PDF Dosyayı açmak ve makaleyi okumak için tıkla

ulunur. M 2 ve M 3 ’de de, ön, orta ve arka katlanmalar iyi gelişmiş olup, arka
katlanma bağımsızdır ve M 2 ’de orta katlanmadan daha küçük bir yapıdadır. Hem M 2
hem de M 3 ’de anterior lobun external yüzeyinde, posterior loba göre iyi şekillenmiş
bir kıvrılma görülmektedir. M 3 ’de posterior lobun mesialinde küçük bir “basal pli”
bulunmakta, M 1 ’de bu pli kalınlaşarak belirginliği azalmakta ve M 2 ’de ise basal pli
oluşumu bulunmamaktadır. M 3 ’ün postero-external köşesi arkaya doğru uzanır,
occlusalde posterior kenar öne ve içe doğru eğimli olup, iç tarafta bu yönelim,
anteriora doğrudur ve buna karşın posterior ve anterior kenarlar Maragha’dan olan S.
neumayri’de hemen hemen paralel bulunmaktadır. S. majori M 3 ’ünde posterior
lobun genişliği, anterior lobun genişliğinden önemli derecede daha azdır. Ayrıca,
Taşkınpaşa P 2 , P 3 , M 2 ve M 3 örnekleri, Samos’dan olan S. major’ün dişlerine göre
daha alçak taçlı olup, P 4 ve M 1 ’in taç yüksekliklerinin ise hemen hemen aynı olduğu
ve bu farlılıkların bireysel bir varyasyon sayılabileceği gibi iki form arasında mevcut
olan önemli bir farklılık olabileceği de belirtilmektedir.
Şenyürek (1954), S. majori’nin daha uzun alt yanak dişlere ve kısmen daha
kısa alt premolar diş köklerine sahip olduğunu ve bu özelliği ile Samos’dan olan S.
boissieri’den ayrıldığını öngörüp, Taşkınpaşa P2’sinde, diğer Samotherium türlerinde
görülmeyen, kısmen iyi gelişmiş bir metaconid bulunduğunu açıklamaktadır. Ayrıca,
Bohlin’in (1926) S. majori M3’ünde daha büyük bir üçüncü lob ya da talonid
bulunduğunu belirttiğine ve Taşkınpaşa örneğinde üçüncü lobun ikinci lob ile
birleşme yerinin oldukça dar ve derin olduğuna değinmektedir.
Taşkınpaşa örneğine göre, S. majori M2 ve M3’ünde birinci ve ikinci loblar
arasında basal pli yoktur ve M3’ün ikinci lobunun iç yüzeyinin kaidesinde, bir
90