Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej
Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej
Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
NR 2/2013<br />
szkolenie<br />
i bezpośrednich przeciwnika oraz rejonów dozorowania<br />
jego zapór inżynieryjnych. Działalność<br />
ogniowa jest realizowana przez pododdziały<br />
artylerii w ramach OPA (ogniowego<br />
przygotowania ataku). Obejmuje także prowadzenie<br />
ognia na wprost przez pododdział będący<br />
w styczności z przeciwnikiem. Elementy torujące<br />
i ubezpieczające przemieszczają się na<br />
kierunki wykonania przejść. Manewr ten jest<br />
osłaniany dymami w celu oślepienia przeciwnika<br />
w jego punktach oporu. Podczas planowania<br />
natarcia istotną rolę odgrywają linie fazowe,<br />
które służą jako podstawowe elementy dowodzenia<br />
i koordynacji – rozgraniczenia pasów<br />
i kierunków ognia pododdziału wspierającego<br />
oraz przemieszczania się w głąb ugrupowania<br />
bojowego przeciwnika pozostałych elementów<br />
nacierającego pododdziału (rys.1);<br />
– drugi – to działanie ubezpieczeń pododdziału<br />
wojsk inżynieryjnych (grup torujących) przez<br />
elementy ogólnowojskowe przed pasem (rejonem)<br />
zapór inżynieryjnych (rys. 2). Po zorganizowaniu<br />
ubezpieczeń (pluton czołgów), przy<br />
ciągłym oddziaływaniu ogniowym pododdziału<br />
będącego w styczności oraz artylerii, grupy<br />
torujące rozpoczynają wykonywanie przejść<br />
w zaporach. Zazwyczaj wykorzystują do tego<br />
celu ładunki wydłużone (ŁWD). Przejścia należy<br />
sprawdzić oraz oznakować. Elementy<br />
ubezpieczające pokonują przez nie zapory inżynieryjne<br />
i przystępują do ubezpieczenia elementu<br />
torującego z drugiej strony, będąc w gotowości<br />
do jego osłony oraz podchodzących<br />
do przejść pododdziałów pierwszego rzutu<br />
(rys. 3). Czas między wykonaniem przejść<br />
oraz pokonaniem ich przez wozy bojowe pododdziałów<br />
pierwszego rzutu powinien być jak<br />
najkrótszy;<br />
– trzeci, w którym po pokonaniu zapór inżynieryjnych<br />
przez pododdziały pierwszego rzutu<br />
rozpoczyna się zasadniczy etap, czyli atak na<br />
obiekty przeciwnika. Na rysunku 4 przedstawiono<br />
wariant działania polegający na tym, że<br />
dwie pierwszorzutowe kompanie czołgów<br />
(kcz) B i C uderzają jednocześnie na obiekty<br />
ataku, odwodowa zaś kompania zmechanizowana<br />
D przemieszcza się za kcz C w celu<br />
przejęcia jej zadania. Pododdział będący<br />
w bezpośredniej styczności – kompania czołgów<br />
A prowadzi w tym czasie ogień do obiektu<br />
C, uniemożliwiając przeciwnikowi manewr<br />
sił w kierunku obiektu B. Pododdziały wspierające<br />
stawiają zasłonę dymną w rejonie<br />
obiektu B. Po opanowaniu obiektów A i B<br />
przez kompanie czołgów B i C do walki wchodzi<br />
przez ugrupowanie kompanii B kompania<br />
D, która uderza ze skrzydła na obiekt C.<br />
Z chwilą wejścia do walki kompanii D kompania<br />
A wstrzymuje ogień, ześrodkowuje się<br />
w rejonie opanowanego obiektu i przechodzi<br />
do odwodu batalionu.<br />
Przedstawione przedsięwzięcia można zobrazować<br />
czasowo za pomocą przykładowego harmonogramu<br />
realizacji zadań (tab.).<br />
Ważne przedsięwzięcie<br />
Przedstawiony sposób działania jest rezultatem<br />
podjętej decyzji, z której wynikają zadania dla<br />
określonych elementów ugrupowania bojowego.<br />
Po ich postawieniu dowódca batalionu przechodzi<br />
do czwartej fazy procesu dowodzenia, czyli kontroli,<br />
w czasie której powinien zsynchronizować<br />
działanie poszczególnych elementów, sprawdzając<br />
jednocześnie właściwe zrozumienie zadań, jak<br />
też sposób ich wykonania przez poszczególnych<br />
dowódców. Synchronizację działań prowadzi się<br />
na podstawie opracowanego planu, w którym na<br />
osi czasu przedstawia się czynności realizowane<br />
przez poszczególne elementy ugrupowania bojowego<br />
oraz ustalone sygnały, pozwalające dowódcy<br />
kierować walką (tab.).<br />
Podczas synchronizacji działań trzeba bezwzględnie<br />
ustalić 5 :<br />
– w odniesieniu do wsparcia ogniowego: kto je<br />
prowadzi, za pomocą jakich środków ogniowych<br />
i jakiego rodzaju amunicji oraz jakie cele<br />
będą rażone i gdzie się znajdują;<br />
– w części dotyczącej zadymiania: kto wykonuje<br />
zadymianie i na jak długo, z użyciem jakich<br />
środków, kto będzie osłaniany, przed kim<br />
i w jakim miejscu, jaki jest czas zadymiania,<br />
5 Setting the Conditions for the Breach. CALL, 01-19. www.<br />
globalsecurity.org/.<br />
26<br />
przegląd wojsk lądowych