"33" τριαντατρία - eBooks4Greeks.gr

Μicrostory | Χρήστος Αρμάντο Γκέζος
από πάνω του την μαρμαρόσκονη που σκεπάζει το δέρμα του και θα φανερώσει
τη φάρσα. Μαλακίες...
Μίλησα με τη γυναίκα που μας είχε ειδοποιήσει. Μια γριούλα γύρω στα
εξήντα πέντε που έμενε στο διπλανό διαμέρισμα. Η φουκαριάρα έτρεμε
πατόκορφα και δεν τολμούσε να περάσει το κατώφλι. Με τα χέρια σφιγμένα
στο στήθος, απάντησε όπως όπως στις ερωτήσεις μου από τον διάδρομο.
«Τον είχα δει να μπαίνει μέσα πέντε λεπτά πριν. Εννοώ, πέντε λεπτά
πριν του χτυπήσω για τα κοινόχρηστα. Αλλά δεν... Και συνήθως είχε τέρμα
τη μουσική, αλλά τώρα δεν άκουγα κιχ. Οπότε, κάλεσα την αστυνομία.
Καλά δεν έκανα, παλληκάρι μου;»
Τι μπορούσα να της πω; Έγνεψα καταφατικά, αυτό μόνο κατάφερα.
«Δεν περίμενα η μαύρη να... Ήταν τόσο καλό παιδί, ποιος θα το έλεγε;»
Ποιος θα το έλεγε; Πάω στοίχημα ότι θα άκουγα αυτήν τη γαμωφράση, ακόμα
κι αν πιάναμε Κολομβιανό για κοκαΐνη.
Η γιαγιά δεν μπορούσε να βοηθήσει και πολύ. Ηταν φοιτητής, δεν τον
έβλεπαν συχνά, δεν μιλούσαν ιδιαίτερα, ωστόσο φυσικά και ήξεραν πως
ήταν «καλό παιδί». Το όνομά του μεταφέρθηκε στο τηλεφωνικό κέντρο και
σε κάποιον κακομοίρη που θα έπρεπε να βρει τρόπο να το πει στους γονείς
του στην επαρχία. Εκείνη την ώρα ήρθε ευτυχώς ο Σ., για να κουβαλήσει
κι αυτός λίγο από το βάρος αλλά και να φέρει τις πρώτες πληροφορίες.
Τη γιαγιά την διώξαμε όσο πιο ευγενικά μπορούσαμε.
«Αυτοκτονία, ε;» μου είπε κι έκατσε σε σε μια σκονισμένη καρέκλα.
«Το πιθανότερο. Ούτε δεύτερα αποτυπώματα, ούτε ενδείξεις πάλης πουθενά.
Το σκαμνάκι το έσπρωξε με τούτην εδώ τη ραδιοφωνική κεραία».
Έπιασα με τα ακροδάχτυλα του δεξιού χεριού το πειστήριο. Το έσφιξα.
Ήταν τόσο ψυχρό, ακόμα και μέσα στην γαντοφορεμένη μου χούφτα, όσο
ψυχρό είχε βοηθήσει να γίνει το κουφάρι του νεαρού.
«Αν στρίψεις τους βολβούς των ματιών του προς τα κάτω, θα ανακαλύψεις
ένα υπέροχο πράσινο χρώμα» συνέχισα καθώς τον παρατηρούσαμε.
2 | Α υ τ ο χ ε ι ρ ό γ ρ α φ ο