Przemoc w rodzinie wobec osób starszych i niepełnosprawnych

Okazało się, Ŝe 78,5 proc. respondentów, którzy spotkali się z przemocą wobec osób
niepełnosprawnych poza własną rodziną nie podejmowało Ŝadnej interwencji. Spośród tych,
którzy interweniowali większość interweniowała osobiście. Jedynie czterech respondentów
(0,8 proc.) powiadomiło odpowiednie słuŜby.
Mimo, Ŝe tak małe liczebności stawiają pod znakiem zapytania prawomocność ogólnych
wniosków, przedstawiamy dalsze zestawienia wyników dotyczące interwencji u
odpowiednich słuŜb.
Tabela 2.5.1. Interwencja instytucjonalna i ocena jej skuteczności
Ocena skuteczności interwencji
Kogo
powiadomił(a)? (1) (2) (3) (4)
POLICJA 3 1 2 - -
SŁUśBA ZDROWIA - - - - -
OŚRODEK POMOCY
SPOŁECZNEJ 1 - - 1 -
POWIATOWE CENTRUM
POMOCY RODZINIE - - - - -
INNE - - - - -
Liczebność ogółem 4 1 2 1 -
(1) była(y) bezskuteczna(e), praktycznie nie odniosła(y) poŜądanego skutku
(2) odpowiednie słuŜby zareagowały, ale praktycznie nic się nie zmieniło
(3) odpowiednie słuŜby podjęły odpowiednie działania i połoŜyły kres przemocy
(4) spotkałem(am) się z wrogością ze strony sprawców lub ich bliskich
Nikt z respondentów nie zwrócił się do słuŜby zdrowia, ani do powiatowego centrum
pomocy rodzinie. Nie wskazano takŜe innych słuŜb i instytucji. W jednym przypadku wysoko
zostały ocenione interwencje ośrodka pomocy społecznej W dwóch przypadkach interwencje
policji zostały ocenione jako raczej nieskuteczne, a w jednym jako zupełnie bezskuteczne.
b) w rodzinie
Stwierdziliśmy, Ŝe 80,9% (N=809) respondentów nigdy nie spotkało się z przemocą wobec
osób niepełnosprawnych we własnej rodzinie, a 19,1% (N=191) przynajmniej raz
zadeklarowało, Ŝe się z nią spotkało. PoniŜsze analizy zostały oparte na deklaracjach 191
respondentów. Odpowiedzi na pytanie o reakcje na przemoc przedstawiono na rysunku 2.5.2.
64