Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej

trendy
Z
adania związane z przygotowaniem
oddziałów i pododdziałów Wojsk
Lądowych do udziału w operacjach
poza granicami kraju są skomplikowane,
a ich wykonanie pochłania wiele czasu.
By zamknąć cały ich cykl, potrzeba dwóch lat.
Obejmuje on bowiem trzy okresy:
– przygotowania do udziału w operacji – 12 miesięcy;
– udziału w niej – 6 miesięcy;
– odtworzenia zdolności bojowej po zakończeniu
udziału w operacji – 6 miesięcy.
Przed wyjazdem
W przypadku gdy pododdział jest planowany
do składu kolejnej zmiany PKW, powinien obowiązkowo
(przed rozpoczęciem szykowania się
do wyjazdu) zrealizować I okres szkolenia programowego
w ramach prowadzenia działań
zgodnie z artykułem V traktatu waszyngtońskiego.
Okres ten trwa 12 miesięcy i składa się
z dwóch faz:
– doskonalenia indywidualnego żołnierza oraz
szkolenia zespołowego;
– zgrywania drużyny i plutonu.
Pododdział powinien także opanować najważniejszą
tematykę obowiązującą na szczeblu kompanii,
zapewniającą zgranie całości pododdziału
oraz sprawdzenie funkcjonowania systemu dowodzenia
na tym szczeblu. Równocześnie należy
gromadzić i analizować doświadczenia z obszaru
prowadzonej operacji oraz zrealizować
szkolenie wstępne na temat:
– międzynarodowego prawa konfliktów zbrojnych
i prawa humanitarnego;
– zasad użycia siły (ROE – Rules of Engagement)
w przewidywanym obszarze wykonywania
zadań;
– aspektów kulturowych, religijnych i geopolitycznych
obszaru operacji.
Właściwe zrealizowanie rocznego szkolenia
z prowadzenia działań militarnych (szczebla żołnierz
– drużyna – pluton) oraz wspomnianego
szkolenia wstępnego powinno być fundamentem
do rozpoczęcia przygotowań do udziału w operacji
poza granicami kraju. Powinny one trwać
12 miesięcy, podzielonych na następujące fazy:
– pierwsza: planowanie trwające 2,5–3 miesiące;
– drugie: przygotowanie i formowanie obejmujące
2 miesiące;
– trzecia: szkolenie prowadzone przez 6 miesięcy;
– czwarta: przygotowanie do rotacji nieprzekraczające
1–1,5 miesiąca.
Pierwsza z nich, czyli planowanie, obejmuje:
– opracowanie dokumentacji organizacyjno-rozkazodawczej
oraz etatu PKW;
– wyznaczenie dowódców poszczególnych komponentów;
– określenie kwalifikacji wymaganych na
wszystkich stanowiskach etatowych w kontyngencie;
– przeprowadzenie obowiązkowych badań lekarskich;
– wyrobienie poświadczeń bezpieczeństwa dla
żołnierzy wyjeżdżających poza granice kraju.
Kolejna faza – przygotowanie i formowanie
PKW – polega na przeprowadzeniu rekonesansu
obszaru operacji oraz kursu instruktorsko-
-metodycznego dla dowódców komponentów
PKW, a także specjalistycznego kursu dla żołnierzy,
realizowanego w kraju i w ośrodkach
NATO. Ponadto obejmuje opracowanie dokumentacji
szkoleniowej oraz wyposażenie żołnierzy
w uzbrojenie i sprzęt wojskowy, w tym
w wyposażenie indywidualne (zgodnie z tabelą
należności). Na jej zakończenie jest organizowany
apel ewidencyjny.
W trakcie trzeciej fazy – szkolenia należy zrealizować
następujące przedsięwzięcia:
– zgrywanie w ramach drużyny i plutonu;
– rekonesans rejonów wykonywania zadań;
– zgrywanie zespołów bojowych;
– szkolenie indywidualne i zespołowe w ośrodkach
szkoleniowych NATO;
– zgrywanie PKW w ramach ćwiczenia taktycznego
z wojskami;
– certyfikacja PKW.
Ostatnia faza – przygotowanie do rotacji obejmuje:
wykorzystanie urlopów, indywidualne
przygotowanie się do udziału w operacji, przemieszczenie
z miejsca stałej dyslokacji do portu
(na lotnisko) oraz przekazanie dowodzenia.
przegląd wojsk lądowych 7