Budynki z płyt słomianych i trzcinowych - Chrzanowski S. - Cohabitat

More documents

Recommendations

Info

kamienia. Również można budować ścianę w 1 pustak „ALFA" (25 cm) zamiast 1 1/2 pustaka (40 cm). Niedostateczna grubość ścian zostanie bowiem uzupełniona słomianymi płytami- 5 cm grubości przybijanymi od wewnątrz lub z zewnątrz budynku. Nawet ściany różnego: rodzaju baraków drewnianych, wykonanych tymczasowo z cienkich desek, mogą być skutecznie ocieplone płytami słomianymi. Pierwszymi barakami z desek 19 mm ocieplonymi tymi płytami są baraki szkoły i internatu w Makowie Mazowieckim, z których korzystanie w zimie było zupełnie niemożliwe z powodu przewiewności i niskiej temperatury poniżej zera panującej wewnątrz pomieszczeń.: Po obiciu ścian i stropów jedną warstwą płyt słomianych o grubości 5 cm w roku 1947 i wyprawieniu płyt zaprawą wapienną pomieszczenia stały się zupełnie ciepłe i przytulne. Od tego czasu setki typowych baraków służące jako tymczasowe pomieszczenia mieszkalne w całym kraju zostały ocieplone płytami słomianymi bądź trzcinowymi i nikt z użytkowników nie skarży się na przemarzanie ścian i chłód w należycie opalonych pomieszczeniach. Płyty do ścian drewnianych przybija się bezpośrednio do desek gwoździami o długości około 8 cm z podkładkami i owinięciem gwoździ drutem (por. rys. 16); na jedną płytkę wystarczy 6 gwoździ. Obijanie ścian i stropów zawilgoconych starych budynków należy przeprowadzać w jesieni, aby przez lato budynki dobrze wyschły. Jeżeli chcemy ocieplić budynek zarażony grzybem, to przedtem należy usunąć wszystkie części budynku zarażone. Natomiast części zagrożone zagrzybieniem, to jest znajdujące się w pobliżu miejsc zagrzybianych należy oczyścić i zapuścić jednym ze środków grzybobójczych. Dopiero potem można przystąpić do robót ocieplających. We wznoszonych budynkach murowanych z cegły, pustaków lub kamieni płyty mogą być przybijane bezpośrednio do ścian, jeżeli zaprawa spoin nie uległa zupełnemu stwardnieniu i gwoździe łatwo wchodzą w spoiny. W tym wypadku gwoździe należy wybierać nieco dłuższe (do 10 om). Jeżeli nie mamy zamiaru ocieplać budynku zaraz po ukończeniu ścian, lepiej 40 jest wmurować w ściany klocki drewniane. Klocki te, o wielkości 1/2 cegły lub okrągłe o długości około 15 cm wypiłowane są z grubszych okorowanych gałęzi (ok. 8 do 10 cm średnicy), abo żerdzi. Stosujemy zwykle po 4 klocki na 1 m kwadratowy w miejscach, w których mamy zamiar przymocować Ryg. 22. Przymocowanie płyt słomianych do ścian murowanych płyty do ścian. W przyszłości do tych klocków przybijamy ocieplające płyty gwoździami o długości około 10 cm. W budynkach murowanych starych, ocieplanych po kilku latach ich użytkowania, gdy gwoździ nie można wbijać W spoiny wskutek ich stwardnienia, należy bezpośrednio przy ścianach umocować listwy o przekroju poprzecznym 4X10 cm 41
wykonane z desek. Długość listew powinna dokładnie odpowiadać wysokości ocieplanego pomieszczenia. Umocowuje się je w ten sposób, że ich górne i dolne końce opiera się na podłodze i w stropie i przybija się dodatkowo gwoździami do podłogi i stropu. Odległość od środka do środka listew powinna odpowiadać długości płyt. Do listew tych przybija się płyty gwoździami, stosując podkładki (pod główki) z bednarki (rys. 22) lub prowadząc drut 1 mm od gwoździa do gwoździa zakręcany pod główką (por. rys. 16). Ponieważ nie zawsze jest łatwo o deski na listwy, a przy tym materiał drzewny jako deficytowy jest bardzo drogi, więc można jeszcze wykorzystać bardzo dobrą przyczepność zapraw do płyt i dla ocieplenia ścian nalepić na nie płyty na zaprawie. W tym celu murowane ściany należy dokładnie oczyścić z tynków, jeżeli istniały i wykuć zaprawę z wszystkich spoin przynajmniej na głębokość 1 cm, a w murach zawilgoconych jak najgłębiej (w każdym razie nie mniej niż 2 