Pokaż treÅÄ!
Pokaż treÅÄ!
Pokaż treÅÄ!
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
26<br />
Biologiczne metody oceny skażenia środowiska<br />
Niezwykle ważnym elementem umożliwiającym uzyskanie wiarygodnych wyników<br />
jest zachowanie naturalnego sposobu wnikania związków toksycznych do organizmu,<br />
tj. drogą pokarmową, oddechową lub dermalną. W doświadczeniach toksykologicznych<br />
natomiast, zwłaszcza na zwierzętach wyższych, najczęściej stosowanym<br />
sposobem wprowadzania substancji toksycznych jest iniekcja (wstrzyknięcie).<br />
Obecnie, w toksykologii zwraca się szczególną uwagę na bardziej czułe metody<br />
oceny skutków oddziaływania substancji szkodliwych na poziomie fizjologicznym,<br />
komórkowym, subkomórkowym i molekularnym organizmów przez tzw. biomarkery.<br />
Jednocześnie mogą one być podstawą do wyboru wskaźników narażenia wykorzystywanych<br />
w biomonitoringu. Odpowiedź narażonego organizmu (efekt oddziaływania<br />
substancji szkodliwej) jest rezultatem zintegrowanego działania zarówno związków<br />
chemicznych, jak i wielkości fizycznych, takich jak pH, rozpuszczalność, czas<br />
ekspozycji oraz oddziaływań typu antagonizm i synergizm. Dlatego do zalet testów<br />
toksykologicznych należą możliwości:<br />
• badania wpływu mieszanin na organizmy roślinne i zwierzęce,<br />
• prowadzenia badań w warunkach ekspozycji ostrej lub chronicznej,<br />
• monitorowania skażenia środowiska i kontrola efektywności procesów oczyszczania<br />
środowiska z zanieczyszczeń,<br />
• wykrywania organizmów najbardziej wrażliwych, dla których narażenie stwarza<br />
największe ryzyko i dzięki temu mogą być wykorzystane w biomonitoringu jako gatunki<br />
wskaźnikowe,<br />
• zastosowania w badaniach próbek gleb, wód oraz powietrza.<br />
Istnieje wiele testów znajdujących zastosowanie w kontroli stopnia zatrucia środowiska<br />
(Klein i in., 1997). Na podstawie testów toksykologicznych dokonuje się oceny<br />
zagrożenia badanych populacji w zakresie śmiertelności, wzrostu, reprodukcji<br />
i zaburzeń czynności fizjologicznych. Dobór metod bioindykacyjnych i rodzaju organizmu<br />
jest związany ściśle z charakterem danego środowiska (Peterson i in., 1992;<br />
Greene, 1991) (rys. 6).<br />
Rys. 6. Schemat doboru metod i przykładowych organizmów testowych w badaniach toksyczności<br />
zanieczyszczeń środowiska (Greene, 1991, rysunek zmodyfikowany)