KREATYWNI TWóRczE żYcIE W WARszAWIE - creatives

7584
Monika Jakubiak
Tyle rzeczy jest tu
do zrobienia
Projektantką została w wieku 12 lat.
W latach młodości musiała pracować jako
szwaczka w fabryce, aby potem osiągnąć
sukces na światowych rynkach mody. Po
kilkunastu latach wróciła do Warszawy, aby
prowadzić warsztaty o modzie i projektowaniu
Warszawa w Twojej biografii zajmuje miejsce szczególne:
przyjechałaś tu zaraz po maturze, krótko potem wyjechałaś
na następne 14 lat, by wrócić do Polski już jako spełniona
projektantka.
Ja przez całe życie szyję ubrania. Pierwsze pieniądze
zarobiłam w wieku 12 lat, kiedy uszyłam sukienkę dla koleżanki
mojej mamy. Chyba właśnie wtedy zostałam projektantką!
Przyjechałam do Warszawy, bo próbowałam zaistnieć
w świecie mody: nie miałam wprawdzie żadnego wykształcenia
modowego, nie miałam kontaktów i znajomości, byłam
znikąd, ale naprawdę umiałam szyć. Wtedy zaczynały powstawać
pierwsze magazyny kolorowe, które były najczęściej
prowadzone przez koleżanki koleżanek, i do dziś właściwie
nie wyklarował się model profesjonalnego pisania o modzie
– ludzie nie mają gdzie się tego w Polsce uczyć. Mimo to
w latach 90. właśnie do nich próbowałam się dobijać. Parę
razy usłyszałam bardzo nieprzyjemne rzeczy: że jestem z prowincji,
że nie mam wykształcenia, że jaka ze mnie projektantka,
skoro jestem zwykłą krawcową! Dla mnie bardzo
ważne były nie same porażki, ale potrzeba, żeby wreszcie ktoś
140 141