cm). Zawilgocone mury osuszyć przez okres letni otwierając wszystkie okna i drzwi w osuszanych pomieszczeniach, a jeżeli zajdzie potrzeba, to osuszyć przy pomocy żelaznych piecyków opalanych węglem lub koksem, ustawionych w pobliżu osuszanych ścian. Gdy ściany będą już zupełnie wysuszone, należy narzucić na nie tynk z zaprawy szybko wiążącej, a więc wapienno-gipsowej, cementowej lub cementowo-glinianej (o sporządzaniu tych zapraw będzie mowa w dalszych naszych rozważaniach) na grubość do 2 cm. Następnie trzeba wyrównać narzucony tynk tylko łatą bez zacierania jego packami. Płytę słomianą należy spryskać rzadką zaprawą cementową 1:3, a nawet mlekiem cementowym i dopóki wyprawa jest jeszcze w świeżym stanie, przylepić płytę do ściany. Aby płyta zaraz po przylepieniu nie odpadła i dobrze połączyła się ze ścianą, powinno się ją podeprzeć przynajmnej jednym zastrzałem wykonanym z odpowiednio długiego kawałka żerdzi, grubszej gałęzi czy kawałka deski — co jest pod ręką. Zastrzał przytrzymuje płytę jednym końcem, pod który lepiej jest podłożyć niewielki kawałek deski. Drugi koniec wspiera 42 się o podłogę lub o przeciwległą ścianę. Po 2 do 3 dniach zastrzały można usunąć, a po 2 do 3 tygodniach ściany z płyt mogą już być tynkowane, gdyż będą stanowiły z murem nierozdzielną całość. Z tynkowaniem tych ścian nie należy się śpieszyć, gdyż płyty słomiane są nieprzewiewne i chociaż zaprawa stwardnieje w krótkim czasie, to jednak wilgoć nabyta przez mury jod zaprawy w tym czasie może jeszcze nie wyschnąć. VI. ZASTOSOWANIE PŁYT W STROPACH Zamierzając zastosować płyty słomiane do wykonania stropów należy rozstaw belek stropowych dostosować do szerokości produkowanych płyt, aby płyty wpuszczone między belki lub przybijane do nich nie ulegały przykrawaniu, co spowodowałoby straty materiału. Najprostszym rodzajem stropu z zastosowaniem płyt słomianych jest strop „nagi", na który składają się belki stropowe rozstawione co 0,8 do 1,0 m, licząc między osiami belek, oraz przybite do nich z wierzchu płyty słomiane o grubości 5 cm. Płyty i belki tynkuje się od spodu zaprawą wapienną z dodatkiem gipsu lub bez dodatku. Zamiast polepy, która przy stosowaniu płyt jest do ocieplenia niee potrzebna, daje się na płytach 2 cm warstwę tynku glinianego. Warstwa ta w razie płonięcia dachu zabezpiecza płyty od ognia, a jednocześnie razem z płytą i tynkiem od spodu tworzy dostatecznie grubą warstwę zabezpieczającą pomieszczenie przed przenikaniem zimna przez strop. W stropie tego rodzaju osiowa odległość belek równa 1 m jest o tyle dogodna, że wówczas mogą być stosowane płyty produkowane w prasach jednodźwigniowych o długości i szerokości 1,0 m bez przycinania. Przy rozstawieniu belek co 0,8 m można stosować płyty prasowane w prasach dwudźwigniowych o długości 1,6 m i przybijane w całości od razu do trzech belek. Przy każdym innym rozstawieniu belek płyty muszą być przykrawane, jednak w tym wypadku otrzymane bezwartościowe odpadki w znacznej mierze wpływają na 43
Page 2 and 3: Arch SEWERYN CHRZANOWSKI BUDYNKI Z
Page 4 and 5: I. WSTĘP Już w pierwszych latach
Page 6 and 7: niach nie wyprawionych mogą wywoł
Page 9 and 10: hamujące pracę łańcuchy, które
Page 11 and 12: Po nałożeniu w ten sposób słomy
Page 13 and 14: znaczone do konstrukcji poziomych,
Page 15 and 16: Stosowanie słupów nośnych o wię
Page 17 and 18: drutu można zastosować same podk
Page 19 and 20: Wymaga specjalnych wyjaśnień (rys
Page 21: konane bez szczeliny między płyta
Page 25 and 26: dynku. Na przykład przy rozpięto
Page 27 and 28: czym na jednej bocznej krawędzi p
Page 29 and 30: się cennymi właściwościami. Mia
Page 31 and 32: oznak „starzenia się" i jest w t
Page 33: Czytelnicy, (którzy chcieliby pog

Budynki z płyt słomianych i trzcinowych - Chrzanowski S. - Cohabitat

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?