Sayı 11- Ocak/Mart 2013 - Antalya Rehberler Odası

Hamidiye Kruvazörü ve Hüseyin Rauf Beyzayıf bir duruma düşürecekti. Buda Türk donanmasına üstünlükbahşederek, Ege adalarının gerialınmasına imkan verecekti.Yunan donanması kuvvettefrikine (ayrımına) yanaşmadığıtakdirde, kruvazörümüzserbest kalacak, Yunansahillerini, ticaret ve nakliyefilolarını vuracaktı.Meclis-i HarpAkdeniz Boğazı’nı bekleyen ihtiyarOsmanlı donanması, bakım vetamire muhtaç bir vaziyette BalkanHarbini karşıladı. İtalyan donanmasınınnispet kabul etmeyecekderecedeki üstünlüğü dolayısıyla,Türkiye-İtalya harbinde pasif kalarakfaal bir rol oynayamayandonanmamız, Balkan Harbindeşansını deneyecekti. Türk donanmasınaAkdeniz’de iki vazifedüşüyordu. Birincisi; Yunandonanmasını imha ederek denizhakimiyetini sağlamak ve bu suretle,harbin başında Yunanistan’ınel çabukluğu yaparak işgal etmişolduğu Boğazönü Adaları ile EgeAdalarını geri almaktı. İkincisi,Yunanistan’ın askeri ve iktisadinakliyatını vurmaktı.Osmanlı İmparatorluğu’nun kaderini,tesadüfe terk eden bir devrin,sebepsiz yere günahını taşıyanOsmanlı donanması, o günkü haliylebu iki vazifeden birini dahi layıkıylabaşaracak kudrette değildi.Çünkü Yunan nakliyatını vurmaküzere ana kuvvetten bir filo ayrıldığıtakdirde, donanmamızın heriki parçası da, Yunan donanmasıkarşısında çok zayıf bir durumadüşecekti. Bu bakımdan Osmanlıdonanmasını ikiye bölmeyi hiçkimse düşünmüyordu. Şu halde,denizler Yunan donanmasına terkedilecekti. Osmanlı donanmasıda ancak, Boğaz önünde Yunandonanmasıyla boğuşacaktı. Buvaziyet karşısında Yunanistan;ticaret filosunu serbestçe gezdirecek,denizlerde rahatça askerinakliyatını yapacak, sahilleriniemniyette bulunduracaktı. Olurşey değildi bu. Artık bu kadarınada hiçbir Türk denizcisinin gönlürazı olamazdı.Yunan donanmasının imhasıkadar ticaret ve nakliye filolarınıvurmak, sahillerini bombardımanetmek de mühimdi. Osmanlı donanmasıiki filoya ayrılacak kudretteolmadığına göre, şu haldebu muamma nasıl halledilecekti?Buna kimsenin aklı ermiyordu.Fakat bu düğümün çözülmesi gecikmedi.Genç bir deniz subayı,hiçbir malumu bulunmayan buçapraşık muadeleyi hallediverdi.Bu subay, Hamidiye kruvazörününgenç komutanı kıdemli yüzbaşıRauf Bey’di. Bu husustaki teklifinialakalı makamlara arz etti.O, bu husustaki düşüncesini şuana hatlarla şekillendiriyordu. O,Hamidiye ile Akdeniz’e açılacak,Yunan sahillerini de, ticaret venakliye filolarını da yalnız başınavuracaktı. Bu takdirde, Yunan hükümeti,sahillerinin ve nakliyatınınemniyetini sağlamak üzere, ya“Averof” gibi en yeni ve kudretlibir kruvazörünü, yahut üç, dörtkuvvetli muhrip himayesinde birzırhlısını, Akdeniz Boğazı önündekifilodan ayırarak, Hamidiye’ninpeşine salacaktı. Bu vaziyet,esas harekatın yürütüleceği EgeBölgesi’nde Yunan donanmasınıOsmanlı donanması, Çanakkale’denAkdeniz’e açılmak imkanlarınasahip olmadığına göre,Yunan donanmasının hâkim olduğudenizlerde, Hamidiye’nin yalnızbaşına kendi emniyetini nasılsağlayacağı, su, kömür ve erzakgibi zaruri ihtiyaçlarını ne surettetemin edeceği mevzusuna gelince;Hamidiye süvarisi, kruvazörüntaşıdığı akıncı ruha güvenerek,gemisinin bu işi başaracak kudretteolduğuna inanıyordu. İkmalişleri de devletler hukukunun bahşettiğiimkanlardan ve Akdeniz’dekisahillerimizden faydalanmaksuretiyle düzenlenecekti.Hamidiye süvarisi Rauf Bey’inana hatları yukarıda belirtilen fikriBaşkomutanlığa oldukça cazipgöründü. Ayrıca DonanmaKomutanlığı’nca da itirazsız kabuledildi. Nihayet bu mevzuda biremir, başkomutan vekili NazımPaşa’dan çıktı”.Görev emrini bizzat amiral gemisiBarbaros zırhlısında donanmakomutanından alan Rauf Bey,derhal gemisine döndü ve hiç vakitgeçirmeden kendi harp meclisinikurdu. Bundan sonrasını Raufbey’in seyir subayı üsteğmenFahri’den (Emekli amiral FahriEngin) alalım:“Rauf Bey, şahsi teşebbüs veinisiyatifi ile BaşkumandanlıktanAverof’u kendi üzerine çekmekamacıyla Akdeniz’de bir akıncıharekete çıkmayı rica etti ve gerekenmüsaadeyi aldı.18>19 ANTALYA REHBERLER ODASI DERGİSİ