Walt Whitman - Benliğimin Şarkısı

www.isaretatesi.com
XIX.
Bir sofradır bu herkese açık, ettir bu en tabii açlık için,
İster erdemli olan buyursun ister şeytanî,
herkesle sözleşiyorum ben,
Hor görülüp dışlanmayacak bir kişi bile,
İster kapatma olsun, ister asalak, ister hırsız,
İsterse koca dudaklı köle, yahut frengili ––
herkes davetli,
Dışlanmayacak ne onlar ne de başkaları.
Ürkek bir elin dokunuşudur bu, dalgalanan bir saçın kokusu,
Dudaklarım değiyor işte dudaklarına, arzulu bir mırıltı bu,
Bir derinlik, bir boyut bu yüzümü en uzaklardan yansıtan,
Birleşip tamamlanışımdır bu benim hassas ve yoğun,
ve ayrılarak serbest kalışımdır yeniden.
Yoksa gizli bir maksadım mı var sence?
Elbette, nisan sağanaklarının, kaya yüzeyindeki mikanın da öyle!
Şaşkına mı çeviriyorum yoksa seni?
Günışığı da şaşkına çevirmez mi insanı,
yahut ormanda şakıyan ötleğen?
Ben onlardan daha mı çok şaşırtıyorum sanki?
47