Przemoc w rodzinie wobec osób starszych i niepeÅnosprawnych
Przemoc w rodzinie wobec osób starszych i niepeÅnosprawnych
Przemoc w rodzinie wobec osób starszych i niepeÅnosprawnych
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
W tabeli 3.3 rysują się dwa wyraźnie odmienne wzorce wyników. Po pierwsze, częstość<br />
z jaką respondenci spostrzegają przemoc <strong>wobec</strong> osób <strong>starszych</strong> i niepełnosprawnych<br />
(niezaleŜnie od tego czy dotyczy to otoczenia społecznego czy własnej rodziny) wiąŜe się<br />
jedynie marginalnie, lub w ogóle się nie wiąŜe, z przekonaniami uzasadniającymi obojętność<br />
na przemoc (współczynniki korelacji w przedziale od 0,01 do 0,11). Po drugie, częstość<br />
spostrzeganej przemocy wyraźnie współwystępuje z jej usprawiedliwianiem – w<br />
szczególności dotyczy to następujących współczynników skorelowania: (1) pomiędzy<br />
przemocą <strong>wobec</strong> niepełnosprawnych obserwowaną w środowisku rodzinnym i<br />
usprawiedliwianiem aktów przemocy <strong>wobec</strong> niepełnosprawnych (r=0,27); (2) pomiędzy<br />
przemocą <strong>wobec</strong> osób <strong>starszych</strong> obserwowaną w środowisku rodzinnym i<br />
usprawiedliwianiem aktów przemocy <strong>wobec</strong> osób <strong>starszych</strong> (r=0,30); oraz (3) pomiędzy<br />
przemocą <strong>wobec</strong> osób <strong>starszych</strong> obserwowaną w środowisku rodzinnym i<br />
usprawiedliwianiem aktów przemocy <strong>wobec</strong> osób niepełnosprawnych (r=0,29).<br />
Podsumowanie:<br />
1. Ludzie, którzy relacjonują częste kontakty z przemocą <strong>wobec</strong> osób <strong>starszych</strong><br />
(bezpośrednie lub pośrednie), na ogół równieŜ relacjonują częsty kontakt z przypadkami<br />
przemocy <strong>wobec</strong> niepełnosprawnych. Efekt ten jest bardzo silny w odniesieniu do<br />
otoczenia społecznego respondenta i wyraźnie słabszy, choć wciąŜ bardzo wyrazisty, w<br />
odniesieniu do środowiska rodzinnego.<br />
2. Usprawiedliwianie przemocy i obojętność <strong>wobec</strong> niej, to zjawiska o charakterze mało<br />
specyficznym. Zarówno ci, którzy usprawiedliwiają przemoc, jak i ci którzy są <strong>wobec</strong><br />
niej obojętni, mają skłonność do wyraŜania takich opinii niezaleŜnie od tego, kto jest<br />
obiektem przemocy (w tym przypadku osoby starsze i niepełnosprawni).<br />
3. Ludzie, którzy usprawiedliwiają akty przemocy <strong>wobec</strong> osób <strong>starszych</strong> i<br />
niepełnosprawnych, dostrzegają okoliczności, w których zachowania takie mogą być<br />
akceptowane. Taka postawa nie oznacza jednak automatycznie obojętności na przemoc.<br />
Usprawiedliwianie i obojętność to dwa wymiary niemal niezaleŜne względem siebie, co<br />
pozwala przypuszczać, Ŝe posiadają odmienne uwarunkowania.<br />
71
Change language