Budynki z płyt słomianych i trzcinowych - Chrzanowski S. - Cohabitat

szczeliny można zastosować drewniane klocki rozpierające lub
lepiej mocno skręcone powrósła ze słomy o grubości nieco
większej niż szerokość szczeliny (por. rys. 20). Szczeliny między
płytami nie wypełnia się żadnym materiałem. Natomiast
w celu niedopuszczenia do krążenia powietrza w przestrzeni
między płytami należy układać w miejscach
poziomych styków płyt powrósła,
o których była powyżej mowa.
Inny sposób wypełniania przestrzeni
między słupami murowanymi lub betonowymi
polega na oszczędniejszym użyciu
drewna służącego do umocowania płyt.
Wpuszczane w bruzdy filarów łaty mają
nieekonomiczny przekrój, są zbyt cennym
materiałem drzewnym i nazbyt drogo
kalkulują się w prymitywniej konstrukcji.
Wobec tego można je zastąpić układanym
poziomo między słupami materiałem odpadowym,
a więc deskami-króciakami
grubości do 30 mm lub grubszymi okorkami
(opiłkami).
Pierwszą deskę umieszcza się na podmurówce
„na rąb" po zaizolowaniu pod­
Rys. 20. Rozparcie
ściany z dwu płyt
słomianych i podział
szczeliny na komory
powietrzne powrósłem
słomianym
nymi kawałkami drewna, odpowiedniej wielkości kamykami,
lub zaprawą cementową. Następną deskę umieszcza się w takiej
samej pozycji i w takiej odległości od pierwszej, aby;
górna krawędź pierwszej od dołu płyty ustawionej na podmurówce
sięgały do osi środkowej linii tej deski. Następnie
przybija się płytę do obu desek w kierunkach poziomych
w taki sam sposób, jak to już zostało omówione poprzednio
36
murówki 1 lub 2 warstwami papy. Długość
deski powinna być dostateczna, aby
jej końce weszły w bruzdy sąsiednich
słupów. Deskę tę umocowuje się w tej
pozycji, zaklinowując ją w bruzdach czym­
kolwiek, a więc na przykład odszczepior-
przy opisie przymocowania płyt do pionowych łat. Tylko dłu
gość gwoździ może być nieco mniejsza, jednak powinna być
wystarczająca, aby gwoździe przeszły nie tylko przez płytę
lecz i przez deskę na wylot. Trzecią deskę umieszcza się znów
tak wysoko, aby odległość między osiami (środkami) desek
równała się wysokości płyt itd., aż się osiągnie wysokość całe;
ściany.
Jeżeli ściana ma być dwuwarstwowa, to drugą warstwę płyt
przybija się z drugiej strony tych samych desek. Szczelin powietrznych,
powstałych między warstwami płyt niczym nie
zapełnia się, ani też nie przegradza, gdyż poziome deski stanowią
dostateczną przegrodę i same dzielą szczelinę na komory.
Dla takiego sposobu wypełniania ścian należy bruzdy w słupach
wykonać o połowę węższe, to jest około 3 cm. W tym
Wypadku z korzyścią można zastosować słupy wykonane z pustaków
Alfa, gdyż bruzdy utworzone przez szczeliny znajdujące
się w ich bocznych płaszczyznach będą miały potrzebne
wymiary.
Słupy betonowe o stosunkowo niewielkich wymiarach przy
takim wypełnianiu ścian pozostają niczym nie osłonięte, to jest
nie ocieplone. Dlatego są one narażone w zimie na przemarzanie
i może powstać obawa zbytniego ochładzania się ścian
wewnątrz pomieszczeń, jak też zawilgocenia się samych słupów,
a nawet przylegających do nich części ścian. Aby zabezpieczyć
budynek mieszkalny przed przenikaniem zimna przez
słupy, należy je ocieplić, co można wykonać dwojakim sposobem.
Sposób pierwszy polega na tym, że natychmiast po wykonaniu
każdego filara, dopóki zaprawa jest jeszcze świeża, przybija
się od strony zewnętrznej pasy płyt o szerokości słupów,
które po ukończeniu budynku tynkuje się równocześnie ze
ścianami. Gwoździe powinny być długości 10 cm, aby połączenie
płyty ze słupem było trwałe. Przybijać można do co
drugiej spoiny, a na szerokość słupa dać po dwa gwoździe.
Drugi sposób stosuje się, gdy wypełnienie ścian ma być wy-
37