"33" τριαντατρία - eBooks4Greeks.gr

Microstory | Ναταλία Ηλία
χέρι. Πριν δέκα χρόνια ήταν τρυφερό, τώρα είναι μπούρδα, μπούρδα,
μπούρδα....Στο διάολο!", είπε και με μια αστραπιαία, αλλά προμελετημένη
από καιρό, όπως φάνηκε, κίνηση, άνοιξε την μπαλκονόπορτα κι αράδιασε
κάτω όλους τους δίσκους που τους μάζευε μπροστά της όσην ώρα πολυλογούσε,
δίχως εγώ, το χαζό αρσενικό, να 'χω καταλάβει τίποτα, αφού με
είχε συνεπάρει το κατά τα άλλα εύγλωττο λογύδριό της. Μπλόκαρα. Δεν
είπα τίποτα. Δεν έβγαλα ούτε άχνα παρά έκλεισα την πόρτα πίσω μου και
κατέβηκα στον βρεγμένο δρόμο κάτω από μία ακόμη διαβολεμένη βροχή για
να μαζέψω το βίτσιο μου, όπως το είχε ονομάσει. Εκείνο το βράδυ κοιμήθηκα
στο αυτοκίνητο, τρέμοντας απ' το κρύο και την πίκρα. Ένα μήνα μετά
νοίκιασα σπίτι στο Παγκράτι κι άρχισα να συλλέγω ξανά όλα μου τα κατεστραμμένα
βινύλια. Ένα προς ένα.
Πάει κι αυτό. Τρεις γλυκόξινες στιγμές σε μια ολόκληρη ζωή. Είναι
δικές μου, βέβαια, ολοδικές μου. Κι όσο κι αν θα 'θελα, ξέρω πως τα
πράγματα δεν θα μπορούσαν να είχαν γίνει διαφορετικά, και ξέρεις γιατί;
Γιατί ο ουρανός δεν σταμάτησε και δεν θα σταματήσει ποτέ να σκοτεινιάζει
και να βρέχει αναπάντεχα, απρόσμενα. Κι εγώ με την βροχή είμαστε ένα,
χρόνια τώρα. Κι όμως, αν άρχιζα από εδώ και πέρα να ακούω για τον καιρό;
Ίσως έτσι κάτι ν' άλλαζε. Μπορεί τουλάχιστον, παρά την βροχή, να υπάρχει
διαφορετική εξέλιξη για την κάθε στιγμή μου αν, ας πούμε, κρατάω ομπρέλα
ή αν έχω φορέσει αδιάβροχο ή απλώς αν αποφασίσω να μην βγω από το σπίτι.
Τέρμα, λοιπόν, το βίβερε περικολοζαμέντε!
Σήμερα το βράδυ πετάω για Ισπανία. Σε λιγότερο από μία ώρα πρέπει
να είμαι στο αεροδρόμιο για το check in. Ήμουν πολύ μπλεγμένος με τις
προετοιμασίες για το ταξίδι που ξέχασα ν' ακούσω και για τον καιρό.
Πάντως, βλέπω τον ουρανό σχετικά καθαρό κι είμαι ήσυχος. Τίποτα δεν
πρόκειται να συμβεί. Καλό ταξίδι...
6 | Μ ή π ω ς ά κ ο υ σ ε ς γ ι α β ρ ο χ έ ς ;