Budynki z płyt słomianych i trzcinowych - Chrzanowski S. - Cohabitat

0 grubości najmniej 25 cm, kamieni (z wyjątkiem wapieni) lub
betonu, czy elementów betonowych prefabrykowanych. Do tego
celu nie może być użyty beton wapienny (w którym materiałem
wiążącym jest wapno), a także nie wolno używać cegły
wapienno-piaskowej („silikatowej").
Dla ochrony osiedli przed przenoszeniem się ognia z sąsiednich
działek 'zaleca się Jtażdą działkę budowlaną osłaniać drzewami
przez zasadzenie na granicach działki drzew liściastych
w odległości najwyżej 5 m jedno od drugiego.
Dla lepszego zabezpieczenia płyt przed ogniem, który może
zagrażać w czasie pożaru od sąsiednich budynków, i dla ochrony
przed szkodliwymi wpływami atmosferycznymi należy je zawsze
otynkować zaprawą chociażby glinianą.
W nieogniotrwałych budynkach nie wolno przechowywać
nafty i innych materiałów łatwopalnych. Jeżeli płyty nie są
od strony wewnętrznej otynkowane, nie należy dłużej ponad
1 dobę przechowywać w takich pomieszczeniach wapna palonego
złożonego luzem. Również w takich budynkach nie mogą
być umieszczane kuźnie i warsztaty lub wytwórnie o otwartych
ogniskach.
Co do wewnętrznych urządzeń, to przepisy przeciwpożarowe
traktują konstrukcje z płyt na równi z konstrukcjami z drewna.
A więc pieców ogrzewalnych, kuchennych i wszelkich palenisk
nie wolno stawiać bezpośrednio przy ścianach z płyt, lecz
powinny być one umieszczane w pewnej odległości od ścian,
a mianowicie od ścian otynkowanych najmniej 15 cm, a od
nieotynkowanych 25 cm. Również piece, kuchnie i kominy
stawiane w otworach ścian z płyt powinny być oddzielone
od krawędzi ścian murem' przynajmniej w 1/2 cegły.
Wszelkiego rodzaju piecyki i kuchenki żelazne nie wykładane
wewnątrz cegłą powinny być ustawiane w odległości
nie mniejszej niż 25 cm od ścian z płyt słomianych otynkowanych
i 50 cm od nieotynkowanych. Przed paleniskami pieców
i kuchen podłoga drewniana powinna być osłonięta kawałkiem
blachy 40X50 cm lub innym ogniotrwałym materiałem.
Piece i kuchnie należy łączyć z kominami rurami ka-
60
mionkowymi, żeliwnymi lub z 2 mm blachy o wewnętrznej
średnicy 15 cm. Rury łączące piece i kuchnie z przewodami
kominowymi powinny być oddalone najmniej o 25 cm od
otynkowanych palnych części budynku, a od nieotynkowanych
o 50 cm. Przy przepuszczaniu rur przez ściany luib stropy z materiałów
palnych pomiędzy ścianą a rurą powinna być założona
izolacja z materiałów niepalnych. Grubość warstwy izolacyjnej
powinna być co najmniej na 1 cegłę (25 cm). Kolana
rur powinny być zaopatrzone w szczelnie zamykane drzwiczki
wycierowe. Piece, kuchnie i inne paleniska oraz otwory wycierowe
nie mogą być umieszczane pod schodami.
Na strychach i poddaszach nie wolno łączyć pieców i kuchen
z kominami za pomocą tak zwanych „świnek" lub „leżaków*'.
Połączenia takie powinny być wykonywane ukośnie pod kątem
najmniej 60° do poziomu. W budynkach mających dach pokryty
materiałem niepalnym wysokość komina nie może być
mniejsza niż 30 cm nad połacią dachową z tym warunkiem,
aby odległość górnej krawędzi komina od połaci w kierunku
poziomym wynosiła najmniej 1 m. Natomiast przy pokryciu
palnym najmniejsza wysokość od kalenicy (nie od połaci dachowej)
powinna wynosić 60 cm. Nawet przy pokryciu niepalnym
należy kominy wznosić 15 do 20 cm powyżej kalenicy
dla zapewnienia dobrego ciągu.
Kominy na poddaszach i strychach powinny być na całej
wysokości otynkowane, a przynajmniej obrzucone (orapowane)
zaprawą i pobielone.
Na strychach budynków mieszkalnych nie wolno przechowywać
materiałów palnych, słomy, siana, mebli itp.