Walt Whitman - Benliğimin Şarkısı

www.isaretatesi.com
XXII.
Ey Deniz! Kendimi sunuyorum sana –– ne istiyorsun anlıyorum,
Sahilden bakıyorum o davetkâr kıvrık kıvrık parmaklarına,
Biliyorum kabul etmiyorsun beni duymadan geri dönmeyi,
Sıra senindir o halde şimdi –– soyunuyorum işte,
götür beni karadan uzaklara,
Yumuşacık döşeklere yatır, dalga dalga uykularda salla,
Sırılsıklam et aşkla –– ve sonra bende olacak sıra.
Ey engin dip dalgalarının denizi,
Kabaran hiddetli nefeslerin denizi,
Yaşamın tuzlu sularının,
kazılmamış ama daima hazır mezarların denizi,
Fırtınalarla uluyup kuyular kazan ey zarif, haşin deniz!
Seninle birim ben,
belli bir evredeyim ben de, ve bütün evrelerdeyim.
Ortağıyım hem içe hem dışa doğru akışın,
övgücüsüyüm hem hıncın hem uzlaşmanın,
Övüyorum can dostlarını ve koyun koyuna uyuyanları.
Sevginin muştucusuyum ben,
(Evin içindekileri sayayım da evin kendisini es mi geçeyim?)
54