KREATYWNI TWóRczE żYcIE W WARszAWIE - creatives

prądu. Zdobywanie pozwoleń zajęło nam dwa miesiące, podczas
których musieliśmy płacić pełną stawkę czynszu. Krótko
mówiąc, zostaliśmy oszukani. Próbowaliśmy renegocjować
umowę, ale uzyskaliśmy tylko niewielką zniżkę.
Dlaczego zdecydowaliście się zaledwie trzy lata później otworzyć
większy klub?
Plan B był dla nas szkołą – na nim zdobywaliśmy
doświadczenia, ale od początku chcieliśmy stworzyć klub
z większą salą koncertową, z dobrym nagłośnieniem. Nie
chcieliśmy już wynajmować kolejnej siedziby od miasta –
baliśmy się. Miasto wynajmuje lokale tylko na trzy lata. Przy
takich nakładach inwestycyjnych, jakie trzeba ponieść na
remont i adaptacje lokalu, to ekonomiczne samobójstwo.
W Warszawie dobre przestrzenie koncertowe wynajmuje się
na cele komercyjne, a miejsca mniejsze, niszowe, nie mają
warunków. Powiększenie tę lukę wypełnia, także pod względem
programowym. Staramy się, żeby profil muzyczny był
spójny i na wysokim poziomie. Usłyszeć można avant jazzowe
projekty Kena Vandermarka, muzyczne eksperymenty spod
znaku Musica Genera czy gitarowo-elektroniczne projekty jak
australijski Pivot. Chcemy, żeby wymagająca i inteligentna
publiczność mogła przyjść na koncert w ciemno.
Czy miasto wspiera Wasze działania?
Możemy ubiegać się o granty miejskie na zasadzie
konkursu. Jednak wyniki konkursów są ogłaszane z opóźnieniem,
a wymaga się od nas półrocznego planowania. Założyliśmy
stowarzyszenie, żeby móc organizować większe wydarzenia
jak festiwale: pierwszą warszawską edycję festiwalu
Musica Genera, dwie edycje festiwalu piosenki eksperymentalnej
The Song is You, ale na kolejną edycję nie dostaliśmy
pieniędzy. Ciężko się przebić z rzeczami niszowymi, awangardowymi,
które przez miejskich decydentów wcale nie muszą
być traktowane jako sztuka. Poza tym system rozpatrywania
wniosków jest niewydolny, w efekcie Warszawa nie ma ani
jednego ambitnego, przekrojowego festiwalu na europejskim
poziomie, tak jak Kraków czy Katowice. Jest totalna komercha,
typu Warsaw Orange albo Wisłostrada, które programowo
nie prezentują sobą dosłownie nic.
70 71