page 49 and 50: Çalışmayla ilgili kaynakların
Page 51 and 52: 3- ANADOLU’NUN GEÇ MİYOSEN GIRA
Page 53 and 54: Kınık memeli fosil bulgu yeri, Sa
Page 55 and 56: Karaağaç (Salihpaşalar I) memeli
Page 57 and 58: 3.1.2. Kuzeybatı Anadolu Kuzeybat
Page 59 and 60: Sığındere memeli fosil bulgu yer
Page 61 and 62: Evciler Ağılları memeli fosil bu
Page 63 and 64: attica’yı tanımladığı lokali
Page 65 and 66: Yüksekli Köyü memeli fosil bulgu
Page 67 and 68: Asya Geç Miyosen’inde S. neumayr
Page 69 and 70: Cranial - Dental Özellikleri: Tuna
Page 71 and 72: uccale açılmaktadır. Loblar aras
Page 73 and 74: Külahlıayağı’ndan tanımlanan
Page 75 and 76: gelişmiş olan entoconulid’in, l
Page 77 and 78:
elirtmektedir. Hamilton da (1978) P
Page 79 and 80:
Sustentaculum tali, centrotarsale
Page 81 and 82:
Churcher’ın (1970) P. quadricorn
Page 83 and 84:
cinsiyet farklılıklarından kayna
Page 85 and 86:
ulgu yerlerinden, yalnızca Kemikli
Page 87 and 88:
premolarlarda, her biri labial ve l
Page 89 and 90:
3.2.1.2. Cins: Samotherium Forsyth
Page 91 and 92:
için uzunluk: 585, proksimal trans
Page 93 and 94:
Boyutları iç yükseklik: 97, dı
Page 95 and 96:
Cranial - Dental Özellikleri: Gera
Page 97 and 98:
Şekil 5: Kemiklitepe S. majori Kaf
Page 99 and 100:
kabartı gözlemlenmekte ve üçün
Page 101 and 102:
ilinmemesine ve materyalin bulgu ye
Page 103 and 104:
Tuna (1986), Külahlıayağı S. bo
Page 105 and 106:
H. megacephalum’un P 2 örneğind
Page 107 and 108:
3.2.1.2.6. Samotherium neumayri Rod
Page 109 and 110:
3.2.1.3.1. Bohlinia attica Gaudry v
Page 111 and 112:
genişliği: 48-49, antroposterior
Page 113 and 114:
İkinci tipte ise, İspanya ve muht
Page 115 and 116:
Gentry’e (2003) göre, P4’de (u
Page 117 and 118:
genişliğin Pentalophos D. macedon
Page 119 and 120:
ulaşmayacak kadar kısadır. Metac
Page 121 and 122:
proksimal eklem yüzeyi, Samotheriu
Page 123 and 124:
Posteriorda centrotarsale’ın ten
Page 125 and 126:
3.2.2.3. Cins: Bramatherium Falcone
Page 127 and 128:
Geraads ve Güleç (1999) kafatası
Page 129 and 130:
doğrultusunda sağlanan ekolojik v
Page 131 and 132:
Gentry, Rössner ve Heizmann (1999)
Page 133 and 134:
4- BULGULAR VE TARTIŞMALAR Türkiy
Page 135 and 136:
Vallesiyen-Turoliyen kat/yaşına a
Page 137 and 138:
yoksa Bohlinia mı olduğu belirlen
Page 139 and 140:
Tablo 5: Türkiye’deki Geç Miyos
Page 141 and 142:
olan Giraffidae buluntuları için
Page 143 and 144:
Paleotragus cinsine yerleştirilmi
Page 145 and 146:
(Gentry, Rössner ve Heizmann, 1999
Page 147 and 148:
Turoliyen sonunda yaşanan Akdeniz
Page 149 and 150:
2. Bu 40 giraffid bulgu yerinin Ge
Page 151 and 152:
MN 9 - MN 13: Giraffinae Sivatherin
Page 153 and 154:
geniş bir alanda gözlenen çeşit
Page 155 and 156:
aynı faunalarda bir arada bulunmal
Page 157 and 158:
Sözü edilen bu bulguların Avrupa
Page 159 and 160:
When these mentioned remain’s bei
Page 161 and 162:
Atalay, İ., 1982, “Türkiye’ni
Page 163 and 164:
Bonis, L. de ve G. D. Koufos, 1999,
Page 165 and 166:
Erol, O., 1983, “Türkiye’nin G
Page 167 and 168:
(Giraffidae, Mammalia) Biyocoğrafi
Page 169 and 170:
Made, J. van der, 1999, “Intercon
Page 171 and 172:
Raza, S. M., I. U. Cheema, W. R. Do
Page 173 and 174:
Steininger, F. F., W. A. Berggren,
Page 175:
Tuna, V., 1986, “Çanakkale ve Ç
show all

PDF Dosyayı açmak ve makaleyi okumak için tıkla

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?