KREATYWNI TWóRczE żYcIE W WARszAWIE - creatives

Komiks W-WA o Warszawie i takie dofinansowanie dostaliśmy.
Otrzymaliśmy także wsparcie od Pro Helvetii przy publikacji
komiksów Thomasa Otta. Ale to są pojedyncze projekty.
Zresztą ja zawsze mam obawy w przypadku takiej, oczywiście
cennej, pomocy – boję się utraty niezależności, chęci ingerowania
w treść komiksów, wolę być totalnie niezależny, by
z czystym sumieniem robić tylko to, co chcemy robić. I to
także wynika z komfortu pracy po godzinach! Nie patrzę na
to jak na działalność, która ma nam przynieść wielkie zyski,
tylko wolność wydawania tego, co naprawdę nam się podoba.
Natomiast brakuje narzędzi, na przykład stypendiów czy
dotacji, dla samych autorów, którzy mogliby spokojnie pracować
nad nowymi komiksami. A jest to praca bardzo czasochłonna
i biorąc pod uwagę nakłady komiksów w Polsce, na
przykład nasz średni nakład to 1200 egzemplarzy, zupełnie
nieopłacalna.
Jak w takim razie widzisz przyszłość Kultury Gniewu?
Oczywiście chciałbym za kilka lat mieć małe biuro
naszego wydawnictwa, do którego moglibyśmy przychodzić co
rano do pracy i spokojnie z tego żyć. Ale gdy patrzę na obecne
realia i rynek komiksowy w Polsce, nie wydaje mi się to
osiągalne. Co nie znaczy, że nie myślę o przyszłości i rozwoju,
bo on ma miejsce! Jeszcze pięć lat temu wydawaliśmy sześć
albumów rocznie. Dziś dwadzieścia. Wszelkie ewentualne
zyski przeznaczamy na odkrywanie i wydawanie kolejnych
autorów, z Polski i z zagranicy. To właśnie sprawia nam prawdziwą
frajdę.
SzyMOn hOlcMan
(ur. 1977)
absolwent filmoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
W 2003 roku zamieszkał w Warszawie. Od początku pobytu w stolicy pracuje w firmie Gutek
Film, obecnie jako kierownik produkcji DVD. Jest także wspólnikiem w wydawnictwie
komiksowym Kultura Gniewu.
www.kultura.com.pl
6746
MARCIN “TYTUS” GRABSKI
Taki typ
Właściciel niewielkiej, ale bardzo
zasłużonej wytwórni płytowej Asfalt
Records. W swojej firmie wszystko robi
sam. Nie narzeka
Jak to się stało, że 12 lat temu powstał Asfalt Records?
Interesowałem się muzyką hiphopową. Prowadziłem
stronę poświęconą temu gatunkowi pod koniec lat 90. Założenie
wytwórni było kolejnym elementem mojego hobby. Nie
chodziło o to, aby zarabiać. Nawet nie planowałem się z tego
utrzymywać, bo jeszcze długo, długo żyłem z czego innego.
Z biegiem lat Asfalt zaczął przynosić zyski i stał się moją
pierwszoplanową działalnością...
Super znana polska wytwórnia, kultowa można powiedzieć, a tu
siedzimy w skromnym pokoiku w dawnej drukarni...
Asfalt, mimo jakiejś tam renomy, to nadal mała
firma, którą można zamknąć w komputerze i telefonie. Nie
oszukujmy się, branża fonograficzna jest od kilku lat w fazie
ostrej recesji, wymiera, przestaje być opłacalna. Mój sposób
to kontrola kosztów. Przeinwestowanie zgubiło wielu wydawców.
Działalność fonograficzna może być dochodowa, nawet
w czasach internetowego piractwa... Ale wszystko zależy od
bardzo dokładnego rachunku zysków i strat. Można sprzedać
30 tysięcy płyt i na tym stracić albo 500 i nieźle zarobić.
A jak to wyglądało, kiedy zaczynałeś?
Pierwsze koncerty graliśmy w bardzo małych miejscach,
typu puby bilardowe. Dojeżdżaliśmy pociągiem, za
koncert artysta dostawał gażę 300 złotych. Dziś to są już
166 167