Z dożynkowym wieńcem Z dożynkowym wieńcem - Kurier Błażowski

More documents

Recommendations

Info

32 <strong>Kurier</strong> B³a¿owski nr 122 wrzesieñ/paŸdziernik 2011 dom z trzema celami dla mnichów (15 września poświęcił go metropolita Sawa). Już wkrótce zamieszka w nim dwóch zakonników, którzy będą dzielić z o. Gabrielem trudy pustelniczego życia. Obok kończy się budowa cerkwi – jej poświęce- Osobliwa pustelnia. Zdjęcie z ojcem Gabrielem. nie planowane jest już w następnym roku. Wokół pustelni ustawiono także kilka kapliczek. Miejsce to już wkrótce może być niedostępne dla turystów. Mnisi z pustelni muszą bowiem skupiać się na modlitwie i raczej unikać częstych kontaktów ze światem doczesnym. MECZET W KRUSZYNIANACH Odbywając wycieczkę wzdłuż północno-wschodniej granicy Polski, trzeba koniecznie odwiedzić Kruszyniany. Wieś jest położona w wyjątkowo pięknej okolicy, wśród harmonijnie pofałdowanych, częściowo zalesionych wzgórz. Z ich dość stromo opadających zboczy otwierają się rozległe widoki na dolinę Świsłoczy. Największą atrakcją Kruszynian jest zabytkowy, założony w XVIII wieku meczet. Jest to niewielki drewniany budynek zbudowany na planie prostokąta, od strony północnej ozdobiony dwiema wieżyczkami zwieńczonymi hełmami i półksiężycami. Historia powstania meczetu sięga króla Jana III Sobieskiego. Wieś Kruszyniany została założona w XVI wieku, a XVII wieku z nadania króla Jana otrzymali ją Tatarzy, którzy walczyli z Turkami po stronie Rzeczypospolitej. Po II wojnie światowej w okolicy zamieszkali wyznający Islam repatrianci z obszaru Białorusi. Mieliśmy okazję zwiedzić wnętrze meczetu (do meczetu wchodzi się boso), wysłuchać interesującej opowieści przewodnika o samej budowli i kanonach islamu. Za meczetem znajduje się cmentarz islamski. Starsza jego część to skromne kamienie nagrobne, w nowszej nagrobki niewiele się różnią od współcześnie wznoszonych na katolickich cmentarzach. TATARSKIE JAD£O Mieliśmy możliwość posmakować je w Kruszynianach. Agroturystyka w Kruszynianach oferuje niepowtarzalny klimat polskiego orientu. Zatrzymaliśmy się u prawdziwych Tatarów i skosztowaliśmy przygotowanych przez tatarskie gospodynie kołdunów, pierekaczewników, trybuszoków oraz wielu innych smacznych potraw spotykanych obecnie jedynie w domach tatarskich. Nazwy potraw nic nam nie mówiły. Kto zamówił pierogi, nie spodziewał się, że dostanie potrawę bardziej przypominającą bułki drożdżowe. W restauracji Dżanetty Bogdanowicz przyjmowano księcia Karola, gdy gościł w Polsce. Zaszczytem było dla nas, dziennikarzy prasy lokalnej, że byliśmy tam, gdzie goszczono koronowane głowy. PODLASKA OKTAWA KULTUR Jest to Festiwal prezentujący kulturę i dorobek artystyczny zespołów z Polski i krajów związanych z zamieszkałymi w województwie podlaskim Białorusinami, Litwinami, Romami, Rosjanami, Tatarami, Ukraińcami i Żydami. Festiwal odbywał się w dniach 23–28 lipca 2011 r. Organizatorem jest Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Białymstoku. W Michałowie wystąpiły Kazaczki-Kazaczki, Mrija oraz Zespół Szkoły Sztuki Ludowej z Krasnodaru. Zespół Kazaczki-Kazaczki powstał w 2003 roku, aby chronić taneczną kulturę Rosji, Ukrainy i Kubania. Grupa wykonuje głównie tańce sceniczne, które są bardziej skomplikowane technicznie od tańców czysto ludowych. Swoją sztukę Kazaczki-Kazaczki pokazują w kraju i za granicą. Występowały między innymi na scenach Ukrainy, Białorusi, Turcji i Włoch. Mieliśmy okazję obejrzeć zespoły rosyjskie w michałowskim przepięknym amfiteatrze. Park, zalew i amfiteatr tworzą piękne miejsce rekreacyjne. Zespoły były perfekcyjnie przygotowane, pokazały widowisko na bardzo wysokim poziomie. WIZYTA W RATUSZU, SPOTKANIE Z BURMISTRZEM MARKIEM NAZARKO Nasza wizyta zbliżała się ku końcowi. Złożyliśmy wizytę gospodarzowi Michałowa burmistrzowi Markowi Nazarko. Pochwalił się nowym Ratuszem, oddanym rok temu. Budowa trwała niespełna dwa lata. Budynek robi wrażenie luksusowego, ale jak zapewnia burmistrz, udało się w dobrym czasie wybudować go stosunkowo niedużym nakładem pieniężnym. Koszt jednego metra kwadratowego ratusza wyniósł 3 tys. 600 zł (o 900 zł mniej niż średni koszt budynków administracji publicznej). W sumie kosztował 5 mln 900 tys. zł. Ratusz nazwał Marek Nazarko inwestycją dla przyszłych pokoleń. – Ratusz budowaliśmy tak, żeby również przyszłe pokolenia mogły z niego korzystać – podkreślał burmistrz Nazarko. Sam budynek też ma przekazywać kolejnym mieszkańcom Michałowa ważne treści. Odpowiedni napis znalazł się na stole w sali narad, przy wejściu do Ratusza i w gabinecie burmistrza. Pojawiła się tam maksyma: „Kto chce pracować,
