06.04.2015 Views

Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej

Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej

Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

NR 2/2013<br />

szkolenie<br />

i bezpośrednich przeciwnika oraz rejonów dozorowania<br />

jego zapór inżynieryjnych. Działalność<br />

ogniowa jest realizowana przez pododdziały<br />

artylerii w ramach OPA (ogniowego<br />

przygotowania ataku). Obejmuje także prowadzenie<br />

ognia na wprost przez pododdział będący<br />

w styczności z przeciwnikiem. Elementy torujące<br />

i ubezpieczające przemieszczają się na<br />

kierunki wykonania przejść. Manewr ten jest<br />

osłaniany dymami w celu oślepienia przeciwnika<br />

w jego punktach oporu. Podczas planowania<br />

natarcia istotną rolę odgrywają linie fazowe,<br />

które służą jako podstawowe elementy dowodzenia<br />

i koordynacji – rozgraniczenia pasów<br />

i kierunków ognia pododdziału wspierającego<br />

oraz przemieszczania się w głąb ugrupowania<br />

bojowego przeciwnika pozostałych elementów<br />

nacierającego pododdziału (rys.1);<br />

– drugi – to działanie ubezpieczeń pododdziału<br />

wojsk inżynieryjnych (grup torujących) przez<br />

elementy ogólnowojskowe przed pasem (rejonem)<br />

zapór inżynieryjnych (rys. 2). Po zorganizowaniu<br />

ubezpieczeń (pluton czołgów), przy<br />

ciągłym oddziaływaniu ogniowym pododdziału<br />

będącego w styczności oraz artylerii, grupy<br />

torujące rozpoczynają wykonywanie przejść<br />

w zaporach. Zazwyczaj wykorzystują do tego<br />

celu ładunki wydłużone (ŁWD). Przejścia należy<br />

sprawdzić oraz oznakować. Elementy<br />

ubezpieczające pokonują przez nie zapory inżynieryjne<br />

i przystępują do ubezpieczenia elementu<br />

torującego z drugiej strony, będąc w gotowości<br />

do jego osłony oraz podchodzących<br />

do przejść pododdziałów pierwszego rzutu<br />

(rys. 3). Czas między wykonaniem przejść<br />

oraz pokonaniem ich przez wozy bojowe pododdziałów<br />

pierwszego rzutu powinien być jak<br />

najkrótszy;<br />

– trzeci, w którym po pokonaniu zapór inżynieryjnych<br />

przez pododdziały pierwszego rzutu<br />

rozpoczyna się zasadniczy etap, czyli atak na<br />

obiekty przeciwnika. Na rysunku 4 przedstawiono<br />

wariant działania polegający na tym, że<br />

dwie pierwszorzutowe kompanie czołgów<br />

(kcz) B i C uderzają jednocześnie na obiekty<br />

ataku, odwodowa zaś kompania zmechanizowana<br />

D przemieszcza się za kcz C w celu<br />

przejęcia jej zadania. Pododdział będący<br />

w bezpośredniej styczności – kompania czołgów<br />

A prowadzi w tym czasie ogień do obiektu<br />

C, uniemożliwiając przeciwnikowi manewr<br />

sił w kierunku obiektu B. Pododdziały wspierające<br />

stawiają zasłonę dymną w rejonie<br />

obiektu B. Po opanowaniu obiektów A i B<br />

przez kompanie czołgów B i C do walki wchodzi<br />

przez ugrupowanie kompanii B kompania<br />

D, która uderza ze skrzydła na obiekt C.<br />

Z chwilą wejścia do walki kompanii D kompania<br />

A wstrzymuje ogień, ześrodkowuje się<br />

w rejonie opanowanego obiektu i przechodzi<br />

do odwodu batalionu.<br />

Przedstawione przedsięwzięcia można zobrazować<br />

czasowo za pomocą przykładowego harmonogramu<br />

realizacji zadań (tab.).<br />

Ważne przedsięwzięcie<br />

Przedstawiony sposób działania jest rezultatem<br />

podjętej decyzji, z której wynikają zadania dla<br />

określonych elementów ugrupowania bojowego.<br />

Po ich postawieniu dowódca batalionu przechodzi<br />

do czwartej fazy procesu dowodzenia, czyli kontroli,<br />

w czasie której powinien zsynchronizować<br />

działanie poszczególnych elementów, sprawdzając<br />

jednocześnie właściwe zrozumienie zadań, jak<br />

też sposób ich wykonania przez poszczególnych<br />

dowódców. Synchronizację działań prowadzi się<br />

na podstawie opracowanego planu, w którym na<br />

osi czasu przedstawia się czynności realizowane<br />

przez poszczególne elementy ugrupowania bojowego<br />

oraz ustalone sygnały, pozwalające dowódcy<br />

kierować walką (tab.).<br />

Podczas synchronizacji działań trzeba bezwzględnie<br />

ustalić 5 :<br />

– w odniesieniu do wsparcia ogniowego: kto je<br />

prowadzi, za pomocą jakich środków ogniowych<br />

i jakiego rodzaju amunicji oraz jakie cele<br />

będą rażone i gdzie się znajdują;<br />

– w części dotyczącej zadymiania: kto wykonuje<br />

zadymianie i na jak długo, z użyciem jakich<br />

środków, kto będzie osłaniany, przed kim<br />

i w jakim miejscu, jaki jest czas zadymiania,<br />

5 Setting the Conditions for the Breach. CALL, 01-19. www.<br />

globalsecurity.org/.<br />

26<br />

przegląd wojsk lądowych

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!