Przemoc w rodzinie wobec osób starszych i niepełnosprawnych

Tabela 1.4.2 Obojętność na przemoc w podziale regionalnym. Wyniki uśrednione
(1-zdecydowanie się nie zgadzam; 6- zdecydowanie się zgadzam)
(1) Lepiej nie wtrącać się, bo moŜna potem samemu mieć kłopoty
(2) Lepiej nie wtrącać się, bo nie wiadomo po czyjej stronie jest racja
(3) Lepiej nie wtrącać się, bo moŜna jeszcze bardziej zaszkodzić takiej osobie
(1) (2) (3) N
DOLNOŚLĄSKIE 3,6 3,5 3,4 70
KUJAWSKO-POMORSKIE 2,9 3,2 3,2 70
LUBELSKIE 3,9 3,9 4,1 60
LUBUSKIE 3,2 3,3 3,5 20
ŁÓDZKIE 3,0 3,2 3,2 85
MAŁOPOLSKIE 3,5 3,7 3,8 80
MAZOWIECKIE 3,5 3,5 3,4 135
OPOLSKIE 3,3 3,6 3,6 30
PODKARPACKIE 3,5 3,5 3,5 50
PODLASKIE 3,9 3,8 4,0 25
POMORSKIE 3,3 3,3 3,3 55
ŚLĄSKIE 2,8 3,1 3,0 115
ŚWIĘTOKRZYSKIE 3,5 3,7 3,7 35
WARMIŃSKO-MAZURSKIE 3,6 3,7 3,4 40
WIELKOPOLSKIE 3,5 3,6 3,5 90
ZACHODNIOPOMORSKIE 3,3 3,4 3,3 40
OGÓŁEM (średnia) 3,4 3,5 3,4 1000
1.5. Reakcje na przemoc. Interwencje i ocena ich skuteczności.
Jak wspomniano powyŜej w centrum zainteresowania projektu badawczego były reakcje na
przemoc. W związku z tym respondentom, którzy uprzednio deklarowali, Ŝe spotkali się ze
stosowaniem przemocy zadano pytanie, czy i jak na nią reagowali. Dano im cztery
moŜliwości odpowiedzi. Interesowało nas, po pierwsze, czy w ogóle w jakiś sposób
interweniowali, czy teŜ nie. Po drugie, pytaliśmy o formę interwencji. Respondentom
przedstawiono następujące moŜliwości:
- nie, nie interweniowałem
- tak, interweniowałem(am) osobiście,
- tak, powiadamiałem(am) o tym innych (np. rodzinę, sąsiadów, znajomych),
- tak, powiadomiłem(am) odpowiednie słuŜby.
Osoby, które deklarowały, Ŝe wybrały ostatnią moŜliwość, pytano kogo powiadomiły:
- policję (np. dzielnicowego, komisariat)
- słuŜbę zdrowia (np. pogotowie)
33