Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej
Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej
Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Pułkownik dyplomowany<br />
Stanisław Szulczyński<br />
(1915–2013)<br />
O<br />
dszedł na wieczny dyżur redakcyjny<br />
24 stycznia 2013 roku<br />
płk dypl. w st. spocz. Stanisław<br />
Szulczyński – dziennikarz wojskowy,<br />
założyciel i pierwszy redaktor naczelny<br />
„Przeglądu Wojsk Lądowych”.<br />
Urodził się 1 sierpnia 1915 roku w Warszawie.<br />
Po zdaniu matury pracował jako urzędnik.<br />
Podczas kampanii wrześniowej 1939<br />
roku znalazł się na terenie wschodniej Polski.<br />
Nie dane mu było wyjechać<br />
z Armią do Iranu, pozostał<br />
w ZSRR. 30 maja 1943 roku<br />
zgłosił się do formującej się<br />
1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza<br />
Kościuszki. Walczył na<br />
Przyczółku Warecko-Magnuszewskim<br />
oraz w rejonie Pragi.<br />
Brał udział m.in. w przełamaniu<br />
pozycji ryglowej Wału Pomorskiego<br />
pod Nadarzycami<br />
oraz w walkach pod Czaplinkiem<br />
i o Kołobrzeg. Po zakończeniu działań<br />
wojennych 16 maja 1945 roku został dowódcą<br />
samodzielnego batalionu szkolnego 3 Dywizji<br />
Piechoty. Następnie objął dowodzenie 9 Pułkiem<br />
Piechoty w Kraśniku. Przeniesiony do<br />
Akademii Sztabu Generalnego, był starszym<br />
wykładowcą taktyki ogólnej. W latach 1951–<br />
–1952 pełnił funkcję szefa Wydziału Operacyjno-Wyszkoleniowego<br />
w Sztabie 11 Dywizji<br />
Zmechanizowanej w Żaganiu, a potem szefa<br />
Wydziału Doskonalenia Taktyczno-Operacyjnego<br />
w Sztabie Okręgu Wojskowego nr V<br />
w Krakowie. 28 grudnia 1951 roku został<br />
awansowany do stopnia pułkownika.<br />
W 1952 roku powrócił do Akademii Sztabu<br />
Generalnego, gdzie był starszym wykładowcą,<br />
starszym kierownikiem taktycznym oraz<br />
zastępcą szefa Katedry Taktyki Ogólnej<br />
i Służby Sztabów. Następnie objął funkcję<br />
szefa Wydziału Studiów oraz szefa Oddziału<br />
Naukowo-Badawczego. W marcu 1958 roku<br />
został przeniesiony na stanowisko oficera do<br />
prac operacyjnych i taktyki ogólnej w Biurze<br />
Studiów Sztabu Generalnego WP.<br />
Przez wiele lat pełnił służbę jako dziennikarz<br />
w redakcjach wojskowych. Był zastępcą<br />
redaktora i redaktorem „Myśli Wojskowej”<br />
(1950–1951) oraz redaktorem naczelnym<br />
„Przeglądu Wojsk Lądowych”<br />
(1959–1965) i „Kalendarza Wojskowego”<br />
(1960–1965).<br />
W 1967 roku odszedł do rezerwy,<br />
po czym wyjechał za granicę.<br />
Został pracownikiem naukowym<br />
Instytutu Historycznego<br />
Uniwersytetu w Lund w Szwecji.<br />
Był autorem takich wydawnictw,<br />
jak m.in.: Historia 7 Kołobrzeskiego<br />
Pułku Piechoty<br />
(1955), Bitwa pod Lenino. Studium<br />
wojskowo-historyczne (1958), Artyleria<br />
1 Armii Wojska Polskiego (współautor Albert<br />
Speiser, 1966) oraz ponad 200 artykułów<br />
fachowowojskowych.<br />
Wielokrotnie był wyróżniany, m.in. Orderem<br />
Krzyża Grunwaldu III klasy, Krzyżem<br />
Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,<br />
Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti<br />
Militari, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem<br />
Walecznych, Złotym Medalem Zasłużony na<br />
Polu Chwały oraz radzieckim Orderem Czerwonej<br />
Gwiazdy. Jego sylwetka znalazła się na<br />
kartach Leksykonu polskiego dziennikarstwa.<br />
15 lutego 2013 roku został pochowany na<br />
cmentarzu Wojskowym na Powązkach<br />
w Warszawie.<br />
Odszedł, pozostawiając, spowitą w bólu<br />
rodzinę.<br />
Cześć Jego pamięci!
Change language