υποξικη – ισχαιμικη εγκεφαλοπαθεια

ΠΡΟΛΗΨΗ ΠΕΡΙΓΕΝΝΗΤΙΚΗΣ ΑΣΦΥΞΙΑΣ
Σκοπός της προγεννητικής παρακολούθησης είναι η αποφυγή α) του
ενδοµήτριου θανάτου του εµβρύου και β) των διαφόρων επιπλοκών
που έχουν σχέση µε την ενδοµήτρια ασφυξία και κατ’ επέκταση, µε τον
εγκεφαλική βλάβη πριν από την εισαγωγή.
Για τον έλεγχο της ενδοµήτριας κατάστασης του εµβρύου
χρησιµοποιούντο έµµεσοι δείκτες, όπως το ύψος της µήτρας και το
βάρος της επιτόκου, και βιοχηµικές δοκιµασίες, όπως οι αλκαλική
φωσφατάση του εµβρύου, η πλακουντική γαλακτογόνος ορµόνη (HPL)
και η οιστριόλη. Οι κλασσικές µέθοδοι παρακολούθησης κατά τον α) η
συνεχής καταγραφή των καρδιακών παλµών του εµβρύου µε τη χρήση
του καρδιοτοκογράφου και β) η κατά τακτά χρονικά διαστήµατα
ανάλυση του εµβρυϊκού αίµατος για τον προσδιορισµό τυχόν οξέωσης,
χρησιµοποιώντας δείγµατα αίµατα που λαµβάνονται από το δέρµα της
κεφαλής του εµβρύου.
Η χρησιµοποίηση των δοκιµασιών αυτών, σε συνδυασµό µε τη
βελτίωση της νεογνικής παρακολούθησης, βελτίωσε την περιγεννητική
θνησιµότητα και νοσηρότητα.
Η συνεχής καταγραφή των καρδιακών παλµών κατά τη διάρκεια του
τοκετού χρησιµοποιείται περισσότερο από δυο δεκαετίες. Μελέτες
έδειξαν ότι οι θάνατοι από Π.Α. µειώθηκαν κατά 60% µετά την ευρεία
εφαρµογή της µεθόδου. Παράλληλα φαίνεται ότι αυξήθηκε σηµαντικά
και ο αριθµός των καισαρικών τοµών.
Η ανάλυση του εµβρυϊκού αίµατος για την παρακολούθηση της
οξεοβασικής ισορροπίας χρησιµοποιείται ευρέως για πολλά χρόνια.
Μειονεκτήµατα της µεθόδου είναι η εκτίµηση της οξέωσης δεν είναι
συνεχής και υπάρχει επίσης κίνδυνος ψευδών αποτελεσµάτων, λόγω
κυκλοφορικής στάσης στην περιοχή του δέρµατος της κεφαλής του
50