<strong>Kurier</strong> B³a¿owski nr 122 wrzesieñ/paŸdziernik 2011 ten szuka rozwiązań, kto nie chce, szuka usprawiedliwień”. Zaś u wejścia do budynku obok godła miasta umieszczono motto: „Dla dumy i lepszej przyszłości pokoleń”. „Gazeta Michałowa” ukazuje się już 17 lat. Wprawdzie to nie okrągła rocznica, ale nie zapomnieliśmy o gratulacjach dla kolegi Mikołaja i burmistrza Michałowa. Ponieważ nie padało, udało się popływać katamaranami po Zalewie Siemianowskim. Pożegnalna kolacja z udziałem władz gminy zakończyła nasz pobyt na Podlasiu. Następnego dnia po śniadaniu wyruszyliśmy w drogę powrotną. To były niezapomniane chwile. Gościnni gospodarze zrobili wszystko, by pobyt Burmistrz Marek Nazarko był bardzo gościnnym gospodarzem. WSPOMNIENIE Mimozami jesień się zaczyna, Złotawa, krucha i miła. To ty, to ty jesteś ta dziewczyna, Która do mnie na ulicą wychodziła. Od twoich listów pachniało w sieni, Gdym wracał zdyszany ze szkoły, A po ulicach w lekkiej jesieni Fruwały za mną jasne anioły. Mimozami zwiędłość przypomina Nieśmiertelnik żółty październik. To ty, to ty moja jedyna, Przychodziłaś wieczorem do cukierni. Z przemodlenia, z przeomdlenia senny, W parku płakałem szeptanymi słowy. Młodzik z chmurek prześwitywał jesienny, Od mimozy złotej majowy. Ach, czułymi, przemiłymi snami Zasypiałem z nim gasnącym o poranku. W snach dawnymi bawiąc się wiosnami, Jak ta złotą, jak tą wonną wiązanką? w gminie Michałowo był miłym wspomnieniem. Zapamiętam smak tamtejszych potraw, wiele gniazd bocianów i niespotykaną ilość złośliwych komarów, jako że wokół bagna i lasy. Danuta Heller Julian Tuwim CO O BOCIANACH WIEDZIEÆ NALE¯Y 33 Bocian biały (Ciconia ciconia) jest ptakiem chronionym z rodziny bocianowatych. Zamieszkuje tereny środkowej i wschodniej Europy, Półwysep Pirenejski, Półwysep Bałkański, a także północną Afrykę, Azję Mniejszą i Azję Środkową. Osiąga 100 cm długości i 200 cm rozpiętości skrzydeł. Samica jest nieco mniejsza od samca. Upierzenie obu płci jest jednakowe – głowa, tułów i brzuch białe, lotki skrzydeł czarne, dziób i nogi w kolorze czerwonym. Występuje na nizinnych terenach wilgotnych, z grupami drzew i niezbyt wysoką roślinnością, często w pobliżu osad ludzkich. Odżywia się drobnymi bezkręgowcami, rybami, płazami, małymi gadami oraz drobnymi gryzoniami. W Polsce największe zagęszczenie populacji bociana stwierdzono na obszarach północno-wschodnich i wschodnich. Gnieździ się na wysokich drzewach, często na słupach telegraficznych, kominach i dachach. Gniazdo, kolistego kształtu, osiąga 1,5 m średnicy. Samiec bociana białego przylatuje do gniazdowiska w marcu lub kwietniu i zaczyna naprawiać i powiększać ubiegłoroczne gniazdo. Samica przylatuje kilka dni później. Znosi 3 – 6 jaj w dwudniowych odstępach, pisklęta wykluwają się z reguły po 35 dniach wysiadywania. Biało opierzone młode pozostają w gnieździe około 60 dni, dopiero w ostatnim tygodniu jednak nabierają odwagi na pierwsze próby lotu. Pełną samodzielność uzyskują po 70 dniach. Bociany zimują w południowej Afryce. Drogę długości 8 000 kilometrów przebywają w ciągu czterech miesięcy, pokonując dziennie maksymalnie 200 kilometrów. Podczas lotu wiosłującego wykonują prawie dwa uderzenia skrzydłami w czasie jednej sekundy. BOCIANIE PRZYS£OWIA • Bocian na ogonie jaskółkę przynosi. • Jak bocian przyleci, możecie wyjść, dzieci. • Gdzie bocian na gnieździe, tam piorun nie uderzy. • Nie mnie brać na bociany (tzn. nie oszukasz mnie). • Koza wrzosu, bocian żaby, a żaba błota szuka. • Na jednej łące wół trawy patrzy, a bocian żaby. • Gdy na święty Józef bociek przybędzie, to już śniegu nie będzie (19 marca). • Na Zwiastowanie bocian w gnieździe stanie (25 marca ). • Na święty Wojciech zniesie jajko bociek (23 kwietnia). • Na świętego Izydora dla bociana pora (10 maja). • Na Bartłomieja apostoła bocian do drogi dzieci woła (24 sierpnia). • Jak przylecą żurawie, bierz się do grochu prawie; jak przylecą bociany, pierwszy zagon zasiany. • Lato, jesień, zima, niech was w gnieździe bocian trzyma i niech wiosnę rozpoczyna. [red.]
Page 1 and 2: Z Z dożynkowym dożynkowym wieńce
Page 3 and 4: Kurier B³a¿owski nr 122 wrzesieñ
Page 31: Kurier B³a¿owski nr 122 wrzesieñ
Page 71 and 72: Zawody sportowo-pożarnicze'2011 -

Z dożynkowym wieńcem Z dożynkowym wieńcem - Kurier Błażowski

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?