Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej

NR 2/2013
szkolenie / artykuł dyskusyjny
wnątrz czołgu, bez zagrożenia załogi substancjami
toksycznymi i rozszczelnieniem czołgu.
Możliwości bojowe
W procesie dowodzenia niezbędna jest wiedza
dotycząca sił własnych i przeciwnika.
W tym celu każdy dowódca wykonuje określone
obliczenia „czynników materialnych”, na
które składają się:
– potencjał bojowy,
– możliwości ogniowe,
– możliwości manewrowe.
W cyklu decyzyjnym procesu dowodzenia
dowódca batalionu czołgów wykorzystuje te
czynniki jako podstawę do utworzenia określonego
ugrupowania bojowego, które zapewni
uzyskanie przewagi nad przeciwnikiem oraz
wykonanie otrzymanego zadania. Wspomniane
obliczenia wykonuje szef sekcji S-3 batalionu.
W ramach oceny wojsk własnych oraz
przygotowania wariantów działania zestawia je
z oceną przeciwnika, którą opracowuje szef
sekcji S-2. Stanowi to podstawę do określenia
stosunku sił.
Potencjał bojowy jest liczbą niemianowaną,
która jest sumą iloczy nów liczby posiadanych
środków walki i ich współczynników jakościowych.
Słu ży głównie do obliczania jakościowo-
-ilościowego stosunku sił, jaki uzyska pododdział
w konfrontacji z określonym zgrupowaniem
wojsk przeciwnika 3 .
Podczas określania potencjału bojowego
uwzględnia się:
– zasięg i skuteczność ognia;
– szybkostrzelność;
– ruchliwość;
– niezawodność;
– odporność na oddziaływanie przeciwnika 4 .
Według płk. prof. dr. hab. J. Wołejszy, potencjał
bojowy jest uniwersalną miarą jakościowo-
-ilościową, która z pewnym uproszczeniem pozwala
na porównanie róż nych środków walki.
W celu uzyskania porównywalnych wartości poszczególnych
rodzajów uzbrojenia przyjmuje się
miarę standardową w postaci kalkulacyjnej jednostki
uzbrojenia, która odpowiada możliwościom
czołgu T-55 (wartość 1,0) 5 . Dostępne tabele
kalkulacyjne nie są precyzyjne i nie określają wartości
dla czołgów Leopard serii 2 6 (tab. 1).
Potencjał bojowy oblicza się za pomocą wzoru:
P B = N x W
gdzie:
P B – potencjał bojowy
N – ilość sprzętu danego rodzaju
W – współczynnik (danego środka).
Przykład:
P B (kcz Leopard 2) =14 x 2,30* = 32,2
P B (bcz Leopard 2) = 58 x 2,30* = 133,4
P B (kcz T-72M Rosja, wz. 09) = 13 x 2,15*
= 27,95
P B (bcz T-72M, Rosja, wz. 09) = 40 x 2,15*
= 100.
W mojej ocenie, wartość współczynnika dla
Leoparda 2A4 powinna wynosić 2,5 ze względu
na klasę zbliżoną do czołgu M1 Abrams i Challenger.
Potencjał bojowy po zastosowaniu tej wartości
przedstawiałby się następująco:
P B (kcz Leopard 2A4) = 14 x 2,5**= 35
P B (bcz Leopard 2A4) = 58 x 2,5**= 145.
* Dane na podstawie Podstawowe kalkulacje
operacyjno-taktyczne. Wyd. MON 1988.
** Dane zaproponowane przez autora.
Wartość bojowa jest pochodną potencjału bojowego
i stanowi dokładniejszą metodę obliczeń.
Przyjmuje się w niej wypadkową wszystkich
cech badanego sprzętu, czyli parametrów
taktyczno-technicznych, niezawodności, trwałości,
rozwiązań technologicznych oraz zdolności
do wyko nywania zadań bojowych niezależnie
od warunków terenowych i atmos ferycznych
(tab. 2) 7 .
3 J. Wołejszo: Sposoby obliczania potencjału bojowego pododdziału,
oddziału i związku taktycznego. AON, Warszawa
2000, s. 12.
4 W. Kawka: Możliwości oddziału w obronie i związek w zakresie
odparcia ataku przeciwnika. AON, Warszawa 1997,
s. 3.
5 W. Kaczmarek: Brygada zmechanizowana (pancerna)
w obronie i natarciu. Warszawa 1995, s. 11.
6 Podstawowe kalkulacje operacyjno-taktyczne. Wyd. MON
1988.
7 J. Wołejszo: Sposoby obliczania..., op.cit., s. 13.
32
przegląd wojsk lądowych