TC BALIKES R ÜN VERS TES FEN BL MLER ENST TÜSÜ B YOLOJ ...

etkili olduğunu belirtmişlerdir (19, 142). Bizim araştırmamızda gram pozitif ve gram
negatif bakterilerin, test edilen Thymus uçucu yağlarına karşı duyarlılıklarında büyük
bir farklılık saptanmamıştır.
Çalışmada kullandığımız Thymus türleri uçucu yağlarının GC ve GC/MS
sonuçlarına göre belirlenen ana bileşenlerinin fenolik monoterpenler, monoterpen
hidrokarbonlar, oksijenik monoterpenler, aromatik hidrokarbonlar ve seskiterpenler
olduğu belirlenmiştir.
Cosentino ve arkadaşları aromatik hidrokarbondan p-simen, monoterpen
hidrokarbonlardan α pinen ve γ-terpinen, oksijenik monoterpenlerden α-terpinoel ve
linalool ve fenolik monoterpen olan timol ve karvakrol ile yaptıkları araştırmada
karvakrol ve timol’ün, denenen bileşikler içerisinde en kuvvetli antimikrobiyal
aktiviteye sahip olduğunu belirlemişlerdir [60]. Genellikle yüksek oranda timol ve
karvakrol gibi fenolik bileşikler içeren uçucu yağların güçlü antimikrobiyal özellik
gösterdiği çeşitli araştırmalarda rapor edilmiştir [11, 60]. Timol ve karvakrol
birbirinin izomeridir ve aralarındaki fark hidroksil grubunun pozisyonudur [61, 70,
138] Lambert ve arkadaşları yaptıkları araştırmada timol ve karvakrol’un hücre
membran permabilitesini arttırdıklarını tespit etmişlerdir [138]. Karvakrol’un
antimikrobiyal aktivitesinin mekanizması üzerine bir araştırma sonucuna göre de
karvakrol’e maruz bırakılan hücresel membranlar potasyum iyonlarına ve
protonlarına karşı geçirgen hale gelmektedir. Bundan dolayı hücresel iç ortamın
pH’sı düşmekte ve membran potansiyeli dağılmaktadır. Sonuç olarak ATP
sentezlenememekte ve hücre ölümü meydana gelmektedir [69, 143]. Benzer yapıda
olan karvakrol ve timol’ün, hidroksil grubu taşıdıklarından ve yapılarında delokalize
elektronlar bulunduğundan dolayı güçlü antimikrobiyal aktiviteye sahip olduğu
yapılan bir araştırmada rapor edilmiştir [69].
Timol’ün antimikrobial aktivitesi ile ilgili yapılan çalışmalarda, Escherichia
coli, Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Listeria monocytogenes,
Proteus vulgaris, Enterobacter aerogenes, Serratia marcescens ve Candida albicans
üzerinde inhibe edici etkiye sahip olduğu tespit edilmiştir [8, 11, 60]. Bu sonuçlar,
58