υποξικη – ισχαιμικη εγκεφαλοπαθεια

φαρµάκων που χορηγήθηκαν στη µητέρα πριν τον τοκετό και στην
αναστρέψιµη καταπόνηση από τον τοκετό.
Η βαρύτητα και η διάρκεια των κλινικών ευρηµάτων κατά τη νεογνική
περίοδο συσχετίζονται µε την τελική έκβαση του νεογνού. Εποµένως
νεογνά µε βαριά εγκεφαλοπάθεια διάρκειας άνω των δυο εβδοµάδων
είτε πεθαίνουν, είτε αναπτύσσουν βαριά νευρολογικά επακόλουθα.
Η παρουσία σπασµών ειδικά αν έχουν αρχίσει νωρίς και δεν
ρυθµίζονται εύκολα επιβαρύνει την πρόγνωση.
Όπως αναφέρθηκε η αυξηµένη ενδοκράνια πίεση έχει κακή
προγνωστική σηµασία. Η προγνωστική αξία του
ηλεκτροεγκεφαλογράφηµα, της αξονικής τοµογραφίας και των
υπερήχων διαπιστώθηκε ότι είναι σηµαντική σε πολλές µελέτες.
Αντίθετα, τα προκλητά και οι βιοχηµικοί δείκτες δεν έχουν τόσο µεγάλη
προγνωστική σηµασία.
Πολλά από τα κλινικά σηµεία της ισχαιµικής εγκεφαλοπάθειας δεν
είναι ειδικά και θα πρέπει να αποδίδονται µε προσοχή σε προηγηθέν
ασφυκτικό επεισόδιο. Σε κάθε περίπτωση, η νευρολογική εξέταση
πρέπει να συνδυάζεται µε τα εργαστηριακά ευρήµατα, για να εκτιµάται η
βαρύτητα της εγκεφαλικής βλάβης και συνεπώς η πρόγνωση.
∆ΙΑΓΝΩΣΗ
Παρά την επινόηση τελειοτάτων συσκευών παρακολούθησης του
εµβρύου και την εισαγωγή ενός µεγάλου αριθµού βιοχηµικών δεικτών
για την αξιολόγηση της ασφυξίας δεν υπάρχει απόλυτα αντικειµενικός
δείκτης της ασφυξίας. Υπάρχει στη διάθεση του ένας µεγάλος αριθµός
ενδοµητρίων και εξωµητρίων δεικτών της ασφυξίας. Η µεµονωµένη
αξιολόγηση των δεικτών αυτών οδηγεί πολλές φορές σε υπερεκτίµηση
55