"33" τριαντατρία - eBooks4Greeks.gr

Microstory | Σμαραγδή Μητροπούλου
Μακάρι να…
Όνειρα…
Όταν οι αμυγδαλιές ανθίσουν…
Αχ και να μπορούσε να την έβλεπε, να την ένιωθε, έστω και για μια
στιγμή μονάχα!
΄Αφησέ την! Δεν μπορεί αυτή η αγάπη να καρποφορήσει! Δεν μπορεί…δεν
μπορεί! Αδύναμος και καρφωμένος, θα προσπαθείς μετά να μαζέψεις
τα κομμάτια σου….
Πόσο ήθελε να πνίξει αυτή τη φωνή!!!
Οι μέρες περνούσαν κι αυτό το τραγούδι είχε κολλήσει για τα καλά
στο μυαλό του. Τραγούδι, γιατί, όταν άκουγε μουσική στο παλιό του
πικάπ – μιας και δε θέλησε ποτέ να αποχωριστεί τους δίσκους βινυλίουτην
έντυνε με τους στίχους της Γαλανής του.
Τους είχε διαβάσει τόσες φορές που τους είχε μάθει απέξω. Και το
χαρτί, εκτός από τις δαχτυλιές, είχε και σημάδια από φιλιά και δάκρυα.
Κόντευε να βγει ο χειμώνας. Σε λίγο θα ερχόταν η άνοιξη.
Και λοιπόν;
Νύχτα και μέρα, μέρα και νύχτα θα βρισκόταν εκεί, μόνος. Μοναδική
διέξοδος τα γράμματά της, οι φωτογραφίες της….ως πότε άραγε;
Η νύχτα είχε μεσιάνει, όμως αυτός παρέμενε άγρυπνος και σκεφτόταν…
Πώς να φυλακίσεις στις χούφτες σου το απέραντο γαλάζιο;
Ένα παράξενο θρόισμα τον έκανε να τιναχτεί ελαφρά…ένα άγγιγμα…
΄Αναψε το πορτατίφ δίπλα του.
Και τότε είδε! Είδε το απέραντο γαλάζιο του ουρανού κλεισμένο σ’
ένα ζευγάρι μάτια και σ’ ένα χαμόγελο.
Η Γαλανή του!
3 | Ό τ α ν οι α μ υ γ δ α λ ι έ ς α ν θ ί σ ο υ ν